Մովսես Երզնկացի (ոչ վաղ քան 1240, Անի-Կամախ[1] - 1323[1], Երզնկա, Օսմանյան կայսրություն[1]), հայ մանկավարժ, մատենագիր։

Մովսես Երզնկացի
Ծնվել էոչ վաղ քան 1240
ԾննդավայրԱնի-Կամախ[1]
Մահացել է1323[1]
Մահվան վայրԵրզնկա, Օսմանյան կայսրություն[1]
Մասնագիտությունուսուցիչ և մատենագիր

Կենսագրություն խմբագրել

Սկզբնական կրթությունն ստացել է Սեպուհ լեռան վրա գտնվող Երզնկայի ավագ վանքում, ապա ձեռնադրվել քահանա։ Վարդապետական բարձրագույն կրթություն ստանալու նպատակով 1290-ական թվականներին մեկնել է Կիլիկիա, սովորել Սկեռայի և Արմենի դպրոցներում՝ աշակերտելով նշանավոր մանկավարժ Գևորգ Սկևռացուն։ 1293 թվականին ավարտել է Պատարագի մեկնությունը՝ համառոտված Խոսրով Անձևացու և Ներսես Լամբրոնացու նույն անուն գործերից։ Նույն շրջանում կատարել է Աստվածաշնչի ընդօրինակություն (Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարան, ձեռ․ JMS 177) և նվիրել Երցնկայի Գրիգոր Լուսավորիչ վանքին։ Հավաքել է 200-ից ավել խրատներ, վարքեր և այլ արժեքավոր նյութեր, կազմել «Ոսկեփորիկ» ժողովածուն։ Ուսուցչի մահվան կապակցությամբ (1301 թվական) գրել է չափածո դրվագ։ 1301 թվականից մինչև խոր ծերություն ուսուցչություն է արել Ս․ Գրիգոր Լուսավորիչ վանքում։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Հայկական սովետական հանրագիտարան, հատոր 8 (հայ.) — հատոր 8. — էջ 40.

Գրականություն խմբագրել

  • Քյուրտյան Հ., Երիզայ եւ եկեղեաց գավառ, հ. 1, Վնտ., 1953:
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 8, էջ 40