Միհրան Մխիթարյան
Միհրան Հովհաննեսի Մխիթարյան (դեկտեմբերի 16, 1904 - դեկտեմբերի 16, 1972, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), հայ խորհրդային ճարտարապետ։ ԽՍՍՀ վաստակավոր շինարար (1966)։ ԽՄԿԿ անդամ 1925 թվականից։ Հայաստանի ճարտարապետների միության անդամ (1936)[2]։
| Միհրան Մխիթարյան | |
|---|---|
| Ի ծնե | Միհրան Հովհաննեսի Մխիթարյան |
| Ծնվել է | 1904 դեկտեմբերի 16 |
| Ծննդավայր | Վարդակ, Արևմտյան Հայաստան, Վանի վիլայեթ |
| Մահացել է | դեկտեմբերի 16, 1972 (68 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Ազգություն | հայ |
| Ճյուղ(եր) | ճարտարապետություն |
| Գործունեություն | ճարտարապետ |
| Կրթություն | Սանկտ Պետերբուրգի տրանսպորտի համալսարան (1935) |
Կենսագրություն խմբագրել
1935 թվականին ավարտել է Լենինգրադի արդյունաբերական շինարարության ինժեներների ինստիտուտի ճարտարագիտական ֆակուլտետը։ 1937-1939 թթ. եղել է «Հայպետնախագիծ» տրեստի տնօրեն։ Մխիթարյանի նախագծերով կառուցված շենքերից առավել ուշագրավ են համարվել Երևանի ժամացույցի գործարանի գլխավոր մասնաշենքը (1948), Կիրովականի (այժմ՝ Վանաձոր) պոլիմերային սոսինձների գիտահետազոտական-նախագծային ինստիտուտի շենքը (1958), Երևանի կոմպլեքսային էլեկտրասարքավորման համամիութենական գիտահետազոտական և նախագծային ինստիտուտի շենքը (1960), կաբելի գործարանի համալիրը (1963), Ալավերդու գարեջրի գործարանը (1953)։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Baghdasaryan Aram։ «AV Production - Միհրան Մխիթարյան»։ avproduction.am։ Արխիվացված է օրիգինալից 2020-08-14-ին։ Վերցված է 2017-11-16
- ↑ «Члены союза»։ uaa.am (ռուսերեն)։ Վերցված է 2017-11-16(չաշխատող հղում)
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 635)։ 
|