Միխայիլ Իվանովիչ Աստվածատուրով
Առաջարկվում է այս և Միխայիլ Աստվածատուրով հոդվածները միացնել իրար: (քննարկում) |
Միխայիլ Իվանովիչ Աստվածատուրով (, ՌԽՖՍՀ), խորհրդային միության բժիշկ, նյարդավիրաբույժ և նեյրոտրավմատոլոգ[1]։
Ծնվել է | 1878 հունվարի 13 |
---|---|
Ծննդավայր | ՌԽՖՍՀ |
Մահացել է | մարտի 29, 1936 | (տարիքը 58)
Մահվան վայր | ՌԽՖՍՀ |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն→ ԽՍՀՄ |
Կենսագրություն խմբագրել
Մանկություն խմբագրել
Ծնվել է Դերբենտում։
Ուսում խմբագրել
Միջնակարգ կրթություն ստացել է Թիֆիլիսի դասական առաջին գիմնազիայում։ 1900-ականներին Պետերբուրգում ավարտել է Պետերբուրգի համալսարանի բնագիտական առարկաների ֆակուլտետը, որից հետո՝ 1904 թվականին Ռազմաբժշկական ակադեմիան՝ «Գերազանց բժիշկ» կոչումով։ 1908 թվականին պաշտպանել է դոկտորական դիսերտացիան՝ "Клинические и экспериментально-психологические исследования речевой функции" («Խոսքային ֆունկցիայի կլինիկական և փորձարարահոգեբանական հետազություններ»)։
Գործուղում խմբագրել
Դոկտորական դիսերտացիան պաշտպանելուց հետո մեկնել է արտասահման եռամյա գործուղման, որի ժամանակ սովորել և աշխատել է Ավստրիայում, Անգլիայում, Գերմանիայում, Ֆրանսիայում և այլուր։ Արևմուտքի գիտնականների հետ, որոնց հանդիպել էր Միխայիլ Իվանովիչը, նա շատ բարձր էր գնահատում և առանձնացնում Բաբինսկուն և Էդինգերին։ Արտասահմանում եռամյա գործուղման ընթացքում նա աշխատել է Լյուդվիգ Էդինգերի (Մայնի Ֆրանկֆուրտ), Ժոզեֆ Բաբինսկու (Փարիզ), Գերման Օփենհեյմի (Բեռլին), Վիլհելմ Էրբի (Հայդելբերգ) և այլոց մոտ։
Գործունեություն խմբագրել
1917 թվականին Ռազմաբժշկական ակադեմիայում դարձել է նյարդային հիվանդությունների ամբիոնի վարիչ, որը գլխավորել է 20 տարի (1917-1936), մինչև կյանքի վերջին օրերը։
Գիտական աշխատանքներ խմբագրել
«Հոգեբուժություն և հոգեանալիզ» (1923), «Նյարդային հիվանդույթունների դասագիրք» (1925), «Ռազմական նևրոպաթոլագիականության աշխատություն» (1935, խմբագիրև հեղինակ) և մոտ 100 գիտական աշխատանքներ։
Մրցանակներ և կոչումներ խմբագրել
Մահ խմբագրել
Հանկարծակի մահը նրան հասել է 58-ամյա հասակում։ Թաղված է Սանկտ Պետերբուրգի Կազաչյան գերեզմանոցում՝ Ալեքսանդրա-Նևսյան մայրավանքի տարածքում[3]։
Հիշատակ խմբագրել
Նրա անվանումով կոչվել է Ռազմաբժշկական ակադեմիայի նյարդային հիվանդությունների ամբիոնը և հիվանդանոցը[4]։
Այլ խմբագրել
Հիշատակվել է Իվան Եֆրեմովի «Ածելու սայրը» վեպում[5]։
Գրականություն խմբագրել
Մատենագրություն խմբագրել
- Раздольский И. Я. Михаил Иванович Аствацатуров и его роль в развитии невропатологии, в кн.։ Вопр. общей и клин, невропатол., под ред. С. Н. Давиденкова, т. 2, с. 362, Л. 1949
- Шендерович Л. М. Очерки развития отечественной невропатологии, с. 233, Красноярск, 1962.
Գրվածքներ խմբագրել
- Клинические и экспериментально-психологические исследования речевой функции, дисс., Спб., 1908
- Симптоматология поражения пирамидного пучка с точки зрения физиологии условных рефлексов, Психиат. газ., № 2, с. 25, 1918
- Психотерапия и психоанализ, Пг., 1923
- Нервные болезни, в кн.։ Ошибки в терапии и диагностике, под ред. С. А. Бруштейна, с. 444, М.—Л., 1930
- О реперкуссии и ее значении для объяснения некоторых клинических явлений,Сов.врач, газ., №23—24,с. 1287, 1932
- Обзор современного положения проблемы боли, Совр. психоневрол., № 6, с. 141, 1935
- О психосоматическом взаимоотношении при заболеваниях внутренних органов, Клин, мед., т. 12, № 9, с. 1261, 1934
- Учебник нервных болезней, М.—Л., 1939[6]
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Михаил Иванович Аствацатуров 1878-1936
- ↑ «АСТВАЦАТУРОВ Михаил Иванович». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հոկտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2019 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
- ↑ Аствацатуров Михаил Иванович
- ↑ Кафедра и клиника нервных болезней
- ↑ Иван Ефремов. Лезвие бритвы
- ↑ АСТВАЦАТУРОВ Михаил Иванович на сайте Большой Медицинской Энциклопедии