Մասոնականությունը Բելգիայում
Մասոնականությունը Բելգիայում բաղկացած է մի քանի հայտնի օթյակներից, դաշնություններից և համադաշնություններից[1]։ Հիմնական և առավել հայտնի են Բելգիայի Մեծ Արևելքը, Բելգիայի DH դաշնությունը, Բելգիայի Մեծ օթյակը, Բելգիայի կանանց մեծ օթյակը, Բելգիայի Մեծ կանոնավոր օթյակը։
Պատմություն խմբագրել
Մասոնականությունը Բելգիայում հայտնվել է այն ժամանակ, երբ տարածաշրջանը գտնվում էր Ավստրիայի տիրապետության տակ, ավելի ուշ ընկել է ֆրանսիական և նիդերլանդական մասոնականության ազդեցության տակ։ Երբ Բելգիան ձևավորվել է որպես անկախ պետություն (1830 թվական), 3 տարի անց ձևավորվել է Բելգիայի Մեծ Արևելքը։ Այդ պահից սկսվել է բելգիական մասոնականության պատմությունը։
Ժամանակակից մասոնականությունը Բելգիայում խմբագրել
Բելգիայի Մեծ Արևելք խմբագրել
1833 թվականի հունվարի 16-ին տեղի ունեցած փոփոխությունների ընթացքում «Նիդեռլանդների հարավի մեծ տնօրինական օթյակը» վերափոխվել է Բելգիայի Մեծ Արևելքի։ Միևնույն ժամանակ, օթյակը ստացել է Լեոպոլդ I թագավորի հովանավորությունն ու պաշտպանությունը, ով ենթադրաբար եղել է մասոն[2]։
Բելգիայի Մեծ Արևելքը տղամարդկանց հնազանդություն է, և նրա օթյակները միայն տղամարդկանց համար են։ Սակայն օթյակները իրավունք ունեն աշխատանքների համար կանանց (քույրերին) որպես հյուր կանչելու իրավունք[3]։
Մեծ Արևելքի աշխատող օթյակների մեծամասնությունը օգտագործում են ֆրանսիական կանոնադրությունը։ Որոշ օթյակներ աշխատում են «Հին և ընդունված շոտլանդատական կանոնադրությամբ»[4]։
Հետևյալ ուսմունքը այս պահին ամենամեծն է Բելգիայում։ 110 օթյակներից 29-ը գտնվում են հյուսիսում, 34-ը Բրյուսելում, 45-ը հարավում և մեկը Բուրունդիի մայրաքաղաք Բուժումբուրայում։ Այս պահին Բելգիայի Մեծ Արևելքի հովանու ներքո աշխատող գերմանական օթյակներ չկան։ Եղբայրների միջին տարիքը կազմում է 60 տարեկան, միջին տարիքը, երբ նրանք գալիս են եղբայրությունը և ընդունվում՝ 44 տարեկան։ 2012 թվականի մարտի 1-ի տվյալներով ՄԱԲ օթյակների թիվը կազմում էր 110 օթյան, որոնք միավորում էին ավելի քան 10 000 մասոն[5]։
Բելգիայի DH ֆեդերացիա խմբագրել
Առաջին բելգիական DH օթյակը հիմնադրվել է 1912 թվականին[6][7]։ Ֆեդերացիան կառավարում է Բելգիայի օթյակների միաբանությամբ, որոնց անդամակցությունը բաց է տղամարդկանց և կանանց համար, ովքեր աշխատում են «Հին և ընդունված շոտլանդատական կանոնադրությամբ»։ 2018 թվականի վերջին Բելգիայի ֆեդերացիան ուներ մոտ 6500 քույր և եղբայր։
Բելգիայի Մեծ օթյակ խմբագրել
1959 թվականի դեկտեմբերի 4-ին Բելգիայի Մեծ Արևելքի քարտուղարությունը ստացավ գրանցված նամակ, որում հաղորդվում էր, որ հինգ օթյակ լքում է ԲՄԱ-ն[8][9]։ Երկու օր անց Լիեժում ստեղծվեց Բելգիայի Մեծ օթյակը։ Անջատված օթյակները ցանկանում էին միջազգային ճանաչում ստանալ որպես սովորական մեծ օթյակ։ Առաջին մեծ վարպետը տնօրենն ու կենսագիր Ուիլյամ Էլշոտն էր[9]։ Շուտով հաջորդեց մի շարք օթյակների հետ հանդիպումների և խորհրդակցությունների շարք, որից հետո այդ օթյակները բաժանվեցին երկու խմբի[9]։ Կեսը մնաց Բելգիայի Մեծ Արևելքում, իսկ մյուս կեսը գնաց Բելգիայի Մեծ օթյակ։ Անգլիայի Միացյալ Մեծ օթյակը 1964 թվականին ճանաչեց Բելգիայի Մեծ օթյակին կանոնավոր։ Մի քանի տասնամյակ անց, սակայն, այս ճանաչումը հետ վերցվեց[9]։
1973 թվականի տվյալներով Բելգիայի Մեծ օթյակում կար 30 օթյակ՝ մոտ 2000 անդամ[9]։ 2019 թվականին օթյակների թիվը դարձավ 70, իսկ անդամների թիվը՝ մոտ 4000։
Բելգիայի կանանց Մեծ օթյակ խմբագրել
Բելգիայի կանանց Մեծ օթյակը գործում է մասոնականության առաջին երեք աստիճաններում։ Առաջին օթյակը հիմնեց Բրյուսելում 1974 թվականի ապրիլի 20-ին, այնուհետև հիմնեցին ևս երեքը՝ Լիեժում, Բրյուսելում և Շառլեռուայում։ Այսօր ԲԿՄՕ թիվը կազմում է 36 օթյակ և 2000 քույր։
Բելգիայի Մեծ կանոնավոր օթյակ խմբագրել
Բելգիայի Մեծ կանոնավոր օթյակը սովորական մասոնական օթյակ է, որը գործում է մասոնականության առաջին երեք աստիճաններում։ Այն հիմնադրվել է 1979 թվականի հունիսի 15-ին Բելգիայի Մեծ օթյակից դուրս եկած 9 օթյակների կողմից՝ ԲՄՕ-ի ճանաչումը կորցնելուց հետո։ Այսօր թիվը կազմում է 57 օթյակ և շուրջ 1600 մասոն։
Բելգիայի մասոնականության թանգարան խմբագրել
Բելգիայի մասոնականության թանգարանը նախկին Բելգիայի Մեծ Արևելքի թանգարանի շարունակությունն է և հիմնադրվել է 1985 թվականի մարտին։ Նոր թանգարանը նախաձեռնել են Բելգիայի Մարդու իրավունքների ֆեդերացիան, Բելգիայի Մեծ օթյակը, Բելգիայի մեծ օթյակը և Բելգիայի Մեծ Արևելքը։ Թանգարանը գտնվում է Բրյուսելում՝ De Laeken, 79 հասցեով[10]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ La Franc-maçonnerie en Belgique, les Loges symboliques, (ISBN 2-903846-64-2), Editions maçonniques de France, Encyclopédie Maçonnique, Paris, 2000
- ↑ La Franc-Maçonnerie du Grand Orient de Belgique: brochure d’information destinée aux frères nouvellement initiés, eigen beheer, 1980, ISBN 4019997015511
- ↑ G.O.B., Vrijmetselaar bij het Grootoosten van België, eigen beheer, Brussel, 1999, ISBN 9782874300868
- ↑ Thyssen, Jeffry, Van Wijsheid met Vreugd gepaard — Twee eeuwen Vrijmetselarij in Gent en Antwerpen, Marot, Brussel, 2003, ISBN 2930117273
- ↑ Grand Orient de Belgique
- ↑ ред. "Право Humain,Histoire-де-ла федерация бельж дю Droit Humain, 2 т., Брюссель, 1982—1984 годы
- ↑ Петр Bormans (ed.),Vrijmetselarij, ВУБ 1974
- ↑ Van Wijsheid met Vreugd gepaard — Twee eeuwen Vrijmetselarij in Gent en Antwerpen — Marot Brussel 2003 — ISBN 2930117273
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 P. Naudon. Histoire générale de la Franc-maçonnerie. Office du Livre, 1981.
- ↑ Document sans nom
Գրականություն խմբագրել
- G.O.B., La Franc-Maçonnerie du Grand Orient de Belgique: brochure d’information destinée aux frères nouvellement initiés, eigen beheer, 1980, ISBN 4019997015511
- Gérard, Jo, La Franc-Maçonnerie en Belgique, Editions J.M. Collet, Bruxelles, 1988
- G.O.B., Vrijmetselaar bij het Grootoosten van België, eigen beheer, Brussel, 1999, ISBN 9782874300868
- Lemaire, Jacques, La Franc-Maçonnerie en Belgique — les Loges symbolique, Encyclopédie Maçonnique, Editions Maçonniques de France, Paris, 2000, ISBN 2903846642
- Thyssen, Jeffry, Van Wijsheid met Vreugd gepaard — Twee eeuwen Vrijmetselarij in Gent en Antwerpen, Marot, Brussel, 2003, ISBN 2930117273
- De Schatten van de Tempel, Mercatorfonds, Brussel, 2006, ISBN 9061536634