Վիքիպեդիա

Մասնակից:Narine Sirekanyan/Ավազարկղ

Նորաձևության միտում խմբագրել

Նորաձևության թրենդները ենթարկվում են մի շարք ազդեցությունների, որոնցից են՝ քաղաքական, տնտեսական, սոցիալական և տեխնոլոգիական։ Այս գործոնների ուսումնասիրությունը կոչվում է PEST անալիզ։ Նորաձևության տեսաբանները կարող են օգտագործել այս ինֆորմացիան որոշակի թրենդի աճը կամ անկումը որոշելու համար։ Նորաձևության թրենդները օրեցօր փոփոխության են ենթարկվում, դրանք չեն կարող անփոփոխ մնալ։

Քաղաքական ազդեցություններ խմբագրել

Քաղաքական մշակույթը շատ կարևոր դեր ունի նորաձևության արդյունաբերության մեջ։ Քաղաքական փոփոխությունները ժամանակակից նորաձևության արտացոլումն են։ Քաղաքական իրադարձություններից և օրենքներից շատերը ազդում են այնպես, որ ստեղծում են նորաձևության թրենդեր։ Հաշվի առնելով նորաձևության և քաղաքականության միջև կապը՝ կարող ենք ասել, որ նորաձևությունը ոչ միայն գեղագիտական, այլև քաղաքական խնդիր է։ Վկայակոչելով քաղաքականությանը, կարող ենք տեսնել թե ինչպես է նորաձևությունը ենթարկվում փոփոխության։

Ոչ միայն քաղաքական իրադարձությունները, այլև քաղաքական գործիչները վճռական դեր են խաղում նորաձևության թրենդի կանխատեսման մեջ։ Օրինակ՝ 1960-ականների սկզբին նորաձևության իկոնա էր համարվում առաջին տիկին Ժաքլին Քենեդին, ով ձևավորեց ֆորմալ հագնվելու միտումը։ Հագնելով կոստյում Շանելից, զգեստ Ժիվանշիից կամ բաց գույնի Կասինի վերարկու մեծ կոճակներով ստեղծում էին նրա էլէգանտ տեսքը և ուղղորդում թրենդի ձևավորմանը։

Ավելին, քաղաքական հեղաշրջումը նույնպես ունեցավ ազդեցություն նորաձևության միտման վրա։ Օրինակ՝ 1960-ականների ընթացքում տնտեսությունը զարգացավ, ամուսնալուծությունների թիվը աճեց, իսկ կառավարությունը հաստատեց հակաբեղմնավորիչ հաբերի կիրառությունը։ Այս հեղափոխությունը ոգեշնչեց երիտասարդ սերնդին ապստամբության։1964 թվականին կարճ կիսաշրջազգեստները դարձան 1960-ականների գլխավոր թրենդը։ Նորաձևության դիզայներները սկսեցին փորձել հագուստի այնպիսի ձևեր, ինչպիսիք են՝ անթև շապիկները, կիսաշրջազգեստները (ծվիկ, շատ կարճ և լայնափեշ) և լայնաթև զգեստները։

Բացի այդ, քաղաքական շարժումը մեծ ազդեցություն թողեց նորաձևության տրենդի վրա։ Օրինակ՝ Վիետնամի պատերազմի ժամանակ Ամերիկայի երիտասարդությունը սկսեց մի շարժում, որն իր ազդեցությունն ունեցավ ողջ երկրում։ 1960-ականներին նորաձևության շրջանում տարածված էին վառ գույները, պատկերավոր կտորները, ծնկից լայնացող տաբատները (holiday jeans), ծոպավոր թիկնոցները, իսկ կիսշրջազգեստները համարվում էին բողոքի նշան։ Այս թրենդը կոչվեց Հիպի, որը մինչ օրս էլ արդիական է։[1]

Տեխնոլոգիական ազդեցություններ խմբագրել

Մերօրյա հասարակության մեջ մեծ դեր են խաղում տեխնոլոգիաները, որոնք իրենց ազդեցությունն են ունենում նորաձևության արդյունաբերության մեջ։ Առաջընթացն ու նոր զարգացումները ձևավորում և ստեղծում են ընթացիկ և ապագա միտումները։

Զարգացող տեխնոլոգիաները, ինչպես օրինակ՝ խելացի հագուստը (նորարարական տեխնոլոգիաներով պատրաստված հագուստ-սարքավորումներ, որոնք հնարավոր է կրել մարմնի վրա՝ որպես իմպլանտներ կամ աքսեսուարներ) դարձան կարևոր թրենդ նորաձևության մեջ։ Հետագայում այն ավելի կզարգանա, որի արդյունքում կսկսեն պատրաստել արևային մարտկոցներով հագուստներ, որոնցով հնարավոր կլինի լիցքավորել տարբեր սարքավորումներ։ Կստեղծվեն նաև «խելացի» կտորներ, որոնք կփոխեն իրենց գույնը կամ գործվածքը՝ ելնելով միջավայրի փոփոխություններից։[2]

Նորաձևության ոլորտում եռաչափ տպիչներն (3D) իրենց ազդուցությունն են թողել այնպիսի դիզայներների վրա, ինչպիսիք են՝ Իրիս վան Հերպենը և Քիմբեռլի Օվիցը։ Այս դիզայներները փորձարկում և զարգացնում եմ 3D տպագիր բարձր նորաձևության 3D տպագիր նմուշները։ Տեխնորլոգիաների զարգացման արդյունքում եռաչափ տպիչները կդառնան ավելի մատչելի ոչ միայն դիզայներների, այլև սպառողների համար, որոնք ամբողջությամբ կփոխեն նորաձևության արդյունաբերությունը։

Ինտերնետ տեխնոլոգիաները, ինչպիսիք են՝ առցանց մանրածախ առևտրի և սոցիալական լրատվամիջոցների հարթակները, հնարավորություն են տալիս թրենդներին անմիջապես հայտնաբերել և վաճառել։[3] Նորաձևությունը և թրենդները հեշտորեն հայտնվում են առցանց հարթակում, այդ կերպ գրավելով նորաձևության առաջատարներին։ Ինստագրամում կամ Ֆեյսբուքում գրառումները կարող են հեշտությամբ բարձրացնել իրազեկվածությունը նորաձևության շրջանում նոր միտումների վերաբերյալ, ինչն էլ իր հերթին կարող է ստեղծել բարձր պահանջարկ առանձին իրերի կամ ապրանքանիշերի վերաբերյալ։[4]

Մեքենայի տեսլական տեխնոլոգիան մշակվել է հասարակության շրջանում նորաձևության տարածմանը հետևելու համար: Արդյունաբերությունն այժմ կարող է հետևել թե ինչպես են նորաձևության ցուցադրումներն ազդում ամենօրյա հանդերձանքների վրա: Արդյունքները կարող են արժեքավոր ինֆորմացիա տրամադրել նորաձևության տների, դիզայներների և սպառողների միտումների վերաբերյալ:

Ռազմական տեխնոլոգիաները կարևոր նշանակություն ունեն նորաձևության արդյունաբերության մեջ։ Հագուստի քողարկման ձևը մշակվել է, որպեսզի զինվորական անձնակազմը պակաս տեսանելի լինի թշնամուն։ Թրենդը առաջացել է 1960-ականներին և սկսել է կիրառվել նաև առօրյա հագուստի մեջ։ Որոշ ժամանակ անց քողարկաներկով հագուստները դադարեցին կրել, սակայն 1990-ականներին դրանք կրկին վերադարձան նորաձևություն։[5] Վալենտինոն, Դոլչե և Գաբանան, Դիորը համադրել են քողարկաներկով մոդելներն իրենց ցուցադրություններում և հավաքածուներում։

Սոցիալական ազդեցություններ խմբագրել

 
Հայտնի մարդիկ, ինչպես Ռիհաննան, հանրածանոթ դարձրին լատեքսից կորսետը և ներքնազգեստը՝ որպես առօրյա հագուստ

Նորաձևության միտումը դուրս գալով գեղագիտական արժեքներից՝ կիրառվում է դիզայներների կողմից հասարակությանն իրենց ուղերձը փոխանցելու համար: Նորաձևությունը աստիճանաբար ենթարկվում է սոցիալական լրատվամիջոցների, հայտնի մարդկանց և բլոգերների ազդեցությանը։ Նորաձևությունն ու երաժշտությունը անբաժան են։ Երաժշտությունը նորաձևության ներկայացումն է, որն արտահայտում է ներդաշնակություն հանդիսատեսի համար։

Նորաձևության ցուցադրությունները թրենդների և դիզայների մտքի արտացոլումն է: Վիվիեն Ուեսթվուդի նման դիզայներների համար նորաձևության ցուցադրությունները հարթակ են քաղաքականության և ընթացիկ իրադարձությունների խնդիրները բարձրաձայնելու համար։

Տնտեսական ազդեցություններ խմբագրել

Շրջանառվող տնտեսություն խմբագրել

Համաշխարհային տնտեսական ճգնաժամի պայմաններում «Ծախսի՛ր հիմա, մտածի՛ր հետո» համոզմունքը կարծես թե չի գործում։[6] Մեր օրերում սպառողը հակված է ավելի խորը մտածել սպառման մասին, պարզապես փնտրելով նպաստավոր և մատչելի տարբերակները։ Մարդիկ դարձել են առավել տեղեկացված, այն բանի մասին, թե ինչպես է իրենց սպառած ապրանքը ազդում շրջակա միջավայրի և հասարակության վրա։

Գծային տնտեսությունը անցում է կատարում շրջանառվող տնտեսության։ Ընկերությունները, ինչպիսիք են՝ MUD Jeans-ը, որը հիմնադրվել է Նիդերլանդներում, աշխատում են ջինսե տաբատների վարձակալման հիմունքներով։ Այս հոլանդական ընկերությունը համաձայն MUD Jeans պաշտոնական կայքի «ներկայացնում է սպառման նոր փիլիսոփայություն, ըստ որի գերադասելի է օգտագործել քան սեփականաշնորհել»։ Այս հայեցակարգը պաշտպանում է ընկերությանը նաև բամբակի բարձր գներից։ Սպառողներն ամսական վճարում են 7.50 եվրո մեկ ջինսե տաբատի համար։ Մեկ տարի անց նրանք կարող են վերադարձնել տաբատը ընկերությանը, վաճառել դրանք և վարձակալել նորը։ Եվ այսպես շարունակ։ Ընկերությունը պատասխանատվություն է կրում վարձակալության ժամկետի ընթացքում ցանկացած վերանորոգման համար:[7] Իսկ նորաձևության մեկ այլ ընկերություն՝ Պատագոնիան ստեղծել է առաջին բազմաֆունկցիոնալ ֆիրմային խանութը Իբէյում օգտագործված ապրանքի վաճառքը դյուրացնելու համար։[8]

Չինաստանի ներքին ծախսերը խմբագրել

Չինաստանի համախառն ներքին արտադրանքը վերջին վեց տասնամյակների ընթացքում նվազել է գրեթե 50%-ով՝1952 թվականից մինչև 2011 թվականը 76%-ից 28%-ի։ Չինաստանը նախատեսում է կրճատել մի շարք սպառողական ապրանքների սակագները և ներքին սպառման խթանման նպատակով շատ քաղաքներում ընդլայնել իր 72 ժամանոց տրանզիտային վիզայի ծրագիրը։[9]

Ներմուծվող ապրանքների հարկերի կրճատման վերաբերյալ հայտարարությունը գործի դրվեց 2015 թվականի հունիսին, երբ կառավարությունը կիսով չափ կրճատեց հագուստի, կոսմետիկայի և այլ ապրանքների սակագները։ 2013 թվականի հունվարին 72 ժամանոց վիզայի ծրագիրը ներկայացվել է Պեկինում և Շանհայում, այնուհետև տարածվել է Չինաստանի18 քաղաքներում։[10]

Սպառողի կարիքները խմբագրել

 
Առօրյա հագուստով զբոսաշրջիկ զույգը Քամբերլենդ կղզում, 2015թ.

Բոլոր սպառողներն ունեն տարբեր կարիքներ և պահանջներ, որոնք պետք է բավարարել։ Նորաձևության միտումները սպառողների փոփոխվող կարիքների արդյունքն են։ Սեռը, տարիքը, եկամուտը և նույնիսկ մասնագիտությունը կարող են օգնել ընկերությանը ավելի լավ հասկանալ իր հաճախորդների պահանջները:[11]Օրինակ, հղի կինը փնտրում է ծննդատան հագուստ, կտորներ բարուրի, մանկական օրորոցի համար։

Հաճախ կարիք կա, որպեսզի սպառողներն իրենք ասեն թե ինչ են ուզում: Նորաձևության ընկերությունները մինչ լուծումներ մշակելը պետք է կատարեն հետազոտություններ՝ հասկանալու համար իրենց սպառողների ցանկությունները։ Սթիվ Ջոբսն ասել է. «Դուք պետք է հասկանաք հաճախորդին և նրա պահանջները, այնուհետև մշակեք տեխնոլոգիաներ։ Դուք չեք կարող արտադրել տեխնոլոգիա և փորձել պարզել, թե որտեղ կարող ենք այն վաճառել»։ [12]

 
ԱՄՆ նախագահի խորհրդական և գործարար կին Իվանկա Թրամփը (աջից) ճապոնացի վարչապետ Շինզո Աբեի հետ արևմտյան ոճի գործնական կոստյումներով, 2017 թ.

Կա հետազոտության երկու մեթոդ՝ առաջնային և երկրորդական։[13] Երկրորդական մեթոդը հետազոտություններ իրականացնելու համար վերցնում է տեղեկություններ, որոնք արդեն իսկ գոյություն ունեն, օրինակ՝ գիրք կամ հոդված: Իսկ առաջնային հետազոտության մեթոդը տվյալների հավաքագրումն իրականացնում է հարցումների, հարցազրույցների, դիտարկման կամ ֆոկուս խմբերի միջոցով։

Առաջնային հետազոտության մեթոդի առավելությունները հնարավորություն են տալիս ստանալ տեղեկատվություն նորաձևության բրենդի սպառողի մասին: Հարցումները կարող են լինել բաց և փակ։ Հարցազրույցների և հարցումների բացասական կողմն այն է, որ դրանք կարող են երբեմն կողմնակալ լինել։ 8-12 հոգանոց ֆոկուս խմբերի հետ աշխատանքը ավելի արդյունավետ է, քանի որ շատ կետերի հնարավոր է լինում անդրադառնալ խորությամբ։ Սակայն դժվար է իմանալ՝ արդյոք հասարակության լայն զանգվածները կարձագանքեն նույն կերպ, ինչպես ֆոկուս խմբերը։[14] Դիտարկումներն իսկապես կարող են օգտակար լինել ընկերությանը՝ հասկանալու համար թե ինչ է անհրաժեշտ սպառողին։ Այս դեպքում կա ավելի քիչ կողմնակալություն, քանի որ սպառողը զբաղվում է իր առօրյա խնդիրներով՝ չհասկանալով, որ նա ենթարկվում է ուսումնասիրության։ Օրինակ՝ դիտարկման ընթացքում փողոցում լուսանկարելով մարդկանց, սպառողը նախապես չի տեղեկանում, որ այդ օրն իրեն նկարելու են։ Նա պարզապես հագնվում է այնպես, ինչպես միշտ։

Սպառողների կարիքներն իմանալը կօգնի բարձրացնել նորաձևության ընկերությունների վաճառքը և շահույթը։ Հետազոտություններն ու ուսումնասիրությունները օգնում են նորաձևության ապրանքանիշերին իմանալ, թե ինչ թրենդների են պատրաստ սպառողները։

  1. ↑ «Political & Economic Factors That Influenced Fashion in the 1960s | The Classroom | Synonym». classroom.synonym.com. Վերցված է 2016-05-30-ին.
  2. ↑ Communications, Edgell. «Top 6 Tech Trends in the Fashion Industry». apparel.edgl.com. Վերցված է 2016-03-10-ին.
  3. ↑ Parker, Christopher J.; Wang, Huchen. «Examining hedonic and utilitarian motivations for m-commerce fashion retail app engagement». Journal of Fashion Marketing and Management. 20 (4): 487–506. doi:10.1108/JFMM-02-2016-0015.
  4. ↑ «The Impact of Technology on Fashion Today». Site Name (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2016-03-10-ին.
  5. ↑ «Home : Berg Fashion Library». www.bergfashionlibrary.com. Վերցված է 2016-03-10-ին.
  6. ↑ Vaughn/Berelowitz, Jessica/Marian (2015). «The circular economy». Warc.
  7. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «
    02» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  8. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «
    03» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  9. ↑ Ap, Tiffany (November 2015). «China Makes Moves to Boost Consumption». Women's Wear Daily.
  10. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «
    12» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
  11. ↑ «Consumer Needs & Marketing». smallbusiness.chron.com. Վերցված է 2016-05-30-ին.
  12. ↑ «Strategyn». Strategyn (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2016-05-30-ին.
  13. ↑ «Consumer Research Methods». www.consumerpsychologist.com. Վերցված է 2016-05-30-ին.
  14. ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ «Consumer Research Methods2» անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում:
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Մասնակից:Narine_Sirekanyan/Ավազարկղ&oldid=5678014» էջից