Ճակատագրապաշտություն կամ ֆատալիզմը փիլիսոփայական ուսմունք է, որը շեշտում է բոլոր իրադարձությունների կամ արարքների հպատակությունը ճակատագրին կամ անխուսափելի կանխորոշման։

Ճակատագրապաշտությունը ընդհանրապես վերաբերվում է հետևյալ գաղափարներից մի քանիսին՝

  1. Ազատակամության, տգիտության, և մոռացկոտության հետևանքների արատավոր ընկալում
  2. Ազատակամությունը գոյություն չունի, որը նշանակում է պատմությունը միակ հնարավոր եղանակով է առաջացել[1]։ Այս հավատքը շատ նման է դետերմինիզմին։
  3. Արարքները ազատ են, բայց այնուամենայնիվ աշխատում են դեպի մեկ անխուսափելի վերջ[2]։ Այս հավատքը շատ նման է համատեղական կանխորոշման։
  4. Ընդունելիությունը ավելի հարմար է, քան անխոսափելիության դիմաց դիմադրությունը։ Այս հավատքը շատ նման է պարտվողականության։

Տես նաև խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

 Վիքիքաղվածքն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ճակատագրապաշտություն» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 12, էջ 618