Ճակատագրապաշտություն
Ճակատագրապաշտություն կամ ֆատալիզմը փիլիսոփայական ուսմունք է, որը շեշտում է բոլոր իրադարձությունների կամ արարքների հպատակությունը ճակատագրին կամ անխուսափելի կանխորոշման։
Ճակատագրապաշտությունը ընդհանրապես վերաբերվում է հետևյալ գաղափարներից մի քանիսին՝
- Ազատակամության, տգիտության, և մոռացկոտության հետևանքների արատավոր ընկալում
- Ազատակամությունը գոյություն չունի, որը նշանակում է պատմությունը միակ հնարավոր եղանակով է առաջացել[1]։ Այս հավատքը շատ նման է դետերմինիզմին։
- Արարքները ազատ են, բայց այնուամենայնիվ աշխատում են դեպի մեկ անխուսափելի վերջ[2]։ Այս հավատքը շատ նման է համատեղական կանխորոշման։
- Ընդունելիությունը ավելի հարմար է, քան անխոսափելիության դիմաց դիմադրությունը։ Այս հավատքը շատ նման է պարտվողականության։
Տես նաևԽմբագրել
ԾանոթագրություններԽմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 12, էջ 618)։ 
|
|
Սա գիտության Փիլիսոփայություն բնագավառի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |