Հրաչյա Գրիգորի Քարամյան (հոկտեմբերի 10, 1909(1909-10-10), Բռնակոթ, Զանգեզուրի գավառ, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն և Երևան, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - սեպտեմբերի 10, 1986(1986-09-10), Երևան], հայ մանկավարժ, մանկավարժական գիությունների դոկտոր, պրոֆեսոր (1950)։ ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1961

Հրաչյա Քարամյան
Ծնվել էհոկտեմբերի 10, 1909(1909-10-10)
ԾննդավայրԲռնակոթ, Զանգեզուրի գավառ, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն կամ Երևան, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Մահացել էսեպտեմբերի 10, 1986(1986-09-10) (76 տարեկան)
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Գիտական աստիճանմանկավարժական գիտությունների դոկտոր

Կենսագրություն խմբագրել

1932 թվականին ավարտել է Դոնի Ռոստովի մանկավարժական ինստիտուտը։ 1935-1946 թվականներին եղել է Բաքվում Ադրբեջանի ուսուցչական ինստիտուտի տնօրենի տեղակալ, 1950-1975 թվականներին՝ Երևանի մանկավարժական ԳՀԻ-ում սեկտորի, ապա Ա․ Ժդանովի անվան ռուսական մանկավարժական, այնուհետև Խաչատուր Աբովյանի անվան հայկական մանկավարժական ինստիտուտների մանկավարժության ամբիոնների վարիչ։ 1975-1986 թվականներին դասախոսել է Երևանի պետական համալսարանի դասախոսների վերապատրաստման ֆակուլտետում։

Աշխատությունները հիմնականում նվիրված են խորհրդային մանկավարժության մեթոդոլոգիական, երեխաների գեղագիտական դաստիարակության տեսության և մեթոդների, բարձրագույն դպրոցի մանկավարժության, մանկավարժության պատմության հարցերին։

Պարգևատրվել է «Պատվո նշան» շքանշանով (1962

Երկեր խմբագրել

  • Գիտատեխնիկական հեղափոխությունը և մանկավարժության հարցերը, Երևան, 1971։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։