Հրաժեշտ (նկար)
«Հրաժեշտ» (ռուս.՝ «Прощание»), խորհրդային գեղանկարիչ[1], ԽՍՀՄ ժողովրդական նկարիչ, Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս Անդրեյ Միլնիկովի (1919-2012) կտավը, որում «Բալթիացիների երդումը» (ռուս.՝ «Клятва балтийцев») հայտնի կոմպոզիցիայի ստեղծումից երեսուն տարի անց հեղինակը կրկին անդրադարձել է գեղանկարչության միջոցով Հայրենական մեծ պատերազմի դրամայի իմաստավորմանը։
 | |
|---|---|
.jpg) | |
| տեսակ | գեղանկար |
| նկարիչ | Անդրեյ Միլնիկով |
| տարի | 1975 |
| գտնվում է | Ռուսական թանգարան |
| հավաքածու | Ռուսական թանգարան |
Ծանոթագրություններ | |
Նկարի համար հեղինակն արժանացել է ԽՍՀՄ պետական մրցանակի 1977 թվականին։
Պատմություն խմբագրել
Նկարում պատկերված է մոր և որդու հրաժեշտի տեսարանը։ Միլնիկովի ստեղծած կերպարը ստիպում է տասնամյակներ անց էլ ավելի սուր զգալ, թե ինչպիսի անխիղճ ուժով է ազդել պատերազմը յուրաքանչյուր ընտանիքի վրա, ինչ գնով է ձեռք բերվել հաղթանակը։ Անհնար է մոռանալ որդուն ճանապարհող մոր դեմքը։ Նրա կերպարի խորությունը համեմատական է դաժանությամբ լի աշխարհում նրա զգացմունքների խորության հետ։ Մոր կերպարը պատկերված է այնպիսի դրամատիկ նոտայով, որ նա դուրս է գալիս սյուժեի շրջանակներից և սկսում է դիտողի համար մարմնավորել բոլոր մայրերի ցավն ու սխրանքը, որոնք բաժանվում են իրենց երեխաներից։ Ռուսական թանգարանի կայքը մեջբերում է Լենինգրադի հայտնի պոետ և պատերազմի մասնակից Միխայիլ Դուդինի խոսքը Միլնիկովի «Հրաժեշտ» նկարի մասին.
Այս նկարի առաջ կարելի է լացել լինել սխրանքի մեծության համար, որը վեր է խոյանում մայրական վշտի անդունդի վրա։ Այս նկարը քաջության և ազնվության երգ է, զարմանքի հառաչ, հիացմունքի արցունք և միաժամանակ հիշատակի սուգ։
Բնօրինակ տեքստ (ռուս.)Перед этой картиной можно плакать о величии подвига, воссиявшего над бездонной пропастью материнского горя. Эта картина — песня мужеству и благородству, вздох удивления, слеза восторга и скорбь памяти одновременно[2].
«Հրաժեշտ» նկարն առաջին անգամ ցուցադրվել է 1975 թվականին Մոսկվայում «Խորհրդային Ռուսաստան» 5-րդ հանրապետական գեղարվեստական ցուցահանդեսում[3]։ 1977 թվականին Միլնիկովը «Հրաժեշտ» նկարի համար արժանացել է ԽՍՀՄ պետական մրցանակի։ Աշխատանքը հետագայում բազմիցս ցուցադրվել է խոշոր գեղարվեստական ցուցահանդեսներում և վերարտադրվել է մամուլում՝ ընդգրկվելով խորհրդային կերպարվեստի ոսկե հիմնադրամում[4]։ Ներկայում պահվում է Ռուսական պետական թանգարանի հավաքածուում։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Справочник членов Ленинградской организации Союза художников РСФСР. Л., Художник РСФСР, 1987. С.89.
- ↑ О картине Мыльникова А. А. «Прощание» на сайте Государственного Русского музея
- ↑ Пятая республиканская выставка «Советская Россия». М., Советский художник, 1975. С.31.
- ↑ Время перемен. Искусство 1960—1985 в Советском Союзе. СПб., Государственный Русский музей, 2006. С.121.
Աղբյուրներ խմբագրել
- Пятая республиканская выставка «Советская Россия». М., Советский художник, 1975. С.31.
- Каганович А. Андрей Андреевич Мыльников. Л., Художник РСФСР, 1980. — 282 с.
- Справочник членов Ленинградской организации Союза художников РСФСР. Л., Художник РСФСР, 1987. С.89.
- Время перемен. Искусство 1960—1985 в Советском Союзе. СПб., Государственный Русский музей, 2006. С.121.
- Юбилейный Справочник выпускников Санкт-Петербургского академического института живописи, скульптуры и архитектуры имени И. Е. Репина Российской Академии художеств. 1915—2005. СПб., «Первоцвет», 2007. С.57.