Հովհաննես Մամիկոնյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Մամիկոնյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Հովհաննես Լևոնի Մամիկոնյան (փետրվարի 20, 1907[1], Ղարաքիլիսա, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1] - հոկտեմբերի 30, 1970[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), հայ գրականագետ, բանասիրական գիտությունների դոկտոր, ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1965), ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1938 թվականից։
Հովհաննես Մամիկոնյան | |
---|---|
Ծնվել է | փետրվարի 20, 1907[1] Ղարաքիլիսա, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1] |
Մահացել է | հոկտեմբերի 30, 1970[1] (63 տարեկան) Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ |
Ազգություն | հայ |
Մասնագիտություն | գրականագետ և համալսարանի դասախոս |
Հաստատություն(ներ) | Երևանի պետական համալսարան[1], Սովետական Հայաստան և ՀՀ ԳԱԱ գրականության ինստիտուտ |
Անդամակցություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն |
Ալմա մատեր | Խաչատուր Աբովյանի անվան թիվ 2 դպրոց, ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետ (1932)[1] և Սանկտ Պետերբուրգի մշակույթի պետական ինստիտուտ |
Կոչում | պրոֆեսոր[1] |
Գիտական աստիճան | բանասիրական գիտությունների դոկտոր[1] |
Տիրապետում է լեզուներին | հայերեն |
Պարգևներ | |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
Կենսագրություն խմբագրել
Ծնվել է Ղարաքիլիսա (այժմ՝ Վանաձոր) քաղաքում։ Մանկուց զրկվել է ծնողներից։ 1921-1923 թթ. աշխատել է որպես ցրիչ։ 1928 թվականին ավարտել է Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան միջնակարգ դպրոցը։ 1928-1929 թթ. որպես ուսուցիչ աշխատել է ԼՂԻՄ Մարտունու շրջանի Քերթ գյուղում։ 1932 թվականին ավարտել է Երևանի համալսարանի պատմագրական ֆակուլտետը (այդ բաժինն այն ժամանակ վերածվել էր Երևանի մանկավարժական ինստիտուտի)։ 1933-1936 թթ. սովորել է Լենինգրադի արվեստաբանության ինստիտուտի արևմտաեվրոպական գրականության բաժնի ասպիրանտուրայում։ 1936-1949 թթ. դասախոսել է Երևանի պետական համալսարանում, միաժամանակ 1937-1941 թթ. եղել է համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետի դեկանը։
1940 թվականին Թբիլիսիի համալսարանում «Հումորը և սատիրան Հոֆմանի ստեղծագործություններում» թեմայով դիսերտացիա է պաշտպանել և ստացել բանասիրական գիտությունների թեկնածուի աստիճան։ 1941-1948 թթ. եղել է «Սովետական Հայաստան» օրաթերթի խմբագիրը։ 1948-1951 թվականներին աշխատել է ՀԿԿ Կենտկոմում որպես պրոպագանդայի և ագիտացիայի բաժնի վարիչ։ 1953-1954 թթ. եղել է ՀԽՍՀ ԳԱ Մանուկ Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտի տնօրենը, 1953-1957 թթ.՝ Երևանի համալսարանի ժուռնալիստիկայի ամբիոնի վարիչը, 1957 թվականից՝ արտասահմանյան գրականության ամբիոնի վարիչը։ Միաժամանակ, 1957-1962 թթ. աշխատել է որպես համալսարանի ռոմանո-գերմանական լեզուների ու գրականության ֆակուլտետի դեկան։ ԽՄԿԿ անդամ 1940 թվականից։
1967 թվականին «Մարդը և նրա կերպարը գրականության մեջ» թեմայով դիսերտացիա է պաշտպանել և ստացել բանասիրական գիտությունների դոկտորի աստիճան[2][3]։
Պարգևներ խմբագրել
- Հայրենական պատերազմի երկրորդ աստիճանի շքանշան
- «Պատվո նշան» շքանշան
Երկերի մատենագրություն խմբագրել
- Արևմտյան Եվրոպայի գրականության պատմություն (հեղինակակից Սիմեոն Հակոբյան), Վաղարշապատ, 1933, 110 էջ։
- Արևմտյան Եվրոպայի գրականության պատմություն (հեղինակակից Սիմեոն Հակոբյան), Վաղարշապատ, 1935, 56 էջ։
- Արևմտյան Եվրոպայի գրականության պատմություն (հեղինակակից Սիմեոն Հակոբյան), Երևան, Հայտնարկոոպի տպարան, 1936, 59 էջ։
- Ֆրիդրիխ Շիլլեր, Երևան, Պետհրատ, 1937, 30 էջ։
- Արևմտյան Եվրոպայի Վերածնության դարաշրջանի գրականության պատմություն, պրակ 1, Երևան, Պետհրատ, 1939, 130 էջ։
- Արևմտյան Եվրոպայի Վերածնության դարաշրջանի գրականության պատմություն, պրակ 2, Երևան, Պետհրատ, 1940, 60 էջ։
- Արևմտյան Եվրոպայի Վերածնության դարաշրջանի գրականության պատմություն, պրակ 3, Երևան, Պետհրատ, 1940, 80 էջ։
- Սերվանտեսի կյանքը և ստեղծագործությունը, Երևան, Պետհրատ, 1940, 34 էջ։
- Ֆաշիզմը կուլտուրայի թշնամի, Երևան, Հայպետհրատ, 1942, 34 էջ։
- Ֆաշիզմը կուլտուրայի թշնամի, Երևան, Հայպետհրատ, 1943, 34 էջ։
- Արևմտյան Եվրոպայի Վերածնության դարաշրջանի գրականության պատմություն, Երևան, Հայպետհրատ, 1945, 372 էջ։
- Սովետական գրականության բոլշևիկյան դաստիարակության համար, Երևան, Հայպետհրատ, 1949, 274 էջ։
- Արտասահմանյան գրականության պատմություն, Երևան, Հայպետհրատ, 1957, 740 էջ։
- Արտասահմանյան գրականության պատմություն, Երևան, Հայպետհրատ, 1961, 806 էջ[4]։
- Մարդը և նրա կերպարը գրականության մեջ, Երևան, «Հայաստան», 1966, 514 էջ։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ Գրական տեղեկատու. Երևան: «Սովետական գրող». 1986. էջ էջ 358.
- ↑ «Ով ով է։ Հայեր» հանրագիտարան, հատոր առաջին, գլխավոր խմբագիր՝ Հովհաննես Այվազյան, Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, Երևան, 2007։
- ↑ Մամիկոնյան, Հովհաննես (1961). Արտասահմանյան գրականության պատմություն։ Վերածնության դարաշրջան. Հայպետհրատ.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 192)։ |