Հովհաննես Բաղդասարյան

Հովհաննես Բաղդասարյան;
Ծնվել է	ապրիլի 21, 1914
Ծննդավայր	Հայրենյաց, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	1997
Մահվան վայր	Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Կրթություն	Շիրակի պետական համալսարան
Գիտական աստիճան	տեխնիկական գիտությունների դոկտոր (1972)
Մասնագիտություն	քաղաքական գործիչ, լրագրող, համալսարանի դասախոս և պատմաբան
Աշխատավայր	Սովետական Հայաստան, ՀԿԿ և Երևանի պետական համալսարան
Զբաղեցրած պաշտոններ	ԽՍՀՄ գերագույն խորհրդի պատգամավոր
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Բաղդասարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Հովհաննես Մնացականի Բաղդասարյան (հայտնի էր որպես Հովհաննես Մինայիչ^[3], ապրիլի 21, 1914(1914-04-21)^[1]^[2], Հայրենյաց, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն^[1] - 1997, Երևան, Հայաստան), հայ պատմաբան, լրագրող, կուսակցական և պետական գործիչ, ՀԿԿ կենտկոմի երկրորդ քարտուղար (1961-1966), ՀԽՍՀ մշակույթի նախարար (1966-1967)։

Կենսագրություն խմբագրել

Պատմաբան, լրագրող, կուսակցական պետական աշխատող Հովհաննես Մնացականի Բաղդասարյանը ծնվել է 1914 թվականի ապրիլի 21-ին Սոնգյուռլու գյուղում (այժմ` Շիրակի մարզի Հայրենյաց գյուղ)։ Նախնական կրթությունը ստացել է հարազատ գյուղում և Լենինականում^[4]։ 1939 թվականին ավարտել է Լենինականի մանկավարժական ինստիտուտի պատմության ֆակուլտետը^[5]։ 1945-1947 թվականներին Մոսկվայում հաճախել է կուսակցության բարձրագույն դասընթացների^[4]։

Աշխատանքային գործունեությունը սկսել է 1933 թվականին՝ որպես «Ավանգարդ» թերթի սեփական թղթակիցը Լենինականում։ 1934-1943 թվականներին եղել է «Բանվոր» թերթի հրահանգիչ, պատասխանատու քարտուղար, խմբագրի տեղակալ և խմբագիր։ Այդ տարիներին նա դարձել է փորձառու լրագրող և ժուռնալիստական գործի հմուտ կազմակերպիչ^[5]։

1943-1948 թվականներին Հովհաննես Բաղդասարյանը կուսակցական պատասխանատու պաշտոններ է զբաղեցրել Լենինականի քաղկոմում և Ախուրյանի շրջկոմում^[5]։

1949-1951 և 1953-1957 թվականներին Բաղդասարյանը եղել է «Սովետական Հայաստան» թերթի գլխավոր խմբագիրը։ 1951-1953 թվականներին զբաղեցրել է Նախարարների խորհրդին առընթեր կուլտուր-լուսավորական հիմնարկների վարչության ղեկավարի պաշտոնը^[5]։ 1957-1961 թվականներին նա աշխատել է ՀԿԿ Երևանի քաղաքային կոմիտեի առաջին քարտուղարի պաշտոնում, 1961-1966 թվականներին` ՀԿԿ կենտկոմի երկրորդ քարտուղար։ 1966-1967 թվականներին զբաղեցրել է ՀԽՍՀ մշակույթի նախարարի պաշտոնը։ 1967-1985 թվականներին ՀԽՍՀ Գերագույն խորհրդի Նախագահության նախագահի տեղակալն էր։ 1985-1988 թվականներին Բաղդասարյանն աշխատել է ՀԽՍՀ Նախարարների խորհրդին առընթեր տերմինաբանական կոմիտեի նախագահ։

1958-1966 թվականներին եղել է ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի, իսկ 1955-1959 և 1967 թվականից` ՀԽՍՀ Գերագույն խորհրդի պատգամավոր։ 1961-1966 թվականներին` ԽՄԿԿ ԿՎՀ անդամ, 1957-1966 թվականներին` ՀԿԿ ԿԿ բյուրոյի անդամ։

Դասախոսել է Լենինականի մանկավարժական ինստիտուտում (1947-1949) և Երևանի պետական համալսարանում (1951-1959)^[4]^[5]։

1972 թվականին ստացել է պատմական գիտությունների դոկտորի կոչում։

Բաղդասարյանի աշխատությունները վերաբերում են ԽՄԿԿ պատմության հարցերին։

Վախճանվել է Երևանում՝ 1995 թվականի սեպտեմբերի 18-ին։ Թաղված է Թոխմախի գերեզմանատանը^[3]։

Աշխատություններ խմբագրել

Անդրկովկասի կուսակցական կազմակերպությունների պայքարը ՍՄԿԿ միասնության համար, Ե., 1969։
Մեր հզոր միությունը, Ե., 1972։
Հռետորական խոսքի ուժը, Ե., 1987։
Կոմունիստական պարտիայի լենինյան միասնությունը, Երևան, Հայպետհրատ, 1962, 235 էջ։
Սովետական մարդը, Երևան, Հայաստան, 1975, 383 էջ։
Ժուռնալիստիկան, ժուռնալիստը և ժամանակը, Երևան, Հայաստան, 1981, 460 էջ։

Պարգևներ խմբագրել

Աշխատանքային կարմիր դրոշի երկու շքանշան

Ծանոթագրություններ խմբագրել

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.) — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990. — հատոր 1.
↑ ^3,0 ^3,1 «Հովհաննես Բաղդասարյանի գերեզմանը Երևանի Թոխմախի գերեզմանատանը». Վերցված է 2019 Հունիս 7-ին.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 «Մեր խոսքը», Հայաստանի կոմունիստական կուսակցության պաշտոնաթերթ, թիվ 14(84), 1995 թվականի սեպտեմբերի 22։ Հովհաննես Բաղդասարյանի մահախոսական։
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 «Հայաստանի Հանրապետություն» օրաթերթ, թիվ 238(1358), 1995 թվականի սեպտեմբերի 20։ Հովհաննես Բաղդասարյանի մահախոսական։

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հովհաննես Բաղդասարյան» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 253)։

[_5e5775e65518eefb-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.

[_1b6028f0d8296c44-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.) — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990. — հատոր 1.

[Թոխ-3] 3,0 ^3,1 «Հովհաննես Բաղդասարյանի գերեզմանը Երևանի Թոխմախի գերեզմանատանը». Վերցված է 2019 Հունիս 7-ին.

[ՄԽ-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 «Մեր խոսքը», Հայաստանի կոմունիստական կուսակցության պաշտոնաթերթ, թիվ 14(84), 1995 թվականի սեպտեմբերի 22։ Հովհաննես Բաղդասարյանի մահախոսական։

[ՀՀ-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 «Հայաստանի Հանրապետություն» օրաթերթ, թիվ 238(1358), 1995 թվականի սեպտեմբերի 20։ Հովհաննես Բաղդասարյանի մահախոսական։

[3]

[1]

[2]

[4]

[5]

Հովհաննես Բաղդասարյան

Ծնվել է	ապրիլի 21, 1914(1914-04-21)^[1]^[2]
Ծննդավայր	Հայրենյաց, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն^[1]
Մահացել է	1997
Մահվան վայր	Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Հայաստան
Կրթություն	Շիրակի պետական համալսարան
Գիտական աստիճան	տեխնիկական գիտությունների դոկտոր^[2] (1972)
Մասնագիտություն	քաղաքական գործիչ, լրագրող, համալսարանի դասախոս և պատմաբան
Աշխատավայր	Սովետական Հայաստան^[1], ՀԿԿ^[1]^[2] և Երևանի պետական համալսարան^[1]
Զբաղեցրած պաշտոններ	ԽՍՀՄ գերագույն խորհրդի պատգամավոր
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ^[1]
Պարգևներ և մրցանակներ	^[1] և ^[1]