Հնագիտության և արվեստագիտության ինստիտուտ

Հնագիտության և արվեստագիտության ինստիտուտ, խորհրդային գիտահետազոտական հաստատություն, որը նախ գտնվել է Մոսկվայի պետական համալսարանի հասարակագիտության ֆակուլտետի ենթակայության տակ, ապա՝ Ռուսաստանի հասարակական գիտությունների գիտահետազոտական ինստիտուտների ասոցիացիայի։

Հնագիտության և արվեստագիտության ինստիտուտ
Երկիր	Ռուսաստան

1921 թվականի օգոստոսի 5-ին Պետական գիտական խորհրդի գիտա-քաղաքական բաժանմունքի նիստում, ի թիվս այլ գիտահետազոտական ինստիտուտների, Մոսկվայի պետական համալսարանին առընթեր հիմնադրվել է Արվեստագիտության ինստիտուտը, և մինույն ժամանակ հաստատվել են նրա կառուցվածքն ու հաստիքացուցակը։ Հոկտեմբերի 18-ին ինստիտուտի կազմում ներառվել է հնագիտության բաժինը, և այն վերանվանվել է Հնագիտության և արվեստագիտության ինստիտուտ։

Կառուցվածք

1921-1924 թվականներին ինստիտուտը բաժանվել է յոթ բաժինների․

• Հնագիտության
• Անտիկ արվեստի (Վլադիմիր Մալմբերգ, Ն. Շչերբակով, Դմիտրի Նեդովիչ, 1922 թվականից՝ Ալեքսանդր Անիսիմով)
• Ռուսական արվեստի ( Ալեքսեյ Սիդորով)
• Արևմտյան արվեստի (Վ. Գիացինտով)
• Արևելյան արվեստի (Բորիս Դենիկե)
• Արվեստի տեսության (Բորիս Վիպեր, Ալեքսանդր Գաբրիչևսկի)
• Կիրառական արվեստի (փաստացի չի գործել)

Սկզբում տնօրենն նշանակվել է Իգոր Գրաբարը, սակայն արդեն 1921 թվականի նոյեմբերին նրան փոխարինել է Բորիս Վիպերը։

1924 թվականին Ռուսաստանի հասարակական գիտությունների գիտահետազոտական ինստիտուտների ասոցիացիայի հիմնադրումից հետո ինստիտուտը վերակազմավորվել է, և այն սկսել է գլխավորել կոլեգիան․

• Տնօրեն (լուսավորության ժողկոմ Անատոլի Լունաչարսկի, ապա Վլադիմիր Ֆրիչե)
• Տնօրենի տեղակալ (Պյոտր Կոգան)
• Արվեստագիտության բաժանմունքի նախագահ (1927 թվականից՝ սեկցիայի) (Ա. Սիդորով, եղել է տնօրենի պաշտոնակատար)
• Աոցիոլոգիական բաժնի նախագահ (1928 թվականից՝ տեսության և մեթոդաբանության բաժին) (Վլադիմիր Ֆրիչե, 1928 թվականից՝ Ի. Մացա)
• Հնագիտության բաժնիի նախագահ (Վ. Գորոդցով)
• քարտուղար (Գ. Ժիդկով)

1931 թվականի ապրիլի 10-ին ինստիտուտը լուծարվել է Ռուսաստանի հասարակական գիտությունների գիտահետազոտական ինստիտուտների ասոցիացիայի հետ միասին։

Գրականություն

• Яворская Н. В. Отделение искусствознания и социологическая секция Института археологии и искусствознания РАНИОН // Яворская Н. В. Из истории советского искусствознания. — М.: Советский художник, 1987. — С. 13—33.