Հեպտարխիա
Այս հոդվածը կարող է վիքիֆիկացման կարիք ունենալ Վիքիպեդիայի որակի չափանիշներին համապատասխանելու համար։ Դուք կարող եք օգնել հոդվածի բարելավմանը՝ ավելացնելով համապատասխան ներքին հղումներ և շտկելով բաժինների դասավորությունը, ինչպես նաև վիքիչափանիշներին համապատասխան այլ գործողություններ կատարելով։ |
Հեպտարխիան անգլո-սաքսոնական Անգլիայի յոթ փոքր թագավորություններն էին [1] [2] [3], որոնք ծաղկել էին 5-րդ դարում Բրիտանիայի անգլո-սաքսոնական նվաճումներից սկսած մինչև 8-րդ դարում, երբ նրանք միավորվեցին չորս թագավորությունների մեջ։, Մերսիա, Նորթումբրիա, Արևելյան Անգլիա և Ուեսեքս:
«Հեպտարխիա» տերմինը (հունարեն ἑπταρχία, 'heptarchia'; ἑπτά ից, 'hepta' «յոթ»; ἀρχή, 'arche' ՝ «տիրել, կառավարել» և -ία՝ «իա» վերջածանցը) օգտագործվում է ավանդական համոզմունքի պատճառով, որ եղել են յոթ անգլո-սաքսոնական թագավորություններ՝ Արևելյան Անգլիա, Էսեքս, Քենթ, Մերսիա, Նորթումբրիա, Սասեքս և Ուեսեքս :
Հեպտարխիա տերմինը սկսվեց օգտագործվել 16-րդ դարից սկսած։ [4]
Պատմություն
խմբագրելՀեպտարխիայի շրջանը տևեց 5-րդ դարում Բրիտանիայում հռոմեական տիրապետության ավարտից մինչև անգլո-սաքսոնական թագավորությունների մեծ մասը 829 թվականին անցավ Ուեսեքսի Էգբերթի իշխանության տակ: Եվրոպայի պատմության մեջ այս 400-ամյա շրջանը հաճախ կոչվում է վաղ միջնադար: Թեև հեպտարխիան ենթադրում է յոթ թագավորությունների գոյություն, տերմինը պարզապես օգտագործվում է որպես հարմար պիտակ և չի ենթադրում յոթ թագավորություններից բաղկացած հստակ կամ կայուն խմբի գոյություն: Թագավորությունների և ենթաթագավորությունների թիվը արագ տատանվում էր այս ժամանակահատվածում, քանի որ մրցակից թագավորները պայքարում էին գերակայության համար: [5]
6-րդ դարի վերջում Քենտի թագավորը հարավում նշանավոր լորդ էր։ 7-րդ դարում հզոր էին Նորթումբրիայի և Ուեսեքսի կառավարիչները։ 8-րդ դարում Մերսիան գերիշխանություն ձեռք բերեց մնացած թագավորությունների վրա։
Յոթ թագավորությունների հետ մեկտեղ գոյություն ունեին նաև մի շարք այլ քաղաքական բաժանումներ, ինչպիսիք են հետևյալ թագավորությունները (կամ ենթաթագավորությունները). Լինդսին ներկայիս Լինքոլնշիրում ; Hwicce-ը հարավ-արևմտյան Միդլենդսում; Magonsæte կամ Magonset, Մերսիայի ենթաթագավորություն այժմյան Հերեֆորդշիրում; Ուիթվարա, Ջութիշների թագավորություն Ուայթ կղզում; Միջին Անգլեր, ցեղերի խումբ, որը հիմնված է ժամանակակից Լեսթերշիրի շրջակայքում, որը հետագայում նվաճվել է Մերսիացիների կողմից; Հեստինգասը (Սասեքսի Հասթինգս քաղաքի շրջակայքում); և Գևիսսեն։
Հեպտարխիայի անկումը և Անգլիայի թագավորության ստեղծումը ձգձգված գործընթաց էր, որը տեղի ունեցավ 9-10-րդ դարերի ընթացքում: 9-րդ դարում դանիական անկլավը Յորքում ընդարձակվեց դեպի Դանելագ, որից հետո Անգլիայի մոտ կեսը դանիական տիրապետության տակ ընկավ: Անգլիայի միավորումը Ալֆրեդ Մեծի օրոք արձագանք էր այս ընդհանուր թշնամու սպառնալիքին: 886 թվականին Ալֆրեդը վերադարձրեց Լոնդոնը, և անգլո-սաքսոնական ժամանակագրությունում ասվում է, որ «բոլոր անգլիացիները, որոնք չեն ենթարկվում դանիացիներին, ենթարկվեցին Ալֆրեդ թագավորին»: [6]
Անգլիայի թագավորության միավորումն ավարտվեց միայն 10-րդ դարում, երբ Էիրիկ Արյունարբու Սեկիրան վտարվեց որպես Նորթումբրիայի թագավոր։ Էթելսթանը համարվում է ողջ Անգլիայի առաջին թագավորը։ [7]
Անգլոսաքսոնական թագավորությունների ցուցակ
խմբագրելԱնգլո-սաքսոնական Անգլիայի չորս հիմնական թագավորություններն էին.
Մյուս հիմնական թագավորությունները, որոնք նվաճվել են ուրիշների կողմից իրենց պատմության ինչ-որ պահի, մինչև Անգլիայի միավորումը, հետևյալն են.
- Էսսեքս
- Քենթ
- Սասեքս
Տես նաև
խմբագրելՀղումներ
խմբագրել- ↑ Pounds, N. J. G.; G, Pounds N. J. (2000). A History of the English Parish: The Culture of Religion from Augustine to Victoria (անգլերեն). Cambridge University Press. էջ 17. ISBN 978-0-521-63351-2. Վերցված է 21 July 2022-ին.
- ↑ Holladay, Joan A. (17 January 2019). Visualizing Ancestry in the High and Late Middle Ages. Cambridge University Press. էջ 121. ISBN 978-1-108-47018-6.
- ↑ Hopkins, Daniel J.; Staff, Merriam-webster (1997). Merriam-Webster's Geographical Dictionary (անգլերեն). Merriam-Webster. էջ 1223. ISBN 978-0-87779-546-9. «S Britain (except Wales and Strathclyde) divided into a number of petty kingdoms incl. the so-called Heptarchy»
- ↑ «heptarchy». Օքսֆորդի անգլերեն բառարան (3-րդ հրատարակություն ed.). Օքսֆորդի համալսարանի հրատարակչություն. սեպտեմբեր, 2015.
- ↑ Norman F. Cantor, The Civilization of the Middle Ages1993:163f.
- ↑ The Anglo-Saxon Chronicle Freely licensed version at Gutenberg Project. Note: This electronic edition is a collation of material from nine diverse extant versions of the Chronicle. It contains primarily the translation of Rev. James Ingram, as published in the Everyman edition. Asser's Life of King Alfred, ch. 83, trans. Simon Keynes and Michael Lapidge, Alfred the Great: Asser's Life of King Alfred & Other Contemporary Sources (Penguin Classics) (1984), pp. 97–8.
- ↑ Starkey, David (2004). The Monarchy of England: The beginnings (անգլերեն). Chatto and Windus. էջ 71. ISBN 9780701176785. Վերցված է 24 August 2018-ին.
Մատենագիտություն
խմբագրել- Westermann Großer Atlas zur Weltgeschichte
- Campbell, J. et al. Անգլոսաքսոնները (Penguin, 1991):
- Սոյեր, Փիթեր Հեյս. Հռոմեական Բրիտանիայից մինչև Նորման Անգլիա (Routledge, 2002):
- Stenton, FM Անգլոսաքսոնական Անգլիա (3-րդ հրատարակություն. Oxford UP 1971):