Հելեն Դե Վիտ
Հելեն Դե Վիտ (անգլ.՝ Helen DeWitt, 1957[1][2][3][…], Տաքոմա Փարկ, Մոնտգոմերի շրջան, Մերիլենդ, ԱՄՆ[4]), ամերիկացի վիպասան։ Հայտնի է Վերջին Սամուրայը վեպով։
Հելեն Դե Վիտ Helen DeWitt | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 1957[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Տաքոմա Փարկ, Մոնտգոմերի շրջան, Մերիլենդ, ԱՄՆ[4] |
| Մասնագիտություն | վիպասան և գրող |
| Քաղաքացիություն |  ԱՄՆ[5][6] |
| Կրթություն | Օքսֆորդի համալսարան[7], Բրեյսնոուզ քոլեջ, Սմիթ Քոլեջ, Լեդի Մարգարետ Հոլ և Նորթֆիլդ Մաունթ Հերմոն դպրոց |
| Ժանրեր | վեպ |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | The Last Samurai? և Lightning Rods? |
| Պարգևներ | |
| Կայք | helendewitt.com |
 Helen DeWitt Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն խմբագրել
Հելեն Դե Վիտը ծնվել է ԱՄՆ Մերիլենդ նահանգում։ Ծնողները եղել են ԱՄՆ-ում աշխատող դիվանագետներ, և նրա մանկությունն անցել է Լատինական Ամերիկայում (Մեքսիկա, Բրազիլիա, Կոլումբիա, Էկվադոր[9])։ Մեկ տարի սովորել է Northfield Mount Hermon դպրոցում, 1975 թվականին ավարտել է Սմիթ քոլեջը, այնուհետև ավարտել է Օքսֆորդի համալսարանի նախ Lady Margaret Hall-ը, ապա փիլիսոփայության դոկտորի կոչումը ստացել է Brasenose College-ից։
Հելենին հռչակ բերեց նրա դեբյուտային վեպը՝ «Վերջին Սամուրայը»։ Գիրքը գրելու ժամանակահատվածում նա ունեցել է տարբեր աշխատանքներ, եղել է բառարանի տեքստերը նշող, հաշվետվություններ մուտքագրող, աշխատել է Dunkin' Donuts-ում, նաև աշխատել է լվացքատանը[9]։
2005 թվականին Հելենը համագործակցել է լոնդոնաբնակ նկարչուհի Ինգրիդ Կերմայի հետ, գրել է “limit5” “Blushing Brides” («Կարմրող հարսնացուներ») ցուցահանդեսի համար։
2012 թվականին Հելենը հրատարակել է իր երկրորդ վեպը[10][11]։
Հելենի «Climbers» պատմվածքը ներկայցնում է ստեղծագործական գաղափարները և առևտրային իրողությունները գրողի կյանքում. հրատարակվել է 2014 թվականին, Harper's ամսագրում[12]։
Վեպեր խմբագրել
- Վերջին Սամուրայը (New York: Hyperion, 2000; ISBN 0-7868-6668-3)
- Lightning Rods (High Wycombe: And Other Stories, 2012; ISBN 978-1-908276-11-7)
- Your Name Here (Քո անունն այստեղ է)
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 British National Bibliography — 1950.
- ↑ 2,0 2,1 NUKAT — 2002.
- ↑ 3,0 3,1 Korean Authority File (կոր.)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Freebase տվյալների վերբեռնում — Google.
- ↑ http://observer.com/2007/12/helen-dewitt-trashes-andrew-wylie-on-portfoliocom/
- ↑ http://www.nybooks.com/galleries/david-levine-illustrator/writers-american/?page=8
- ↑ http://www.vulture.com/2016/07/helen-dewitt-last-samurai-new-edition.html
- ↑ Guggenheim Fellows-ի տվյալների բազա
- ↑ 9,0 9,1 Macgowan, James (2000 թ․ հոկտեմբերի 15). «After 50 attempts, Helen DeWitt's brainy prose gets brawny cash advances». The Ottawa Citizen. CanWest Interactive.
- ↑ Carter, Helen (10 October 2012). "Independents' day? Small presses make up 50% of Booker shortlist" The Guardian. Accessed 2 May 2013.
- ↑ http://www.andotherstories.org/book/lightning-rods/ Retrieved 23 January 2013
- ↑ harper's magazine vol.329 No. 1974
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Հելեն Դե Վիտի կայքը
- «Քո անունն այստեղ է», ահմառոտ ակնարկ Արխիվացված 2008-05-09 Wayback Machine
- Դե Վիտի բլոգը
- n+1 Արխիվացված 2010-03-08 Wayback Machine
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հելեն Դե Վիտ» հոդվածին։ |