Հարություն Հովնաթան
Հարություն Հովնաթան (1937, սեպտեմբերի 18, Սուֆլիս, Ախալցխայի շրջան, Վրաստան), հայ բանաստեղծ, թարգմանիչ, հրապարակախոս։ Հայաստանի գրողների միության անդամ (1974)։ ԽՄԿԿ անդամ 1964 թվականից։
Հարություն Կարապետյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 1937 սեպտեմբերի 18 |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծ և թարգմանիչ |
| Ազգություն | հայ |
| Կրթություն | Երևանի պետական համալսարան |
| Անդամակցություն | ՀԳՄ |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
| Հարություն Հովնաթան Վիքիքաղվածքում | |
| Հարություն Հովնաթան Վիքիդարանում | |
 Harutyun Hovnatan Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն խմբագրել
Հարություն Հովնաթանը ծնվել է 1937 թվականին, Ախալցխայի շրջանի Սուֆլիս (Սուրբ Լույս) գյուղում (Վրաստան)։ Ավարտել է ԵՊՀ բանասիրական ֆակուլտետը։ Աշխատել է «Հայրենիքի ձայն» շաբաթաթերթում, Հայաստանի գրողների միությունում։ Եղել է Մասիսի «Նոր ուղի» շրջանային երկլեզվյան՝ հայերեն և ադրբեջաներեն թերթի գլխավոր խմբագիրը։
Մեծ է Հովնաթանի դերը հայ-վրացական գրական կապերի կայունացման և զարգացման գործում։ Ունի զրույցներ ու հարցազրույցներ Իոսեբ Նոնեշվիլու, Նոդար Դումբաձեի, Մորիս Փոցխիշվիլու, Ջանսուղ Չարկվիանու, ինչպես նաև Հովհաննես Շիրազի[1], Համո Սահյանի, Տիգրան Մանսուրյանի և ժամանակակից գրական մյուս անհատականությունների հետ։ նրա բանաստեղծությունները տպագրվել են հանրապետական գրական մամուլում։ Հեղինակ է շուրջ 30 գրքի (6-ը՝ թարգմանական)[2][3]։
Երկեր խմբագրել
- Ծիածանվող հոգիներ, Երևան, 2014։
- Հոգին հոգու հետ, Երևան, 2013։
- Օքրո Օքրոյան. գիրք վերադարձի (վկայություններ բանաստեղծի մասին), Երևան, 2004։
- Վարեց Հարություն Հովնաթանը, ցանեց Հովհաննես Շիրազը (զրույցներ), Երևան, 1992։
- Ճամփեզրի ծառը, Երևան, 1977։
Թարգամանություններ (վրացերենից և ռուսերենից) խմբագրել
|
Այս հեղինակի կատարած թարգմանությունների ցանկը կարող եք որոնել «Թարգմանչաց արվեստ» շտեմարանի «Թարգմանիչներ» բաժնում |
- Ջեմալ Ջամելի, Աստղային կանչ (բանաստեղծություններ), Երևան, 2002։
- Թեյմուրազ Կոմախիձե, Բարեկամության ուղիներով (ակնարկներ), Երևան, 2000։
- Օսիկո Գվարիշվիլի, Ստալինը և տխրահռչակ 1937 թվականը (վավերագրական արձակ), Երևան, 2000։
- Իմ Դաղստան (բանաստեղծություններ, արձակ էջեր, թարգմանական համահեղինակությամբ), Երևան, 1980։
- Մորիս Փոցխիշվիլի, Բացվի՛ր, երկինք (ժողովածու), Երևան, 1980։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Հարություն Հովնաթան, «Զրույցներ. Հովհաննես Շիրազ» գրքից
- ↑ Հարություն Հովնաթանի կենսագրությունը ՀԳՄ կայքում
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
