Հարություն Խաչատրյան (մանկավարժ)
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Հարություն Խաչատրյան (այլ կիրառումներ)
Հարություն Թովմասի Խաչատրյան (1921, Տաշտուն, Հայաստան), հայ մանկավարժ, ԽՄԿԿ անդամ (1941), Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) գործողությունների մասնակից։
Հարություն Խաչատրյան | |
---|---|
Ծնվել է | 1921 |
Ծննդավայր | Տաշտուն, Հայաստան |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ |
Կրթություն | Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան |
Մասնագիտություն | մանկավարժ |
Պարգևներ և մրցանակներ |
Կենսագրություն խմբագրել
Հարություն Խաչատրյանը ծնվել է 1921 թվականին, Մեղրու շրջանի Տաշտուն գյուղում։ 1930 թվականին հոր մահից հետո Հարությունը ուսմանը զուգընթաց կատարել է տարբեր աշխատանքներ։ Ավարտել է Լիճքի միջնակարգ դպրոցը և 1939 թվականին ընդունվել Երևանի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետը, առաջին կուրսից 1939 թվականին զորակոչվել է կարմիր բանակ, ծառայել է Արևմտյան Բելոռուսիայի Սլոնիմ քաղաքում, 10-րդ բանակի 29-րդ դիվիզիայի 106-րդ հետևակային գնդում։ Սովորել է գնդի դպրոցում, ստացել սերժանտի կոչում[1]։
10-րդ բանակի 304-րդ առանձին զենիթային դիվիզիայում նշանակվել է մարտկոցի հրամանատար և պատերազմի սկզբին մասնակցել Բրեստի պաշտպանության համար մարտական գործողություններին, որի համար պարգևատրվել է «Խիզախության համար» մեդալով, ապա մասնակցել է Սմոլենսկի, Մոսկվայի պաշտպանությանը։ Խիզախության համար պարգևատրվել է Կարմիր աստղի շքանշանով և «Խիզախության համար» երկրորդ մեդալով։ 1941 թվականի նոյեմբերի 6-ին Մոսկվայի պաշտպանության օրերին ընդունվել է կուսակցության շարքերը։ 1945 թվականին Խաչատրյանը Անդրբայկալյան ռազմաճակատի զորամիավորման կազմում մասնակցել է Ճապոնիայի բանակի ջախջախմանը[1]։
1945 թվականի վերջին Խաչատրյանը զորացրվել է բանակից։ 1946 թվականին աշխատել է Մեղրու շրջանի Տաշտուն գյուղի 8-ամյա դպրոցում ռուսաց լեզվի և գրականության ուսուցիչ։ Ավարտել է Երևանի հեռակա մանկավարժական ինստիտուտի ռուսաց լեզվի և գրականության ֆակուլտետը և նույն դպրոցում շարունակել աշխատել ուսմասվար, դպրոցի տնօրեն[1]։
Պարգևներ խմբագրել
- Կարմիր աստղի շքանշան
- «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ
- «Խիզախության համար» կրկնակի մեդալ