Հայաստանի կոմունիստական կուսակցություն (ՀՀ)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Հայաստանի կոմունիստական կուսակցություն (այլ կիրառումներ)
Հայաստանի կոմունիստական կուսակցություն (կրճատ՝ ՀԿԿ, ռուս.՝ Коммунистическая партия Армении, КПА), Հայաստանում գործող կուսակցություն։ Գրանցվել է 1991 թվականին։ Այն համարվում է Խորհրդային Միության կոմունիստական կուսակցության Հայկական մասնաճյուղի հաջորդողը։ Սա հիմնական կոմունիստական կուսկացությունն է Հայաստանում և 2006 թվականին պնդել է որ ունի 18,000 անդամ (հիմնականում տարեց)[5]։
| Հայաստանի կոմունիստական կուսակցություն Коммунистическая партия Армении | |
|---|---|
 | |
| |
| Տեսակ | կոմունիստական կուսակցություն |
| Երկիր |  Հայաստան |
| Առաջնորդ | Տաճատ Սարգսյան |
| Հիմնադրված | 1991 թվականի հուլիսի 29 (գրանցված) |
| Գաղափարախոսություն | Կոմունիզմ Մարքսիզմ-Լենինինիզմ Ռուսամետություն[1] Եվրոսկեպտիցիզմ[2][3][4] |
| Քաղաքական հայացք | ձախակողմյան ուժեր |
| Պաշտոնական գույն(եր) | կարմիր |
| Շտաբ | Երևան, Հայաստան |
| Թերթ | «Հայաստանի կոմունիստ» |
| Միջազգային պատկանելություն | Կոմունիսական կուսակցությունների միություն՝ Խորհրդային Միության կոմունիստական կուսակցություն |
| ՀՀ Ազգային ժողով | 0 / 132 |
| Նախորդ | Հայաստանի կոմունիստական կուսակցություն (ՀԽՍՀ) (փաստացի) |
Հայաստանի կոմունիստական կուսակցության պաշտոնաթերթը «Հայաստանի կոմունիստն» է, որը լույս է տեսնում 1992 թվականի նոյեմբերից, Երևանում։ Լույս է տեսնում նաև կուսակցության ռուսալեզու՝ «Պրավդա Արմենիի» (ռուս.՝ Правда Армении) թերթը[6]։
Կուսակցությունը չպետք է շփոթել Հայաստանի միավորված կոմունիստական կուսակցության (ՀՄԿԿ), Հայաստանի առաջադիմական միացյալ կոմունիստական կուսակցության (ՀԱՄԿ), կամ Հայաստանի դեմոկրատական կուսակցության (ՀԴԿ) հետ, որը ստեղծել է Հայաստանի ԽՍՀ կոմկուսի վերջին քարտուղար Արամ Գ. Սարգսյանը։
ԱռաջնորդներԽմբագրել
Կուսակցության առաջնորդները կոչվում են «առաջին քարտուղար»։
- 1991-1999 թվականներ՝ Սերգեյ Բադալյան
- 1999-2003 թվականներ՝ Վլադիմիր Դարբինյան
- 2003-2013 թվականներ՝ Ռուբեն Թովմասյան
- 2013 թվականից՝ Տաճատ Սարգսյան
Աջակցության հենարան և ընտրությունների արդյունքներԽմբագրել
Կուսակցությունը 1990-ականներին մնաց զգալի քաղաքական ուժ՝ խարիզմատիկ առաջնորդ Սերգեյ Բադալյանի գլխավորությամբ, ով մահացավ 1999 թվականին[8]։ Կուսակցության 1994 թվականի մայիսյան աշխատանքի օրվա երթին մասնակցեցին 10,000-ից 60,000 աջակիցներ[9]։
Մինչդեռ կուսակցությունը հավաքեց 12.4% ձայն 1995 թվականի հուլիսյան ընտրություններին՝ հասարակական կարծիքի հարցումները թե ընտրություններից առաջ թե հետո ցույց էին տալիս հասարակական ավելի մեծ աջակցություն։ 1994 թվականի նոյեմբերի հարցման համաձայն՝ հարցավածների 40.1%-ը աջակցելու են կուսակցությանը և ըստ 1995 թվականի նոյեմբերի հարցման՝ 37.6%-ը արել են դա[10]։
2004 թվականին «Պաշտոնական օգտագործման համար միայն» Հայաստանի քաղաքական կուսակցությունների մասին հեռագրում, Հայաստանում ԱՄՆ դեսպան Ջոն Օրդուեյը գրել է որ կուսակցությունը ունի «ամբողջ երկրով մեկ 50,000-ից պակաս անդամ (որոնց մեծ մասը բավականին տարեց են)» և որ «այն այլևս առանձնապես ազդեցիկ չէ»[11]։
Կուսակցություն մասնակցել է բոլոր խորհրդարանական ընտրություններին, բայց 2003 թվականից ի վեր չի կարողացել անցնել 5%-անոց շեմը։ 2003 թվականին կուսակցությունը մեղադրեց կառավարությանը «զանգվածային ընտրակեղծիքների» մեջ[12]։ Կուսակցությունը բոյկոտեց 2018 թվականի խորհրդարանական ընտրությունները, դա առաջին դեպքն էր Խորհրդային Միության փլուզումից հետո։
| 1990 |  | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1995 |  126
| ||||||||
| 1999 | | ||||||||
| 2003 | 10
| ||||||||
| 2007 | | ||||||||
| 2012 | | ||||||||
| 2017 | | ||||||||
| 2018 | | ||||||||
Տես նաևԽմբագրել
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ «Արխիվացված պատճենը»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ հուլիսի 26-ին։ Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 25
- ↑ Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ
<ref>պիտակ՝ZakarianAzatանվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում: - ↑ «Armenia communists hold rally outside Russia embassy (PHOTOS)»։ news.am։ 25 December 2018
- ↑ [1]
- ↑ Gevorgyan Siranouish, Grigoryan Marianna (3 November 2006)։ «Red Remembrance: Bolshevik revolution anniversary kindles nostalgia for diehards»։ ArmeniaNow։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ դեկտեմբերի 9-ին։ Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 25
- ↑ [2](չաշխատող հղում)
- ↑ «Если бы выборы в Армении были честными? Альтернативный подсчет. 1990-е гг.»։ kavkaz-uzel.eu (ռուսերեն)։ Caucasian Knot։ 16 December 2018։ Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ դեկտեմբերի 28-ին
- ↑ «Better Red Than Dead: Armenian, Russian Communists see EEU as their program»։ ArmeniaNow։ 1 December 2014
- ↑ «May Day Communist Rally Gathers Thousands in Yerevan»։ Daily Report: Central Eurasia (Foreign Broadcast Information Service (via ITAR-TASS)): 60։ 1 May 1994
- ↑ «Если бы выборы в Армении были честными? Альтернативный подсчет. 1990-е гг.»։ kavkaz-uzel.eu (ռուսերեն)։ 16 December 2018։ Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ հունիսի 29-ին
- ↑ Ordway John (30 July 2004)։ «Party Primer: Top Armenian Political Parties» (For Official Use Only)։ WikiLeaks։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ դեկտեմբերի 22-ին
- ↑ Avoyan Shakeh (30 May 2003)։ «Armenian Communists Protest Election Fiasco»։ RFE/RL
- ↑ «ՀԿԿ-ն բոյկոտում է ԱԺ արտահերթ ընտրությունները և նշում պատճառները»։ news.am։ 14 November 2018