Համբույր, շուրթերի հպումը որևէ անձնավորության կամ առարկայի[1]՝ որպես սիրո, գգվանքի, ողջույնի արտահայտություն[2][3]։ Համբույրը ջերմ զգացմունքեր արտահայտելու ձև է, համբուրվողները միմյանց նկատմամբ տածում են սեր, նվիրվածություն, բարեկամական զգացմունքներ. համբույրը արտահայտում է երախտիք, շնորհավորանք. համբույրով նաև ողջունում են միմյանց և հրաժեշտ տալիս։

Համբույրն արվեստում. Ռոմեո և Ջուլյետա

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Энциклопедия поцелуев Արխիվացված 2013-12-13 Wayback Machine // Огонёк.
  2. Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Էդուարդ Բագրատի Աղայան, «Հայաստան» հրատարակչություն, Երևան, 1976։
  3. Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայկական ՍՍՀ գիտությունների ակադեմիայի հրատարակչություն, Երևան, 1974։

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
  Ընթերցե՛ք «համբույր» բառի բացատրությունը Հայերեն Վիքիբառարանում։