«Հալվայի համը» (ռուս.՝ «Вкус халвы»), խորհրդային ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Պավել Արսենովը արևելյան մոտիվներով, Խոջա Նասրեդինի արկածների մասին պատմող ֆիլմի պրիքվելն է, որտեղ նա դեռահաս է։ Նկարահանվել է 1975 թվականին Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիայի Յալթայի մասնաճյուղում։ Ֆիլմը նվիրված է Նասրեդին գրական կերպարի հեղինակ Լեոնիդ Սոլովյովի հիշատակին։

Հալվայի համը
ռուս.՝ Вкус халвы
Երկիր ԽՍՀՄ
Ժանրկինոկատակերգություն, երաժշտական ֆիլմ, ընտանեկան ֆիլմ և ֆիլմ-հեքիաթ
Թվական1975
Լեզուռուսերեն
ՌեժիսորՊավել Արսենով
Սցենարի հեղինակՎիկտոր Վիտկովիչ
ԴերակատարներԱրմեն Ջիգարխանյան
ՕպերատորՍերգեյ Ֆիլիպով
ԵրաժշտությունԵվգենի Կրիլատով
ԿինոընկերությունՄաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիա և Յալթայի կինոստուդիա
Տևողություն68 րոպե

Սյուժե խմբագրել

Շատ տարիներ Բուխարայի մեծ էմիրը երջանկություն չունի․ նա կորցրել է հալվայի կախարդական համը, և այժմ կյանքը նրա համար թթու է, ինչպես կիտրոնը։ Իսկ աղքատ բրուտ Շիր-Մամեդի տանը երջանկություն է. նա հրաշքով փոքրիկ տղա է ունեցել, և նրան կոչել են Նասրեդին։ Եվ ո՞վ կարող էր գուշակել, թե ինչի է ընդունակ այս երիտասարդ սրախոսը։ Ամբողջ Բուխարայում հայտնի է դառնում Նասրեդինի արարքների մասին։ Գուցե նա կարողանա՞ գնել Էմիրին՝ գտնել հալվայի համը։

Դերերում խմբագրել

Բուխարայի բնակիչներ խմբագրել

  • Գանի Աղզամով
  • Մաքսուդ Աթաբաև
  • Ֆարհադ Ամինով
  • Ա. Աթակուլով
  • Շավքաթ Գազիև
  • Բ. Ջամալով
  • Տուրսունբոյ Իմինով
  • Շարիֆ Քաբուլով
  • Անվար Կենժաև
  • Խուրամ Քասիմով
  • Գրիգորի Լյամպե
  • Մաքսուդ Մանսուրով
  • Տուգան Ռեժամատով
  • Իգոր Սուրովցև
  • Յահյո Ֆայզուլաև
  • Խ. Յուլդաշև
  • Բատուր Խալիկով
  • Ֆարհադ Հայդարով
  • Ռուստամ Տուրաև

Նկարահանող խումբ խմբագրել

  • Սցենար՝ Վիկտոր Վիտկովիչ
  • Բեմադրող ռեժիսոր՝ Պավել Արսենով
  • Բեմադրող օպերատոր՝ Սերգեյ Ֆիլիպով
  • Բեմադրող նկարիչ՝ Նիկոլայ Եմելյանով
  • Կոմպոզիտոր՝ Եվգենի Կռիլատով
  • Ռեժիսոր՝ Ի. Սոսլանդ
  • Օպերատոր՝ Ե. Մայորով
  • Հնչյունային օպերատոր՝ Վ. Վոլսկի
  • Մոնտաժող՝ Ռ. Ցեգելնիցկայա
  • Երգերի տեքստի հեղինակ՝ Յու. Էնտին
  • Խմբագիր՝ Տ. Պրոտոպոպովա
  • Կոստյումների նկարիչ՝ Ն. Խաչատրյան
  • Նկարիչ-դիմահարդար՝ Տ. Կոլոսովա
  • ԽՍՀՄ Պետկինոյի սիմֆոնիկ նվագախումբ
    • Դիրիժոր՝ Գ. Գարանյան
  • Տնօրեն՝ Ալեքսանդր Կազաչկով

Երգեր խմբագրել

Ֆիլմում հնչում են կոմպոզիտոր Եվգենի Կռիլատովի երգերը Յուրի Էնտինի բանաստեղծությունների հիման վրա։

  • «Песня Насреддина» — Գենադի Բելով
  • «Дуэт Шир-Мамеда И Его Жены» — Իննա Մյասնիկովա և Վլադիսլավ Լինկովսկի
  • «Попевки Базара» — Վլադիսլավ Կուզին, Պավել Բաբակով, Ստաս Բորիսով, Վլադիսլավ Լինկովսկի
  • «Песня Глашатая» — Պավել Բաբակով
  • «Диван» — Անատոլի Գորոխով
  • «Песня Поваров» — Պավել Բաբակով, Ստաս Բորիսով, Վլադիսլավ Կուզին
  • «Песня Цыганки» — Էլեոնորա Իվանովա
  • «Песня Эмира» — Արմեն Ջիգարխանյան
  • «Первая песня визиря» («Не хочу принимать я мучения») — Անատոլի Գորոխով
  • «Вторая песня визиря» («О, идёт эмир прекрасный») — անատոլի Գորոխով

Նկարահանումներ խմբագրել

Ֆիլմի նկարահանումները տեղի են ունեցել Արևելյան Ղրիմում, Բուխարայի դեկորացիաները կառուցվել են Յալթայի կինոստուդիայի բուտաֆորի արտադրամասում՝ նկարիչ Նիկոլայ Եմելյանովի ղեկավարությամբ[1]։

Պավել Արսենովն այսպես է ձևակերպել գլխավոր հերոսի իր տեսլականը[1]. «Խոջա Նասրեդինը տղա է՝ դափը ձեռքին և աղավնին ուսին։ Նա մարդկանց տանում է երաժշտություն և թռչելու հավերժական հույս։ Այնուհետև նա շատ կծիծաղի, որպեսզի մարդկանց օգնի հաղթահարել տառապանքը։ Բայց իմ ֆիլմում նա կսովորի տառապել, որպեսզի հետո իրավունք ունենա ծիծաղելու»։

Տեխնիկական տվյալներ խմբագրել

Ֆիլմը նկարահանվել է Շոստկինսկի քիմկոմբինատի «Սվեմա» կինոժապավենի վրա։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 Алла Гербер {{{заглавие}}} // Журнал «Советский экран». — 1974. — № 19.