Հայաստանի հողային ֆոնդ

Հայաստանի հողային ֆոնդ, հանրապետության բոլոր հողերի ամբողջությունը։ Հողային ֆոնդը բաժանվում է՝

ըստ իրավական կանոնակարգի (ըստ սեփականության սուբյեկտների)
ըստ նպատակային օգտագործման (ըստ գործառնական նշանակության)։

Հողային ֆոնդի հողերի բնական, տնտեսական և իրավական վիճակը բնորոշվում է հողային կադաստրով։

Հայաստանի հողային ֆոնդի բաժանումը՝

Ըստ վարչատնտտեսական հատկանիշ խմբագրել

Ըստ վարչատնտտեսական հատկանիշերի՝ Հայաստանում հողային ֆոնդը բաժանված է 10 վարչական մարզերին և Երևան քաղաքին, այսինքն 926 համայնքներին։ Հանրապետության հողային ֆոնդը կազմում է 2974259,1 հեկտար։

Ըստ սեփականության սուբյեկտներ խմբագրել

Հայաստանի Հողային օրենսգրքով հանրապետության հողային ֆոնդը ըստ սեփականության սուբյեկտների, բաժանվում է՝

Հայաստանի քաղաքացիների և իրավաբանական անձանց սեփականության (487397,5 հեկտար),
համայնքային սեփականության (808998,4 հեկտար),
պետական սեփականության (1677482,1 հեկտար)։

Ըստ գործառնական նշանակության խմբագրել

Ըստ գործառնական նշանակության՝ հողային ֆոնդ բաժանվում է

գյուղատնտեսական (71,8%),
բնակավայրերի (4,5 %),
արդյունաբերական ընդերքօգտագործման և այլ արտադրությունների նշանակության օբյեկտների (1 %),
էներգետիկայի, տրանսպորտի, կապի, կոմունալ ենթակառուցվածքների օբյեկտների (0,7%),
հատուկ պահպանվող տարածքների (6,3%),
հատուկ նշանակության (0,3%),
անտառային (13,4%),
ջրային (0,7%),
պահուստային (1,3%) հողերի։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։

Սա անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։
Այս նշումը հարկավոր է փոխարինել համապատասխան թեմատիկ նշումով։