Կորյուն Ղաֆադարյան
Կորյուն Կարոյի Ղաֆադարյան (մայիսի 9, 1936, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ ճարտարապետ, ճարտարապետության պատմաբան, ճարտարապետության թեկնածու (1975)։
| Կորյուն Ղաֆադարյան | |
|---|---|
| Ի ծնե | Կորյուն Կարոյի Ղաֆադարյան |
| Ծնվել է | 1936 մայիսի 9 |
| Ծննդավայր | Երևան |
| Ազգություն | հայ |
| Ճյուղ(եր) | ճարտարապետություն |
| Գործունեություն | ճարտարապետ |
| Կրթություն | ՀԱՊՀ |
| Աշխատավայր | Արվեստի ինստիտուտ |
| Պարգևներ |  |
ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ Կարո Ղաֆադարյանի որդին է։
Կենսագրություն
խմբագրել1959 թվականին ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը։ 1962-1991 թվականներին աշխատել է ՀՀ ԳԱԱ Արվեստի ինստիտուտում։ 1991-1998 թվականներին եղել է ՀՀ պատմության և մշակույթի հուշարձանների պահպանության վարչության պետ, 2002 թվականից՝ Պատմամշակութային ժառանգության ԳՀ կենտրոնի փոխտնօրեն։
Մասնակցել է Էրեբունի (1959-1962), Արգիշտիխինիլի (1962-1976), Դվին (1976) քաղաքատեղիների պեղումներին, չափագրել ու ուսումնասիրել է բրոնզադարյան և միջնադարյան ամրոցներ ու բնկատեղիներ։
Հեղինակ է «Արգիշտիխինիլի քաղաքի ճարտարապետությունը» մենագրության (1984, ՀՀ ԳԱԱ «Գովեստագիր»), համահեղինակ՝ «Հայկական ճարտարապետության պատմության» 1-ին հատորի (1996)[1]։
Պարգևներ
խմբագրել- Մովսես Խորենացու մեդալ (2011)[2]
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
- ↑ Հայաստանի Հանրապետության շքանշաններով և մեդալներով պարգևատրելու մասին
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Կորյուն Ղաֆադարյան(չաշխատող հղում)