Կորդրիք
Մեծ Հայքի Կորճայք նահանգի գավառ
Կորդրիք (նաև՝ Կոդրիկ, Կոդրիք, Կորդիկ, Կորդիս, Կորդիք, Կորդրիկ), գավառ Մեծ Հայքի Կորճայք նահանգում[1]։ Գտնվում էր Կորդվաց աշխարհի կողքին[2]։
Երկիր | Մեծ Հայք |
---|---|
Կարգավիճակ | գավառ |
Մտնում է | Կորճայք |
Ներառում է | Վերին Կորդրիք, Միջին Կորդրիք, Ներքին Կորդրիք |
Վարչկենտրոն | Ալկի (Տմորիք) |
Խոշորագույն քաղաք | Ալկի (Տմորիք) |
Հիմնական լեզու | հայերեն |
Ազգային կազմ | հայեր |
Կրոնական կազմ | հեթանոսներ (մինչև՝ 301 թ․), քրիստոնյաներ (սկսած 301-ից) |
Առաջին հիշատակում | 4-րդ դար |
Պատմական շրջան(ներ) | Մեծ Հայք |
Սահմանակցում է | Կորդուք (Կորճայք), Մոկք, Ճահուկ (Կորճայք), Այտրվանք (Կորճայք), Դասն (Նոր Շիրական), Ադիաբենե, Արվաստան, Ծավդեք |
Աշխարհագրական դիրք խմբագրել
Կորդրիքը տարածքով համապատասխանում էր ավելի հին ժամանակներում ձևավորված Տմորիք գավառին։ Ավելի ուշ շրջանում` ֆիզիկաաշխարհագրական առումով բաժանվել էր երեք գավառների՝ Վերին Կորդրիք, Միջին Կորդրիք և Ներքին Կորդրիք, որոնք գտնվում էին Տիգրիս գետի ձախակողմյան Խաբուր վտակի ավազանում[1]։
Պատմություն խմբագրել
Մովսես Խորենացու վկայությամբ՝ Կորդրիք գավառը ավելի հնում հայտնի էր Տմորիք անունով։ Ըստ Պտղոմեոսի՝ այն կազմում էր Կորճեքի արևելյան կողմը կամ տարածվում էր Կորդուքից արևելք։ Կորդրիքը վկայված է նաև Փավստոս Բուզանդի և Եղիշեի պատմություններում։ Կորդրիքն ուներ բազմաթիվ ամրություններ և դժվարամատչելի էր թշնամիների համար[1]։