Կոսովոյի ալբանացիներ (ալբ․՝ Shqiptarët në Kosovë, կոսովարներ, ալբ․՝ Kosovar), թվաքանակով ամենամեծ էթնիկ խումբը Կոսովոյում։

Կոսովոյի ալբանացիներ
Ընդհանուր քանակ

2,1 միլիոն

Բնակեցում
Կոսովո Կոսովո 1 616 869 (2011) [1]
Գերմանիա Գերմանիա 300 000 [2]
Շվեյցարիա Շվեյցարիա 200 000 [2][3][4]
Իտալիա Իտալիա 43 751 [5]
Ավստրիա Ավստրիա 21 371 [2]
Շվեդիա Շվեդիա 19 576 [2]
Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ ԱՄՆ 13 452 [2]
Ֆրանսիա Ֆրանսիա 12 359 [2]
Անգլիա Անգլիա 10 643 [2]
Բելգիա Բելգիա 7 891 [2]
Սլովենիա Սլովենիա 6 783 [2]
Թուրքիա Թուրքիա շուրջ 600 000 [6]
Հյուսիսային Մակեդոնիա Հյուսիսային Մակեդոնիա 100 000 [7]
Սերբիա Սերբիա 60 000 (2008) [8]
Լեզու(ներ)
Ալբաներեն, Գեգյան բարբառ
Հավատք(ներ)

Մեծամասնությունը Մուսուլմանություն
(Սուննի իսլամ)
Փոքրամասնությունը Քրիստոնեություն,

(Կաթոլիկ և Ուղղափառ)
Կոսովոյի էթնիկ խմբերը 2005 թվականին ըստ ԵԱՀԿ
Կոսովոյի ալբանացիների ազգային հագուստ և պար

Ըստ 1991 թվականին Հարավսլավիայում անցկացված մարդահամարի տվյալների, որն ալբանացիները բոյկոտել են, Կոսովոյում ապրում էին 1,596,072 մլն էթնիկ ալբանացիներ (բնակչության 81,6 %-ը)։ 2000 թվականի տվյալներով նրանց թիվը կազմել է 1,584,000-ից մինչև 1,733,600 (բնակչության 88%-ը)։ Ներկայում նրանք կամզում են երկրի բնակչության 92,93%-ը։

Կոսովոյի ալբանացիներն էթնիկ ալբանացիներ են, որոնք ծագել են այդ տարածաշրջանում՝ անկախ այն հանգամանքից, թե ապրում են արդյոք Կոսովոյում։ Կոսովոյի պատերազմից հետո Կոսովոյի ալբանացիների մեծ սփյուռք է ձևավորվել հիմնականում Գերմանիայում և Շվեյցարիայում։ Ենթադրվում է, որ 500 000 Կոսովոյի ալբանացիներ ապրում են Շվեյցարիայում կամ Գերմանիայում (մոտ 300,000 Գերմանիայում և 200,000 Շվեյցարիայում), ինչը կազմում է Կոսովոյի ալբանացիների ընդհանուր թվի մեկ հինգերորդը[2][3][4]։

Պատմություն խմբագրել

Կոսովոյում ալբանացիների բնակության առաջին վկայությունները վերաբերում են Միջնադարին։ Էթնիկական նույնականությունը գոյություն չի ունեցել ալբանական և էթնիկական մյուս խմբերի շրջանում Կոսովոյում Օսմանյան գերիշխանության տարիներին։ Դրա փոխարեն հիմնվել են սոցիալ-մասնագիտական, սոցիալ-տնտեսական և տարածաշրջանային նույնականություններ։ Երբեմն հարաբերությունները մուսուլմանների և քրիստոնյաների միջև սրվել են։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. «Minority Communities in the 2011 Kosovo Census Results: Analysis and Recommendations» (PDF). European Centre for Minority Issues Kosovo. 2012 թ․ դեկտեմբերի 18. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ հունվարի 3-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 3-ին.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 «Emigration in Kosovo (International Emigation) - Page 32-38». Kosovo Agency of Statistics, KAS. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հունվարի 28-ին.
  3. 3,0 3,1 «Die kosovarische Bevölkerung in der Schweiz» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2017 թ․ դեկտեմբերի 1-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 7-ին.
  4. 4,0 4,1 «Donner une autre image de la diaspora kosovare». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 11-ին. Վերցված է 2018 թ․ ապրիլի 7-ին.
  5. «Kosovari in Italia».
  6. Р. Элси,Исторический словарь Косово (2010).стр.276
  7. Exakt antal är okänt; Makedonien har en albansk minoritet på 25%. Omkring 250,000 kosovoalbaner flyttade till Makedonien under Kosovokriget,[1][2][3] men det är okänt hur många som stannade kvar efter kriget.
  8. Judah (2008)