Կոշալին

Բնակավայր
Դրոշ	Զինանշան
Երկիր	Լեհաստան
Հիմնադրված է	1266 թ.
Մակերես	98±1 կմ²
ԲԾՄ	32±1 մետր
Բնակչություն	▼105 883 մարդ (մարտի 31, 2021)
Ժամային գոտի	կենտրոնաեվրոպական ամառային ժամ, UTC+1 և UTC+2
Հեռախոսային կոդ	94
Փոստային դասիչ	75-004, 75-016, 75-017, 75-113, 75-202, 75-238, 75-350, 75-454, 75-455, 75-606, 75-617, 75-640, 75-840, 75-847, 75-900, 75-901 և 75-903
Ավտոմոբիլային կոդ	ZK
Պաշտոնական կայք	koszalin.pl
	Կոշալին Վիքիպահեստում

Կոշալին (լեհ.՝ Koszalin [kɔˈʂalin], գերմ.՝ Köslin^[2] [kœsˈliːn]), քաղաք Լեհաստանում՝ Արևմտապոմորյան վոյևոդությունում։ Գտնվում է Լեհաստանի հյուսիս-արևմուտքում՝ Բալթիկ ծովի ափից 5 կմ հեռավորության վրա։ Բնակչության թվով երկրորդն է Արևմտապոմորյան վոյևոդությունում։

Կոշալինը խոշոր մշակութային կենտրոն է տարածաշրջանում. այստեղ կան թատրոններ, կինոթատրոններ, համերգասրահ, ամֆիթատրոն, թանգարաններ, ակվապարկ, զարգացած է նաև սպորտային կենտրոնների ցանցը։ Քաղաքում հաճախ անցկացվում են ազգային ստեղծագործության փառատոններ։ Քաղաքն ունի սեփական ԶԼՄ-ներ և մի շարք բարձրագույն ուսումնական հաստատություններ։

Կոշալինը նաև Պոմորյեի խոշորագույն տնտեսական կենտրոն է։ Ներկայիս քաղաքապետը Պյոտոր Ժեդլինսկին է^[3]։

ՊատմությունԽմբագրել

Հիմնադրվել է 11-րդ դարում։ 1266 թվականին ստացել է քաղաքի կարգավիճակ։

ԱշխարհագրությունԽմբագրել

Կոշալինը տեղակայված է Արևմտյան Պոմորյե (կամ Արևմտյան Պոմերանիա) վոյևոդությունում։ Գտնվում է Յամնո լճի հարավում։ Կոշալինը համարվում է Լեհաստանի Միջին Պոմորյեի ամենամեծ քաղաքը։

1815-1945 թվականներին քաղաքը եղել է Կոշալինյան ռեգենտության նստավայրը։ 1946-1950 թվականներին պատկանում էր Շեցինյան վոյևոդությանը։ 1950-1998 թվականներին եղել է Կոշալինյան վոյևոդության մայրաքաղաքը։ 1999 թվականից այն գտնվում է Արևմտապոմորյան վոյևոդության հյուսիսային մասում։

Կոշալինի կլիման ձևավորվում է Ատլանտյան օվկիանոսից եկող օդային զանգվածների ազդեցության ներքո, որի բնութագրերը փոփոխվում են շրջակա միջավայրում և ըստ բարձրության՝ Բալթիկ ծովի շրջանում՝ Արևմտաբալթյան և Պոմորյան լճամերձ սահմաններում։

Ձմեռն այստեղ մեղմ է և կարճ. օդի նվազագույն միջին ջերմաստիճանը լինում է միայն հունվար և փետրվար ամիսներին։ Գարունը երկար է և ցուրտ։ Բացի այդ, այստեղ ամռանն ավելի ցուրտ է, քան կենտրոնական Լեհաստանում։ Տաք օրերի թիվը մեծ չէ։ Աշունը երկար է և տաք. շատ ավելի տաք, քան գարունը^[4]։

Քաղաքային տարածքների շուրջ 40%-ը զբաղեցնում են զբոսայգիները, որոնցից ամենահինը հիմնադրվել է դեռևս 17-րդ դարում։

ԲնակչությունԽմբագրել

Բնակչությունը՝ ▼105 883 մարդ (մարտի 31, 2021)^[1]։

ՏնտեսությունԽմբագրել

Քաղաքում կա կիսահաղորդիչների, ավտոմեքենայի մասերի, էլեկտրական և շինարարական սարքավորումների արտադրություն, փայտամշակման (ներառյալ՝ կահույք) և սննդի արդյունաբերության (հատկապես ձկների), կտավատի գործարան, արդյունաբերական ապակու արտադրություն։

Տեսարժան վայրերԽմբագրել

Վլադիմիր Վիսոցկու թանգարան, տնօրեն՝ Մարլենա Զիմնա։

Հայտնի անձինքԽմբագրել

Կոշալինի քաղաքապետարանի շենքը

Ալեքսանդր Անդրե (1888-1979), գերմանացի զորապետ, հրետանու գեներալ, օդագնացության գեներալ, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին Կրետե կղզու զինվորական նահանգապետն էր, ԳՖՀ քաղաքական գործիչ էր, ռազմական հանցագործ։
Հենրիխ-Լյուդվիգ Բեյցկե (1798-1867), գերմանացի պատմաբան, ռազմական գրող։
Գրացիան Բոյար-Ֆիալկովսկի (1912-1984), լեհ պատմաբան և գրող։
Մարեկ Կամինսկի (ծնվել է 1964 թվականին), լեհ ճանապարհորդ, բևեռախույզ, գրող։
Ռուդոլֆ Կլաուզիուս (1822-1888), գերմանացի ֆիզիկոս, մեխանիկ և մաթեմատիկոս։
Կլաուդիա Կուլյոն (ծնվել է 1992 թվականին), լեհ շախմատիստուհի, կանանց գրոսմայստեր։
Վալտրաուդ Նովարրա (1940-2007), գերմանացի շախմատիստուհի, կանանց միջազգային վարպետ։
Վոյցեխ Պավլովսկի (ծնվել է 1993 թվականին), լեհ ֆուտբոլիստ, Լեհաստանի ֆուտբոլի երիտասարդական հավաքականի խաղացող։
Ֆրիդրիխ Հերման Գուստավ Հիլդեբրանդ (1834-1915), գերմանացի բուսաբան, պրոֆեսոր։