Կարակալպակերեն

Կարակալպակերեն, կարակալպակների լեզուն։ Պատկանում է թուրքական լեզվաընտանիքի ղփչաղյան խմբին։ Խոսվում է Կարակալպակյան Հանրապետությունում, մասամբ Ուզբեկստանում, Թուրքմենստանում, Ղազախստանում և Աֆղանստանում։ Խոսողների թիվը՝ 228000 (1970)։ Ներկայանում է հյուսիսարևելյան և հարավարևմտյան բարբառներով։ Թյուրքական չ և շ և ս փոփոխությունը, որ բնորոշ է կարակալպակերենին, նրան մերձեցնում է նողայերենին և ղազախերենին։ Գրական կարակալպակերենը ձևավորվել է Հոկտեմբերյան մեծ հեղափոխությունից հետո։ Գրությունը մինչև 1928 թվականը՝ արաբագիր, 1928-1940 թվականներին՝ լատինագիր, ապա՝ ռուսագիր։

Կարակալպակերեն
Տեսակ	լեզու և կենդանի լեզու
Ենթադաս	ղփչաղերեն
Մասն է	ղփչաղերեն և Թյուրքական լեզվախումբ
Երկրներ	Ուզբեկստան
Խոսողների քանակ	583 410 մարդ (2010)
Գրերի համակարգ	լատինական այբուբեն և կյուրեղագիր
IETF	kaa
ԳՕՍՏ 7.75–97	кал 275
ISO 639-2	kaa
ISO 639-3	kaa
Karakalpak language Վիքիպահեստում

Ծանոթագրություններ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 295)։