Կարակալպակերեն, կարակալպակների լեզուն։ Պատկանում է թուրքական լեզվաընտանիքի ղփչաղյան խմբին։ Խոսվում է Կարակալպակյան Հանրապետությունում, մասամբ Ուզբեկստանում, Թուրքմենստանում, Ղազախստանում և Աֆղանստանում։ Խոսողների թիվը՝ 228000 (1970)։ Ներկայանում է հյուսիսարևելյան և հարավարևմտյան բարբառներով։ Թյուրքական չ և շ և ս փոփոխությունը, որ բնորոշ է կարակալպակերենին, նրան մերձեցնում է նողայերենին և ղազախերենին։ Գրական կարակալպակերենը ձևավորվել է Հոկտեմբերյան մեծ հեղափոխությունից հետո։ Գրությունը մինչև 1928 թվականը՝ արաբագիր, 1928-1940 թվականներին՝ լատինագիր, ապա՝ ռուսագիր։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 295)։ 
|
- ↑ 1,0 1,1 Ethnologue — 19 — Dallas, Texas: SIL International, 2016.
- ↑ https://iso639-3.sil.org/code/kaa
Ուզբեկստան
