Կանոնական իրավունք

Կանոնական իրավունք, եկեղեցական ժողովներում ընդունված կանոնների համակցություն։ Վերաբերում է ոչ միայն եկեղեցական, այլև արտաեկեղեցական՝ պետական, վարչական, քաղաքացիական, ամուսնաընտանեկան, քրեական, իրավահարաբերություններին։

Կանոնական իրավունքի առաջին համակարգումը Արևմտյան Եվրոպայում ձեռնարկվել է 12-րդ դարում՝ Բոլոնիայում, հետագայում, դրա հիման վրա, լրացված և մշակված հրատարակվել է 1582 թվականին, Հռոմում։ Հայաստանում կանոնական իրավունքը համակարգվել է 8-րդ դարում։

Գրականություն

• Кодекс канонического права. Codex uiris canonici. Институт св. Фомы. М., 2007г.
• Джероза Л. Каноническое право. М., 1996
• The Code of Canon Law։ A Text and Commentary.
• Католическая энциклопедия. Изд. францисканцев, т. 2. М., 2005

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 240)։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կանոնական իրավունք» հոդվածին։