Ծումբի ճակատամարտ
Ծումբի ճակատամարտ, հայ-վրացական միացյալ բանակի և Ատրպատականի Մամլան ամիրայի զորքերի միջև տեղի ունեցած ճակատամարտ։ Տեղի է ունեցել 998 թվականին, Այրարատ աշխարհի Ապահունիք գավառի Ծումբ գյուղի մոտակայքում[1]։
Թվական | 998 |
---|---|
Վայր | Ծումբ գյուղ, Ապահունիք գավառ, Այրարատ |
Արդյունք | Հայերի հաղթանակով ամրապնդվում է Հայոց թագավորության դիրքերը |
Հակառակորդներ | |
Անիի թագավորություն | Ատրպատական (Ռավվադյանններ) |
Հրամանատարներ | |
Վահրամ Պահլավունի
| Մամլան |
Կողմերի ուժեր | |
| |
Ռազմական կորուստներ | |
| |
Ընդհանուր կորուստներ |
Ընթացքը
խմբագրել996 թվականին Տայքի Դավիթ Կյուրոպաղատը Բյուզանդիայի թույլտվությամբ կայսիկների ամիրայությունից գրավում է Մանազկերտը, որը լարված դրություն է ստեղծում Հայաստանի և Ատրպատականի Ռավվադյան ամիրաների միջև։ 998 թվականին Ատրպատականի Մամլան ամիրան պատճառ բռնելով Դավիթ Կյուրոպաղատի կողմից Մանազկերտի գրավումը, մեծ զորքով հարձակվում է Հայաստանի վրա և հասնում Ապահունիք գավառ, որտեղ նրան դիմավորում են Գագիկ Ա-ի, Կարսի Աբաս թագավորի և հայկական այլ բանակներ՝ Հայոց սպարապետ Վահրամ Պահլավունու, Վահրամի որդի Սմբատ մագիստրոսի և Աշոտ մարզպանի գլխավորությամբ։ Հայկական բանակին իրենց զորքերն են նաև ուղարկում Տայքի Դավիթ Կյուրապաղատը՝ զորքի հրամանատար Գաբրիելի հրամանատարությամբ և Վրաց Գուրգեն իշխանը՝ վրաց օժանդակ գնդերի հրամանատար Փերս իշխանաց իշխանի հրմանատարությամբ։ Ճակատամարտը տեղի է ունենում Ապահունիք գավառի Ծումբ (Ծմբո) գյուղի մոտակայքում, որտեղ հայ-վրացական միացյալ բանակը ջախջախում է Մամլանի զորքերին և դուրս քշում երկրի սահմաններից։ Հաղթանակի շնորհիվ Գագիկ Ա-ին հաջողվում է ամրապնդել Հայոց թագավորության դիրքերը[1]։
Ծանոթագրություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- «Հայ ժողովրդի պատմություն», Հ. Ժամկոչյան, Ա. Աբրահամյան, Ս. Մելիք-Բախշյան, Ս. Պողոսյան, Երևան, 1975, 453.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 146)։ |