Ծածկալեզու

Ծածկալեզու (ֆր.՝ argot), սոցիալական, արհեստակցական, մասնագիտական կամ այլ կապերով միավորված մարդկանց համեմատաբար փոքր խմբերի լեզուն, որն ստեղծվում է հասարակական լեզվի հիմքի վրա։ Ծածկալեզուն, չունենալով քերականական կանոններ ու շարահյուսություն, բառերն ու առանձին արտահայտություններ գործածում է այլ նշանակությամբ՝ միտքը անհասկանալի դարձնելու նպատակով։ Ծածկալեզու ունեն պրոֆեսիոնալ գողերը, չարչիները, թափառաշրջիկ արհեստավորները և այլք։ Ծածկալեզվի մի այլ տեսակ է բառերի շրջումը կամ նոր հնչյունների հավելումը վանկերի մեջ։ XIX դարում այսպիսի ծածկալեզու («թարս լեզու») ունեին հայ աշուղները։

Տես նաև

• Ժարգոն

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 106)։