Վիքիպեդիա

Լյուդվիգ Ղարիբջանյան

պատմաբան, քաղաքական, հասարակական, պետական գործիչ

Լյուդվիգ Պապիկի Ղարիբջանյան (օգոստոսի 24, 1922(1922-08-24)[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ[1] - դեկտեմբերի 13, 2011(2011-12-13), Երևան, Հայաստան), հայ պատմաբան, քաղաքական, հասարակական, պետական գործիչ։ Պատմական գիտությունների թեկնածու, պրոֆեսոր (1990)։

Լյուդվիգ Ղարիբջանյան
Դիմանկար
Ծնվել էօգոստոսի 24, 1922(1922-08-24)[1]
ԾննդավայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ[1]
Մահացել էդեկտեմբերի 13, 2011(2011-12-13) (89 տարեկան)
Մահվան վայրԵրևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
ԿրթությունԵՊՀ պատմության ֆակուլտետ[1]
Կոչումդոցենտ[1]
Գիտական աստիճանպատմական գիտությունների թեկնածու[1] (1960)
Մասնագիտությունկուսակցական աշխատող և պետական գործիչ
ԱշխատավայրԵրևանի պետական համալսարան[1] և Հայաստանի կոմունիստական կուսակցություն (ՀԽՍՀ)[1]
Զբաղեցրած պաշտոններԽՍՀՄ գերագույն խորհրդի պատգամավոր
ԿուսակցությունԽՄԿԿ[1]
Պարգևներ և
մրցանակներ
Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան և Մովսես Խորենացու մեդալ

Կենսագրություն Խմբագրել

Լյուդվիգ Ղարիբջանյանը ծնվել է 1922 թվականին Երևանում։ 1930-1940 թվականներին սովորել է Երևանի Մաքսիմ Գորկու անվան թիվ 4 միջնակարգ դպրոցում։ 1945 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի պատմության ֆակուլտետը, 1951 թվականին` նույն համալսարանի ասպիրանտուրան։ 1960 թվականին պաշտպանել է թեկնածուական ատենախոսություն։ 1975 թվականին Ղարիբջանյանին շնորհվել է դոցենտի, 1990 թվականին` պրոֆեսորի կոչում։ 1943 թվականից ԽՄԿԿ անդամ։

Զբաղեցրել է մի շարք ղեկավար պաշտոններ. եղել է ՀԼԿԵՄ Երևանի Կիրովյան շրջկոմի, ապա` Երքաղկոմի առաջին քարտուղար։ 1951-1953 թվականներին և 1957-1961 թվականներին ղեկավարել է Երևանի պետական համալսարանի կուսկոմիտեն, 1953 թվականին եղել է ՀԿԿ Երքաղկոմի III քարտուղար, այնուհետև` ՀԿԿ Կենտկոմի պատասխանատու կազմակերպիչ, 1954-1957 թվականներին` ՀԿԿ Սպանդարյանի շրջկոմի I քարտուղար, 1961-1966 թվականներին` ՀԿԿ Երքաղկոմի II, 1966-1975 թվականներին` I քարտուղար, 1975-1988 թվականներին` ՀԽՍՀ բարձրագույն և միջնակարգ մասնագիտական կրթության նախարար, 1988-1992 թվականներին` նախարարի առաջին տեղակալ, 1992-2007 թվականներին` Երևանի պետական համալսարանի պատմության թանգարանի տնօրեն։ 1958 թվականին ընտրվել է ՀԿԿ Կենտկոմի, 1966-1976 թվականներին` Կենտկոմի բյուրոյի անդամ, եղել է ՀԽՍՀ և ԽՍՀՄ Գերագույն խորհուրդների մի շարք գումարումների պատգամավոր։

Զբաղվել է մանկավարժական գործունեությամբ։ 1944-1947 թվականներին դասավանդել է Երևանի բժշկական ինստիտուտում, 1945 թվականից` Երևանի պետական համալսարանում։ Գիտական աշխատանքների, մենագրությունների ու գրքերի հեղինակ է[2][3][4]։

Երկեր Խմբագրել

  • «Երևանի պետական համալսարանը» (Երևան, 1965, 1994, ռուսերեն` 1971, մենագրություն)[5]
  • «Հայաստանի պատմություն» ուսումնական համառոտ ձեռնարկի (Երևան, 2008, համահեղինակ)
  • «Երևանի պետական համալսարանի ռեկտորները (1919-1999)» (Երևան, 1999)
  • «Մեր անվանի դասախոսները» մատենաշար II (Երևան, 2006) և III (Երևան, 2008) հատորներ

Պարգևներ Խմբագրել

  • Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան
  • Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան (1986)
  • Մովսես Խորենացու մեդալ (2004)

Ծանոթագրություններ Խմբագրել

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — 1974. — հատոր 7. — էջ 32.
  2. ↑ «ԼՅՈւԴՎԻԳ ՊԱՊԻԿԻ ՂԱՐԻԲՋԱՆՅԱՆ»։ www.ysu.am։ Արխիվացված է օրիգինալից 2017-08-20-ին։ Վերցված է 2016-09-27 
  3. ↑ Լյուդվիգ Պապիկի Ղարիբջանյան
  4. ↑ «historyofarmenia.am.am»։ www.historyofarmenia.am։ Վերցված է 2016-09-27 
  5. ↑ Ղարիբջանյան Լյուդվիգ Պապիկի (1994-01-01)։ Երևանի պետական համալսարանը 1919-1930 թթ (հայերեն)։ ԵՊՀ հրատ. 
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 32)։  
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Լյուդվիգ_Ղարիբջանյան&oldid=8815361» էջից