Լյուդվիգ Կլայզեն
Լյուդվիգ Ռաիներ Կլայզեն (գերմ.՝ Ludwig Rainer Claisen, հունվարի 14, 1851[1][2][3], Քյոլն, Հռենոսի պրովինցիա, Պրուսիայի թագավորություն - հունվարի 5, 1930[4][1][2][…], Բադ Գոդեսբերգ, Բոն, Քյոլնի վարչական շրջան, Հռենոսի պրովինցիա, Պրուսիայի ազատ պետություն, Վայմարյան Հանրապետություն[4]), գերմանացի քիմիկոս-օրգանիկ։
Լյուդվիգ Կլայզեն Ludwig Claisen | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունվարի 14, 1851[1][2][3] Քյոլն, Հռենոսի պրովինցիա, Պրուսիայի թագավորություն |
| Մահացել է | հունվարի 5, 1930[4][1][2][…] (78 տարեկան) Բադ Գոդեսբերգ, Բոն, Քյոլնի վարչական շրջան, Հռենոսի պրովինցիա, Պրուսիայի ազատ պետություն, Վայմարյան Հանրապետություն[4] |
| Քաղաքացիություն | |
| Մասնագիտություն | քիմիկոս և համալսարանի դասախոս |
| Հաստատություն(ներ) | |
| Գործունեության ոլորտ | օրգանական քիմիա |
| Անդամակցություն | Լեոպոլդինա, Բավարիական գիտությունների ակադեմիա և Katholischer Studentenverein Arminia Bonn? |
| Ալմա մատեր | |
| Տիրապետում է լեզուներին | գերմաներեն |
| Գիտական ղեկավար | Ֆրիդրիխ Կեկուլե |
 Ludwig Claisen Վիքիպահեստում | |
.svg){kind=small}
ՈւսումԽմբագրել
Սկզբում սովորել է Բոննի համալսարանում Ա. Կեկուլեի մոտ և Գյոթինգենի համալսարանում Ֆ. Վյոլերի մոտ (1869 թվականից)։ Այնուհետև վերադառնալով Բոնն, 1875 թվականից այստեղ նա ստացավ գիտությունների թեկնածուի աստիճան և դարձավ Ա. Կեկուլեի օգնականը։
ՓորձերըԽմբագրել
Սինթեզել է օրգանական բազմաթիվ միացություններ (օրինակ՝ իզատին)։ 1887 թվականին հետազոտել է կոնդենսացման ռեակցիա, որը հայտնի է Կլայզենի կոնդենսացում անվամբ։ 1900-1905 թվականներին ուսումնասիրել է ացետոքացախաթթվի էսթերի տաուտոմեր փոխարկումները։ 1912 թվականին հայտնագործել է ֆենոլների ալիլեթերների վերախմբավորումը համապատասխան ալիլտեղակալված ֆենոլների։
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Proleksis enciklopedija (хорв.) — 2009.
- ↑ 3,0 3,1 Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedija (хорв.) — LZMK, 1999. — 9272 p. — ISBN 978-953-6036-31-8
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Клайзен Людвиг // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
Արտաքին հղումներԽմբագրել
Տես նաևԽմբագրել
ԳրականությունԽմբագրել
- Волков В. А., Вонский Е. В., Кузнецова Г. И. Выдающиеся химики мира. — М.։ ВШ, 1991. 656 с.
- А. Серрей. Справочник по органическим реакциям. Именные реакции в органической химии. М.։ Изд. химической литературы, 1962. 139 с.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 471)։ 
|
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |