Վիքիպեդիա

Լիա Բալագյան

հայ գրող

Լիա Լևոնի Բալագյան (սեպտեմբերի 2, 1939(1939-09-02), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ գրող։ Բանասիրական գիտությունների թեկնածու (1970):

Լիա Բալագյան
Ծնվել էսեպտեմբերի 2, 1939(1939-09-02) (84 տարեկան)
ԾննդավայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունգրող
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Հայաստան
ԿրթությունԵրևանի պետական համալսարան (1962)
Գիտական աստիճանբանասիրական գիտությունների թեկնածու (1970)
ԱշխատավայրԱվանգարդ և Երևանի պետական համալսարան
Լիա Բալագյան Վիքիդարանում

Կենսագրություն Խմբագրել

Լիա Բալագյանը ծնվել է 1939 թվականի սեպտեմբերի 2-ին, Երևանում։ 1962 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանը։ 1958-1962 թվականներին աշխատել է «Ավանգարդ», «Պիոներ» պարբերականների խմբագրություններում, 1962-2000 թվականներին՝ Երևանի պետական համալսարանում, 2000 թվականից՝ Երևանի «Ինտերլինգվա» համալսարանում։ Հեղինակ է «Սոս Սարգսյան» (1989), «Ալեքսանդր Մանթաշյանց» (2002), «Գալուստ Գյուլբենկյան» (2004) գրքերի, «Զվարճալի պատմվածքներ և հեքիաթներ» (2004) ժողովածուի[1][2]։

Երկեր Խմբագրել

  • Սովետահայ մանկա-պատանեկան գրականություն։ (20-ական թվականներ), Բալագյան Լիա Լևոնի, Բարձրագույն և միջնակարգ մասնագիտական կրթության մինիստրություն, ՀԽՍՀ, Երևան, «Միտք», 1969[3]։
  • Թող Արսենը մենակ չմնա։ Նախադպրոցական տարիքի երեխաների համար, Բալագյան Լիա Լևոնի, Դանիելյան Հ, Կարապետյան Հ., Երևան, «Հայաստան», 1972[4]։
  • Եղիա Տեմիրճիպաշեանի գրական հրապարակախոսական գործունեությունը «Երկրագունտ» հանդեսի էջերում։ (Ծանոթագրված մատենագիտություն) / Литературно-публицистическая деятельность егия Темирчипашяна в журнале «Еркрагунд», Բալագյան Լիա Լևոնի, Խառատյան Ալբերտ Արմենակի, ՀՍՍՀ Գիտությունների ակադեմիա, ՀՍՍՀ ԳԱ Հասարակական գիտությունների գիտական ինֆորմացիայի կենտրոն, Երևան, Ա. հ., 1984[5]:
  • Սոս Սարգսյան։ Բալագյան Լիա Լևոնի, Զարյան Ռուբեն Վարոսի, Հայաստանի թատերական գործիչների միություն, Երևան, ՀԹԳՄ հրատարակչություն, 1989[6]։
  • Խոսքի գիտական ոճի ուսուցում։ (օժանդակ գիրք), Բալագյան Լիա Լևոնի, Հարությունյան Կ. Հ, Մելքոնյան Ա. Հ., Երևան, «Լույս», 1990[7]։
  • Ալեքսանդր Մանթաշյանց։ Ազգային բարերարը և գեղարվեստի մեկենասը, Բալագյան Լիա Լևոնի, Մարտիրոսյան Դոնարա Զավենի, Երևան, «Հայաստան», 1991[8]։
  • Ազգային տոներ և ծիսական կերակրատեսակներ։ (Հայկական խոհանոց), Բալագյան Լիա Լևոնի, Մարտիրոսյան Դ., Երևան, «Գիտելիք», 1991։ Երևան, «Արևիկ», 1992։
  • Ալեքսանդր Մանթաշյանց։ Ազգային բարերարը և գեղարվեստի մեկենասը, Բալագյան Լիա Լևոնի, Երևան, «Աստղիկ» գրատուն, 2003[9][10]։
  • Գալուստ Գյուլբենկյան, Բալագյան Լիա Լևոնի, Երևան, «Զանգակ-97», 2004[11][12]։
  • Զվարճալի պատմվածքներ ու հեքիաթներ։ Բալագյան Լիա Լևոնի, Բազյան Սահանուշ, Երևան, «Անտարես», 2004[13]։

Ծանոթագրություններ Խմբագրել

  1. ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005, էջ 193:(չաշխատող հղում)
  2. ↑ «Koha online catalog › Entry»։ haygirk.nla.am։ Վերցված է 2019-06-09 
  3. ↑ Բալագյան Լիա Լևոնի (1969)։ Սովետահայ մանկա-պատանեկան գրականություն։ 20-ական թվականներ։ Բարձրագույն և միջնակարգ մասնագիտական կրթության մինիստրություն ՀՍՍՀ։ Երևան: Միտք 
  4. ↑ Բալագյան Լիա Լևոնի, Կարապետյան Հ (1972)։ Դանիելյան Հ, ed.։ Թող Արսենը մենակ չմնա։ Նախադպրոցական տարիքի երեխաների համար։ Երևան: Հայաստան 
  5. ↑ Բալագյան Լիա Լևոնի, Խառատյան Ալբերտ Արմենակի, ՀՍՍՀ Գիտությունների ակադեմիա և այլք:, eds. (1984)։ Եղիա Տեմիրճիպաշեանի գրական հրապարակախոսական գործունեությունը «Երկրագունտ» հանդեսի էջերում։ (Ծանոթագրված մատենագիտություն) =: Литературно-публицистическая деятельность егия Темирчипашяна в журнале «Еркрагунд»։ Գիտաինֆորմացիոն բյուլետեն ։ Մատենաշար 2-րդ ։ Մատենագիտություն։ Երևան: Ա. հ 
  6. ↑ Բալագյան Լիա Լևոնի (1989)։ Զարյան Ռուբեն Վարոսի, ed.։ Սոս Սարգսյան։ Հայաստանի թատերական գործիչների միություն։ Երևան: ՀԹԳՄ հրատ 
  7. ↑ Բալագյան Լիա Լևոնի (1990)։ Հարությունյան Կ Հ, Մելքոնյան Ա Հ, eds.։ Խոսքի գիտական ոճի ուսուցում։ օժանդակ գիրք։ Երևան: Լույս 
  8. ↑ Բալագյան Լիա Լևոնի (1991)։ Մարտիրոսյան Դ, ed.։ Ազգային տոներ և ծիսական կերակրատեսակներ։ Հայկական խոհանոց։ Երևան: Գիտելիք։ ISBN 9785807901255 
  9. ↑ «Bibliothèque de l'Église apostolique arménienne - Paris - Բալագյան , Լիա»։ www.bibliotheque-eglise-armenienne.fr։ Վերցված է 2019-06-09 
  10. ↑ Բալագյան Լիա Լևոնի (1991)։ Մարտիրոսյան Դոնարա Զավենի, ed.։ Ալեքսանդր Մանթաշյանց։ Ազգային բարերարը և գեղարվեստի մեկենասը։ Երևան: Հայաստան 
  11. ↑ Բալագյան Լիա Լեւոնի (2004)։ Գալուստ Գյուլբենկյան (հայերեն)։ Զանգակ-97։ ISBN 9789993028291 
  12. ↑ Բալագյան Լիա Լևոնի (2004)։ Գալուստ Գյուլբենկյան։ Երևան: Զանգակ-97։ ISBN 9789993028291 
  13. ↑ Բալագյան Լիա Լևոնի (2004)։ Բազյան Սահանուշ, ed.։ Զվարճալի պատմվածքներ ու հեքիաթներ։ Երևան: Անտարես 
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Լիա_Բալագյան&oldid=7813164» էջից