Լեոնիդ Պերվոմայսկի

Լեոնիդ Պերվոմայսկի; ուկրաիներեն՝ Леонід Первомайський
Ծնվել է	մայիսի 4 (17), 1908
Ծննդավայր	Կրասնոգրադ, Konstantinogradsky Uyezd, Պոլտավայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել է	դեկտեմբերի 9, 1973 (65 տարեկան)
Վախճանի վայր	Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Բայկովո գերեզմանատուն
Գրական անուն	Leonyd Pervomajs'kyj և Leonid Pervomajskij
Մասնագիտություն	բանաստեղծ, գրական քննադատ, թարգմանիչ, գրող, արձակագիր և դրամատուրգ
Լեզու	ուկրաիներեն և ռուսերեն
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ	; և
Կայք	leonidpervomajskij.net
	Leonid Pervomayskyi Վիքիպահեստում

Լեոնիդ Սոլոմոնովիչ Պերվոմայսկի (Իլյա Շլյոմովիչ Գուրեիչ, մայիսի 4 (17), 1908, Կրասնոգրադ, Konstantinogradsky Uyezd, Պոլտավայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - դեկտեմբերի 9, 1973(1973-12-09), Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի խորհրդային գրող, ԽՄԿԿ անդամ (1954)։

Սովորել է գիմնազիայում և աշխատանքային դպրոցում։ Սկզբում աշխատել է գրադարանում, իսկ այնուհետև՝ թերթերի ու ամսագրերի խմբագրություններում^[2]։

Տպագրվել է 1924 թվականից։ 1941-1945 թվականներին եղել է միութենական ռադիոյի զինվորական թղթակից, 1943 թվականից՝ նաև «Պրավդայի» թղթակից։ «Կոմսա» (1926), «Բծեր արևի վրա» (1928), «Գավառի մասշտաբով» (1930) պատմվածքների և «Տտիպ խնձորներ» (1929), «Հերոսական բալլադներ» (1932), «Նոր քնարերգություն» (1937), «Կուսածաղկի աշխարհ» (1940) բանաստեղծությունների ժողովածուներում վերստեղծել է քաղաքացիական պատերազմում (1918-1920) դասակարգային պայքարի հերոսականությունը, սոցիալիզմի կառուցման պաթոսը, կոմերիտական առօրյայի ռոմանտիկան։ Պատերազմական տարիների բանաստեղծություններն ամփոփված են՝ «Ծննդյան օրը», «Երկիր» (երկուսն էլ՝ 1943, ԽՍՀՄ պետական մրցանակ, 1946), «Զինվորական երգեր» (1946) ժողովածուներում։ 1960-1970-ական թվականների նրա պոեզիային ներհատուկ է իրականության փիլիսոփայական իմաստավորման խորացումը (1960, «Պոեզիայի դասերը», 1968, «Իմացության ծառ», 1971, ժողովածուներ)։ Արձակը ներկայացնում է «Հարազատ արյուն» (1944), «Կրակներ Կարպատների վրա» (1945), «Տարբեր տարիների պատմվածքներ» (1960), «Սիրո բանաստեղծությունների փոխարեն» (1962) գրքերով։ «Վայրի մեղրը» (1963) հոգեբանական վեպը նվիրված է պատերազմի տարիներին խորհրդային ժողովրդի կատարած սխրագործությանը։ «Անհայտ զինվորներ» (1931), «Վահրամի գիշերը» (1934), «Ճակատամարտի սկիզբը» (1942) և այլ պիեսներ հագեցած են ողբերգական կոնֆլիկտներով։ Թարգմանել է Հայնրիխ Հայնեի, Շանդոր Պետեֆիի, Յուլիուս Ֆուչիկի ստեղծագործություններից։ Հանդես է եկել քննադատական և գրականագիտական հոդվածներով։

Թարգմանել է գերմաներենից, չեխերենից, հունգարերենից։ Նրա գրչին են պատկանում Հովհաննես Թումանյանի, Ավետիք Իսահակյանի, Եղիշե Չարենցի, Գեղամ Սարյանի, Աշոտ Գրաշու, Վահագն Դավթյանի ստեղծագործությունների ուկրաիներեն թարգմանությունը։ Հոդվածներ է գրել Սայաթ-Նովայի, Ավետիք Իսահակյանի, Եղիշե Չարենցի մասին։ Բազմիցս եղել է Հայաստանում։ Նրա տպավորություններն ու մտորումները Հայաստանի և հայերի մասին արտացոլվել են «Հայկական տետրակ» շարքում^[2]։

Պարգևատրվել է չորս շքանշանով։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

↑ ^1,0 ^1,1 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
↑ ^2,0 ^2,1 Ոսկե դարպասներ (ուկրաինական քնարերգություն), Ե., «Սովետական գրող», 1977 էջ 43։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լեոնիդ Պերվոմայսկի» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 9, էջ 281)։

[_3d63a3c465243388-1] 1,0 ^1,1 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ

[ՈԴ-2] 2,0 ^2,1 Ոսկե դարպասներ (ուկրաինական քնարերգություն), Ե., «Սովետական գրող», 1977 էջ 43։

[1]

[2]