Վիքիպեդիա

Իրինա Սկոբցևա

ռուս դերասանուհի

Իրինա Կոնստանտինովնա Սկոբցևա (ռուս.՝ Ири́на Константи́новна Ско́бцева, օգոստոսի 22, 1927(1927-08-22)[1], Տուլա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - հոկտեմբերի 20, 2020(2020-10-20)[2], Մոսկվա, Ռուսաստան), խորհրդային և ռուսական կինոյի և թատրոնի դերասանուհի, ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստուհի (1974)։

Իրինա Սկոբցևա
ռուս.՝ Ирина Константиновна Скобцева
Ծնվել էօգոստոսի 22, 1927(1927-08-22)[1]
ԾննդավայրՏուլա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Մահացել էհոկտեմբերի 20, 2020(2020-10-20)[2] (93 տարեկան)
Մահվան վայրՄոսկվա, Ռուսաստան
ԳերեզմանՆովոդեվիչյան գերեզմանոց
ԿրթությունՄոսկվայի պետական ​​համալսարանի պատմության ֆակուլտետի պատմության և արվեստի տեսության բաժին և ՄԳԱԹ-ի դպրոց-ստուդիա (1955)
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
Մասնագիտությունդերասանուհի և թատերական ուսուցիչ
Ամուսին(ներ)Սերգեյ Բոնդարչուկ և Ալեքսեյ Աջուբեյ
Երեխա(ներ)Ելենա Բոնդարչուկ և Ֆեոդոր Բոնդարչուկ
Պարգևներ և մրցանակներ
Պատվո շքանշան[4] Բարեկամության շքանշան[3]
ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ և ՌԽՖՍՀ վաստակավոր արտիստ

Կենսագրություն խմբագրել

Իրինա Սկոբցևան ծնվել է 1927 թվականի օգոստոսի 22-ին Տուլայում, Օդերևութաբանական ծառայության գլխավոր վարչության գիտաշխատող Կոնստանտին Ալեքսեևիչ (1903-1975) և արխիվի աշխատող Յուլյա Նիկոլաևնա (1904-1999) Սկոբցևների ընտանիքում[5]։

Միջնակարգ դպրոցն ավարտելուց հետո Իրինա Սկոբցևան ընդունվել է Մոսկվայի Միխայիլ Լոմոնոսովի անվան պետական համալսարանի պատմական ֆակուլտետի արվեստագիտության բաժին։ Մոսկվայի պետական համալսարանում սովորելու տարիներին խաղացել է ուսանողական թատրոնում։ Համալսարանն ավարտելուց հետո ընդունվել է Մոսկվայի գեղարվեստական ակադեմիական թատրոնի դպրոց-ստուդիա (Ալեքսանդր Կարևի կուրս)։

Կինոյում իր նորամուտը նշել է 1955 թվականին՝ Սերգեյ Յուտկևիչի «Օթելլո» ֆիլմում կատարելով Դեզդեմոնայի դերը[6]։ 1956 թվականին ֆիլմը մասնակցել է Կաննի կինոփառատոնի հիմնական մրցութային ծրագրին և արժանացել մրցանակի լավագույն ռեժիսուրայի համար[7]։ Կաննում Իրինա Սկոբցևան արժանացել է «Կաննի կինոփառատոնի միսս հմայք» կոչման[5]։

1957 թվականին Իրինա Սկոբցևան դարձել է Կինոդերասանի թատրոն-ստուդիայի դերասանուհի։

Իր ապագա ամուսնու՝ Սերգեյ Բոնդարչուկի հետ Իրինա Սկոբցևան ծանոթացել է Մոսկվայի գեղարվեստական ակադեմիական թատրոնի դպրոց-ստուդիայում սովորելու տարիներին։ 1959 թվականին նրանք ամուսնացել են։

1970 թվականից Բոնդարչուկի հետ վարել է դերասանական արվեստանոց Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի համառուսական պետական ինստիտուտում, ստացել է դոցենտի կոչում[5]։

Ընտանիք խմբագրել

Ֆիլմագրություն խմբագրել

  • 1955 – Օթելլո (ռուս.՝ Отелло) – Դեզդեմոնա
  • 1955 – Իվան Ֆրանկո (ռուս.՝ Иван Франко) – Լյուդովիկա Շանկևիչ
  • 1957 – Սովորական մարդը (ռուս.՝ Обыкновенный человек) – Կիրա
  • 1957 – Անկրկնելի գարուն (ռուս.՝ Неповторимая весна) – Կլավդիա Նիկոլաևնա Նովոժիլովա
  • 1957 – Մենամարտ (ռուս.՝ Поединок) – Շուրոչկա (Ալեքսանդրա Պետրովնա Նիկոլաևա)
  • 1958 – Գնում էին զինվորները (ռուս.՝ Шли солдаты) – տիկին ռեստորանում
  • 1959 – Աննուշկա (ռուս.՝ Аннушка) – Աննուշկա (Աննա Դենիսովա)
  • 1959 – Սպիտակ գիշերներ (ռուս.՝ Белые ночи) – դքսուհի
  • 1959 – Заре навстречу – Սոֆյա Ալեքսանդրովնա Սավիչ
  • 1960 – Սերյոժա (ռուս.՝ Серёжа) – Մարյանա, Սերյոժայի մայրը
  • 1961 – Խելագարների դատը (ռուս.՝ Суд сумасшедших) – Սուզի Հագեր
  • 1963 – Сотрудник ЧК – Տվերսկայա
  • 1963 – Ես քայլում եմ Մոսկվայում (ռուս.՝ Я шагаю по Москве) – «Նադյա», հովանոցով տիկին
  • 1965 – Երեսուներեք (ռուս.՝ Тридцать три) – Վերա Ֆեոդորովնա, հոգեբույժ
  • 1968 – Պատերազմ և խաղաղություն (ռուս.՝ Война и мир) – Էլեն Կուրագինա
  • 1968 – Հաջողության զիգզագ (ռուս.՝ Зигзаг удачи) – Լիդիա Սերգեևնա (Լիդոչկա)
  • 1970 – Վաթեռլոու (ռուս.՝ Ватерлоо) – Մարիա (տիտրերում նշված չէ)
  • 1971 – Մարդը միջանցիկ բակից (ռուս.՝ Человек в проходном дворе) – Կլավդիա Նիկոլաևնա Յուշկովա, այրի
  • 1972 – Հիսուն-հիսուն (ռուս.՝ Пятьдесят на пятьдесят) – Բարբարա
  • 1972 – Գաղտնարան կարմիր քարերի մոտ (ռուս.՝ Тайник у красных камней) – Աննա Բլոու
  • 1973 – Բժիշկ Իվենսի լռությունը (ռուս.՝ Молчание доктора Ивенса) – միսիս Էվելին Իվենս
  • 1973 – Բոլորովին կորած (ռուս.՝ Совсем пропащий) – Դուգլասի այրին
  • 1973 – Քաղաքացիական հագուստով մարդը (ռուս.՝ Человек в штатском) – բարոնուհի Իզոլդա ֆոն Օստեն-Ֆելզեն
  • 1974 – Նպատակի ընտրություն (ռուս.՝ Выбор цели) – Մարինա Դմիտրիևնա Կուրչատովա
  • 1974 – Երկրային սեր (ռուս.՝ Любовь земная) – Լիզա Անիսիմովա
  • 1974 – Այսպիսի բարձր լեռներ (ռուս.՝ Такие высокие горы) – Լիզա Պիմենովնա
  • 1975 – Համերգ երկու ջութակի համար (ռուս.՝ Концерт для двух скрипок) – Կիրա Վիկտորովնա
  • 1975 – Նրանք մարտնչում էին հանուն Հայրենիքի (ռուս.՝ Они сражались за Родину) – ռազմական բժիշկ
  • 1977 – Տափաստան (ռուս.՝ Степь) – կոմսուհի Դրանիցկայա
  • 1978 – Թավշե սեզոն (ռուս.՝ Бархатный сезон) – միսիս Բրեդվերի
  • 1978 – Երիտասարդությունը մեզ հետ է (ռուս.՝ Молодость с нами) – Սերաֆիմա Շուվալովա, գիտնական, պրոֆեսոր, գիտությունների դոկտոր
  • 1978 – Հայր Սերգիոս (ռուս.՝ Отец Сергий) – բարոնուհի
  • 1980 – Իմ հայրն իդեալիստ է (ռուս.՝ Мой папа – идеалист) – Բորիսի մայրը
  • 1980 – Բոռ (ռուս.՝ Овод) – միսիս Բերտոն, Արթուրի մայրը
  • 1981 – Իմ սիրելի մոսկվացիներ (ռուս.՝ Дорогие мои москвичи) – «Москвичка» հեռուստաակումբի վարող
  • 1981 – Կարմիր զանգեր։ Ֆիլմ 2։ Ես տեսել եմ նոր աշխարհի ծնունդը (ռուս.՝ Красные колокола. Фильм 2. Я видел рождение нового мира) – կոմսուհի Պանինա
  • 1982 – Գեղեցիկ ապրես չես արգելի (ռուս.՝ Красиво жить не запретишь) – Աննա Պավլովնա
  • 1983 – Մերի Պոպինս, ցտեսություն (ռուս.՝ Мэри Поппинс, до свидания!) – միսիս Լարկ
  • 1983 – Դու իմ հիացմունքն ես, իմ տառապանքը (ռուս.՝ Ты мой восторг, моё мученье) – Իրինա Տառնպոլսկայա
  • 1984 – Ժամանակն ու Կոնվեյների ընտանիքը (ռուս.՝ Время и семья Конвей) – Մեյջը քսան տարի անց
  • 1986 – Բորիս Գոդունով (ռուս.՝ Борис Годунов) – պանդոկի տիրուհի
  • 1986 – Դեմ առ դեմ (ռուս.՝ Лицом к лицу) – Սոֆի Քլեր
  • 1987 – Ստելով մեկ անգամ (ռուս.՝ Единожды солгав) – Анна Ивановна, мать Александра
  • 1987 – Առեղծվածային ժառանգորդը (ռուս.՝ Загадочный наследник) – Պոլինա Անդրեևնա Բատիստովա
  • 1988 – Աշուն, Չերտանովո... (ռուս.՝ Осень, Чертаново…) – Իրինայի մայրը
  • 1990 – Հմայված օտարականը (ռուս.՝ Очарованный странник) – կոմսուհի
  • 1991 – Կանաչ սենյակի ուրվականները (ռուս.՝ Призраки зелёной комнаты) – Պաուլինա Ֆրեզերս
  • 1992 – Դևեր (ռուս.՝ Бесы) – Վարվառա Պետրովնա, Ստավրոգինի մայրը
  • 1992 – Խաղաղ Դոն (ռուս.՝ Тихий Дон) – Վասիլիսա Իլինիչնա
  • 1998 – Փոքրիկ մարտիկը (ռուս.՝ Маленький боец) – Իրինա Սիգիզմունդովնա, Վասիլիի տատը
  • 2000 – Աստվածների նախանձը (ռուս.՝ Зависть богов) – Юлия Аполинарьевна, мать Сони
  • 2000 – Зорка Венера – Վասիլիի տատը
  • 2001 – Ժառանգորդուհիները (ռուս.՝ Наследницы) – Գալինա, Իվանիցկու նախկին կինը
  • 2002 – Կնոջ տրամաբանություն (ռուս.՝ Женская логика) – Սվետա Բոբրովա
  • 2003 – Ուրիշ կին, ուրիշ տղամարդ (ռուս.՝ Другая женщина, другой мужчина) – Աննա Յուրևնա
  • 2003 – Մի հարմարվեք հրաշքներին (ռուս.՝ Не привыкайте к чудесам) – Օլգայի մայրը
  • 2003 – Ապաշխարության սեր (ռուս.՝ Покаянная любовь) – 'Մարյա Պետրովնա Իրտենևա
  • 2003 – Սաթե թևեր (ռուս.՝ Янтарные крылья) – Ելենա Սերգեևնա, Ալյոնայի մայրը, դերասանուհի
  • 2004 – Կնոջ տրամաբանություն 4 (ռուս.՝ Женская логика 4)
  • 2005 – Ալկա (ռուս.՝ Алька) – Տատյանա Կոնստանտինովնա
  • 2005 – Ժառանգորդուհիները-2 (ռուս.՝ Наследницы-2) – Գալինա, Իվանիցկու նախկին կինը
  • 2005 – Իմ երջանկություն (ռուս.՝ Счастье ты моё) – Եվգենյա Լեոնարդովնա, Նետրեբինի մայրը
  • 2005 – Սև արքայազն (ռուս.՝ Чёрный принц) – տատ
  • 2006 – Տոթ (ռուս.՝ Жара) – բնակարանի տիրուհի
  • 2006 – Կնոջ տրամաբանություն-5 (ռուս.՝ Женская логика-5) – Սվետա Բոբրովա
  • 2006 – Ընտանեկան ընթրիք (ռուս.՝ Семейный ужин) – Քսենյա Վասիլևնա, Իրինայի մայրը
  • 2006 – Մութ բնազդ (ռուս.՝ Тёмный инстинкт) – Ելենա Ալեքսանդրովնա, Մարինայի ընկերուհին, Մեշչերսկու տատը
  • 2007 – Արտիստուհի (ռուս.՝ Артистка) – Վարվառա Ֆոմինիչնա, Վիկենտիի մայրը
  • 2008 – Ճանապարհային ոստիկաններ (ռուս.՝ Гаишники) – պառավ կին
  • 2009 – Բնակելի կղզի (ռուս.՝ Обитаемый остров) – Մաքսիմի տատը
  • 2010 – Jazz ոճով (ռուս.՝ В стиле jazz) – Սերգեյի նախկին զոքանչը
  • 2012 – Երջանիկ ենք միասին (ռուս.՝ Счастливы вместе) – Լաուրա Լարիոնովնայի մայրը
  • 2012 – Սպիտակ գվարդիա (ռուս.՝ Белая гвардия) – Մարիա Ֆրանցևնա Նայ-Տուրս, Նայ-Տուրսի մայրը
  • 2012 – Ոսկի (ռուս.՝ Золото) – Գորդեյ Բրագինի մայրը
  • 2012 – Վիշապի համախտանիշ (ռուս.՝ Синдром дракона) – Մարգարիտա Պետրովնա
  • 2014 – Մութ սենյակի գաղտնիքը (ռուս.՝ Тайна тёмной комнаты)
  • 2016 – Վտանգավոր արձակուրդ (ռուս.՝ Опасные каникулы) – Տոնեչկա

Ճանաչում և մրցանակներ խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 ČSFD (չեխերեն) — 2001.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Умерла Ирина Скобцева (ռուս.)
  3. ↑ http://kremlin.ru/acts/bank/11393
  4. ↑ http://publication.pravo.gov.ru/Document/View/0001201805040003?index=18&rangeSize=1
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Биография Ирины Скобцевой». РИА Новости. 22 августа 2012. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.
  6. ↑ «Ирина Скобцева: Я научилась ценить минуты счастья». Вечерняя Москва. 22 октября 2013. Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ հունվարի 13-ին. Վերցված է 2015 թ․ դեկտեմբերի 28-ին.
  7. ↑ «Festival de Cannes. Le Palmarès 1956». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ հուլիսի 15-ին. Վերցված է 2019 թ․ մայիսի 31-ին.
  8. ↑ «Профиль», 18 марта 2022, стр. 112
  9. ↑ Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 26 ноября 1965 года «О присвоении почётных званий РСФСР работникам кинематографии»
  10. ↑ Указ Президиума Верховного Совета РСФСР от 28 марта 1974 года № 386 «О присвоении почётного звания народного артиста РСФСР творческим работникам киностудии «Мосфильм»
  11. ↑ Указ Президента РФ от 25 августа 1997 года № 937 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
  12. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 3 мая 2018 года № 182 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
  13. ↑ Ирина Скобцева не смогла лично принять награду «Кинотавра» из-за травмы // ТАСС

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իրինա Սկոբցևա» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Իրինա_Սկոբցևա&oldid=9349652» էջից