Ինչ-որ տեղ լալիս է պիրոլը...

«Ինչ-որ տեղ լալիս է պիրոլը...» (ռուս.՝ «Где-то плачет иволга…»), ռեժիսոր Էդմոնդ Քեոսայանի 1982 թվականի խորհրդային ֆիլմը։

Ինչ-որ տեղ լալիս է պիրոլը...
ռուս.՝ Где-то плачет иволга…
Երկիր ԽՍՀՄ
Թվական1982
ՌեժիսորԷդմոնդ Քեոսայան
Սցենարի հեղինակԷդմոնդ Քեոսայան
ԵրաժշտությունՅան Ֆրենկել
ԿինոընկերությունՄոսֆիլմ
Տևողություն92 րոպե

Սյուժե խմբագրել

«Ինչ-որ տեղ լալիս է պիրոլը...» ֆիլմի հերոսուհի Մարինա Օռլովան իրական դեմք է։
Պատերազմի դժվար տարիներին, երբ մահացու վտանգը կախված էր Խորհրդային երկրի վրա, նա, ինչպես և որոշ այլ էմիգրանտներ, պայքարում է ֆաշիզմի դեմ բելգիական Դիմադրության շարքերում։

— Ленинградская панорама, 1983

Սյուժեի հիմքում 1-ին կարգի ռուս կապիտան Շաֆրովի դստեր՝ Մարինա Շաֆրովայի մասին վավերագրական նյութերն են, որին էլ նվիրված է ֆիլմը։

1918 թվական, հեղափոխություն, գեներալ Շաֆարովի ընտանիքը վեցամյա դստեր՝ Մարինայի հետ լքում է Ռուսաստանը և հայտնվում է արտասահմանում։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ, Բելգիա։ Ռուս աղջիկ Մարինան միանում է Դիմադրության շարժմանը։ Նա իրականացնում է հատուկ լիազորված կայսերական անվտանգության ծառայության լիկվիդացիան Բելգիայում։ Նացիստները հեռակա կարգով աղջկան դատապարտում են մահապատժի, նրա նկատմամբ հայտարարում է հետախուզում, բայց Մարինան անորսալի է նրանց համար։ Հույս չունենալով գտնել այն՝ ֆաշիստները պատանդ են վերցնում Բրյուսելի 60 բնակիչների, այդ թվում՝ կանանց ու երեխաների, և հայտարարում են, որ եթե ութ օրվա ընթացքում պարետի տեղակալի մարդասպանը չհանձնվի, ապա պատանդները գնդակահարվելու են…

Դերերում խմբագրել

Գլխավոր դերերում

Մնացած դերերում

  • Օմար Վոլմեր – բարոն ֆոն Շտոկ
  • Ռամազ Չխիկվաձեպապաշա Ժակ
  • Ներսես Հովհաննիսյանկոնֆերանսյե
  • Դավիթ ՔեոսայանԴոմենիկ
  • Կիրիլ Գոսպոդինով – Իվ
  • Ուլդիս Լիելդիջ – ինժեներ
  • Օլեգ Սավոսին – մարզիչ
  • Աննա Լիսյանսկայա – դայակ
  • Ալեքսանդր Միկուլին – քաղաքի պարետ
  • Ռադի Աֆանասև – էպիզոդ

Նկարահանումներ խմբագրել

Նկարահանումներն իրականացվել են Էստոնիայում, Բուլղարիայում և Հունգարիայում։

Երբ Տալլինում մեքենայի պայթյունը նկարահանել են, պիրոտեխնիկը չափից ավելի պայթուցիկ է դրել, և Տալլինը ցնցած պայթյունը բնակիչներին հիշեցրել է պատերազմի մասին, իսկ դրա կազմակերպիչներին մի փոքր ավելի ուշ դա հիշեցրել են Մոսկվայում. պայթյունից կոտրվել է ավելի քան վեց հարյուր ապակի՝ հյուրանոցում, դպրոցում, թանգարանում, միլիցիայի բաժանմունքում և շրջակա տներում, հրաշքով ոչ ոք, այդ թվում՝ երեք կասկադյորները, չի տուժել[1]։

Քննադատություն խմբագրել

Դերասանուհի Լյուդմիլա Նիլսկայայի առաջին գլխավոր դերերից մեկն է և ամենասիրելիներից մեկը․

Իր սիրելի դերերի թվում Լյուդմիլա Նիլսկայան նշել է «Ինչ-որ տեղ լալիս է պիրոլը» է ֆիլմի հերոսուհուն։ Հերոսական ռուս հայրենասեր Մարինա Շաֆրովան, որը մասնակցել է Բելգիայի Դիմադրության շարժմանը պատերազմի տարիներին, դաստիարակվել է գեղեցկության ձգտման, չարի նկատմամբ անհաշտության, հայրենի հողի հետ հոգևոր կապի ընկալման ոգով։ Դերասանուհին այս կերպարում ճիշտ ցույց է ներկայացրել բարոյական ուժի և կանացիության կապը։

— «Молодая гвардия» ամսագիր, 1985 թվական

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. В титрах последний / Борис Крыштул, Валерий Артемов. — М.: Русская панорама, 2002. — 487 с. — стр. 77

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Где-то плачет иволга… // Домашняя синематека: отечественное кино 1918—1996 / Сергей Землянухин, Мирослава Сегида. — М.: Дубль-Д, 1996. — 520 с. — стр. 89
  • Где-то плачет иволга… // Советские художественные фильмы: 1982—1983. — М.: Нива России, 1999. — стр. 24
  • Где-то плачет иволга… // Мосфильм