Իներցիայի օրենք

Իներցիայի օրենք, Նյուտոնի առաջին օրենք, մեխանիկայի հիմնական օրենք, ըստ որի, երբ մարմնի վրա արտաքին ուժեր չեն ազդում կամ ազդող ուժերը փոխադարձաբար հավասարակշռված են, մարմինը հաշվարկման իներցիալ համակարգի նկատմամբ (տես հաշվարկման համակարգ) պահպանում է իր շարժման կամ հանգստի վիճակը։ Իներցիայի օրենքը հայտնագործել է Գ.Գաիլեյը (1632), իսկ վերջնական տեսքով ձևակերպել է Նյուտոնը (1687)։ Իներցիայի օրենքը համակարգի շարժման քանակի պահպանման օրենքի մասնավոր դեպքն է։

Տես նաև

• Նյուտոնի օրենքներ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 4, էջ 343)։