Ժիլբերտ դը Կլեր (Գլոսթերի 7-րդ կոմս)
Ժիլբերտ դը Կլեր, Հարտֆորդի 6-րդ կոմս, Գլոսթերի 7-րդ կոմս, Գլամորգանի 3-րդ լորդ, Կլերի 9-րդ լորդ (սեպտեմբերի 2, 1243, Christchurch, Bournemouth, Christchurch and Poole, Դորսետ, Անգլիա - դեկտեմբերի 7, 1295, Մոնմութ, Մոնմութշիր, Ուելս, Անգլիայի թագավորություն), անգլիացի մեծ իշխանություն ունեցող ազնվական։ Նա նաև հայտնի էր որպես «Կարմիր» Ժիլբերտ դը Կլեր կամ «Կարմիր կոմս», հավանաբեր նրա մազերի գույնի կամ արյունաբեր ճակատամարտների պատճառով։ Նա տիրեց Գլամորգանի լորդությանը, որը Ուելսի սահմանի լորդություններից ամենահզորն էր 200 անգլիական տնտեսություններով[3]։
| Ժիլբերտ դը Կլեր անգլ.՝ Gilbert de Clare | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | սեպտեմբերի 2, 1243 |
| Ծննդավայր | Christchurch, Bournemouth, Christchurch and Poole, Դորսետ, Անգլիա |
| Մահացել է | դեկտեմբերի 7, 1295 (52 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Մոնմութ, Մոնմութշիր, Ուելս, Անգլիայի թագավորություն |
| Գերեզման | Tewkesbury Abbey |
| Քաղաքացիություն |  Անգլիայի թագավորություն |
| Մասնագիտություն | ռազմական գործիչ |
| Ամուսին | մոտ Alice de Lusignan of Marche?[1] և Joan of Acre?[1] |
| Ծնողներ | հայր՝ Richard de Clare, 6th Earl of Gloucester?[1], մայր՝ Maud de Lacy, Countess of Gloucester?[1] |
| Երեխաներ | Joan de Clare?[2], Gilbert de Clare, 8th Earl of Gloucester?[1], Eleanor de Clare?[1], Margaret de Clare?[1], Elizabeth de Clare?[1] և Isabel de Clare?[2][1] |
 Gilbert de Clare, 6th Earl of Hertford Վիքիպահեստում | |
Ծագում խմբագրել
Ժիլբերտ դը Կլերը ծնվել է Հեմպշիրի Կրայսչըրչում, Հերտֆորդի և Գլոքեստերի կոմս Ռիչարդ դը Կլերի և Մուդ դը Լասիի ընտանիքում[4]։ Ժիլբերտը ժառանգեց հոր ունեցվածքը 1262 թվականին։ Նրան բաժին հասան նաև տիտղոսները, ներառյալ Գլամորգանի լորդ 1263 թվականից։
Հրեաների կոտորած Քենթերբերիում խմբագրել
Երկրորդ բարոնական պատերազմի ընթացքում 1264 թվականի ապրիլին Ժիլբերտը գլխավորեց հրեաների կոտորածը Քենթերբերիում[5], ինչպես Սիմոն դը Մոնֆորի աջակիցները իրականացրեցին այլ վայրերում[6]։ Ժիլբերտ դը Կլերի ամրոցներ Քինգսթոնը և Թոնբրիջը վերցվեցին Հենրի III թագավորի կողմից։ Սակայն թագավորը թույլատրեց Կլերի կնոջը, ով վերջին ամրոցում էր, ազատ արձակել, որովհետև իր զարմուհին էր, սակայն մայիսի 12-ին Մեյ դը Կլերը և դը Մոնֆորը հայտարարվեցին հանցագործներ։
Լյուիսի ճակատամարտ խմբագրել
Երկու օր անց, Լյուիսի ճակատամարտից առաջ, դը Կլերին և նրա եղբայր Թոմասին շնորհվեց ասպետի կոչում։ Կոմսը ղեկավարեց Բարոնական բանակի կենտրոնական մասը և տեղակայվեց Լյուսիսց արևմտուք Դոունսում։ Երբ Մոնֆորի ճնշման ներքով արքայազն Էդուարդը լքեց դաշտը, թագավորը և Կորնուելի կոմսը հետ մղվեցին դեպի քաղաք։ Հենրին գերի ընկավ Սուրբ Պանկրասի մոտ և Ժիլբերտը գերևարեց Կորնուելի կոմսին։ Դրանից հետո Մոնֆորը և Կլերը մեծ իշխանություն ձեռք բերեցին, Մոնֆորը դե ֆակտո դարձավ Անգլիայի թագավոր։
Եկեղեցուց վտարում խմբագրել
1264 թվականի հոկտեմբերի 20-ին Ժիլբերտը և նրա կողմնակիցները հեռացվեցին եկեղեցուց Հռոմի պապ Կլիմենտ IV-ի կողմից և նրա հողերի դրվեցին ինտերդիկտի տակ։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Kindred Britain
- ↑ 2,0 2,1 Lundy D. R. The Peerage
- ↑ Page, W. (1927) Parishes: Chilton. A History of the County of Buckingham: Volume 4. Ed. London, England: Victoria County History.
- ↑ Harrison, B.H. (2009). The Family Forest Descendants of Milesius of Spain for 84 Generations. The Family Forest National Treasure Edition. Kamuela, HI: Millicent Publishing Company, Inc.
- ↑ Richard Huscroft, Expulsion: England's Jewish Solution (2006), p. 105.
- ↑ Robin R. Mundill (2010), The King's Jews, London: Continuum, ISBN 9781847251862, LCCN 2010282921, OCLC 466343661, OL 24816680M, p89-91
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ժիլբերտ դը Կլեր (Գլոսթերի 7-րդ կոմս)» հոդվածին։ |