Թամիլ Իլամի ազատագրման վագրեր

Թամիլ Իլամի ազատագրման վագրեր (թամիլերեն՝ தமிழழவிடுதலைப்புலிகள்), թամիլական անջատողական շարժում, որը պայքարում է ստեղծելու Թամիլ Իլամի անկախ պետությունը Շրի Լանկայի տարածքում։

Թամիլ Իլամի ազատագրման վագրեր
թամիլերեն՝ தமிழழவிடுதலைப்புலிகள்
Location Tamil Eelam territorial claim.png
Տեսակկուսակցություն և պարտիզանական շարժում
ԵրկիրTamil Eelam Flag.svg Tamil Eelam
ԱռաջնորդՎելուպիլայի Պրաբխակարան
Հիմնադրված1976
Լուծարված2009
Գաղափարախոսությունբուդդիզմ
Կրոնքբուդդիզմ
Պաշտոնական գույն(եր)դեղին
Commons-logo.svg Liberation Tigers of Tamil Eelam Վիքիպահեստում

Շարժումը սկսվել է 1976 թվականի մայիսին թամիլների ապստամբությունը կազմակերպելու համար (այդ ժամանակ թամիլները կազմում էին Շրի Լանկայի բնակչության 22 %-ը) ընդդեմ Շրի Լանկայի բնակչության մեծամասնություն կազմող սինգալների կողմից իրականացվող խտրականության (այդ ժամանակ սինգալները կազմում էին Շրի Լանկայի բնակչության 70 %-ը)։ 1983 թվականի հուլիսի 23-ին «վագրերը» սկսեցին զինված գործողությունները ընդդեմ կառավարական զորքերի, որոնք հետագայում վերածվեցին քաղաքացիական պատերազմի[1]։

Կազմակերպության կարգավիճակըԽմբագրել

32 երկրներ ԹԻԱՎ-ին ներառել են ահաբեկչական կազմակերպությունների սեփական ցուցակում[2][3].

Դրանց թվում են՝

Կազմակերպության կառուցվածքըԽմբագրել

ԹԻԱՎ-ը բաժանված է հետևյալ քաղաքական և ռազմական թևերի։

Քաղաքական թևում մտել են մի քանի կազմակերպություններ։

  • Թամիլ Իմամի ազատագրման ազգային ճակատ - քաղաքական կուսակցություն, որը ստեղծվել է 1989 թվականին,
  • «Վագրերի ձայն» ռադիոկայան («Pulikalin Kural», ստեղծվել է 1990 թվականին),
  • Խաղաղության միջազգային քարտուղարություն - ստեղծվել է 2002 թվականին կառավարչական զորքերի հաշտության կնքումից հետո,
  • Թամիլ Իլամի տնտեսական զարգացման կազմակերպություն,
  • «Թամիլ Իլամի բանկ» - ֆինանսակրեդիտայի կազմակերպություն, որը ստեղծվել է 1994 թվականին,
  • Սպորտային կազմակերպություն

Ռազմական թևը ներառում է հետևյան ստորաբաժանումները։

  • մշտական ուժեր - զինվորական զինված ստորաբաժանումներ, որոնք ստեղծվել են բանակային օրինակով,
  • իրենց մեջ ներառում են հետևակային, հրետանային և ականանետային զորամասեր, սակրավորային ստորաբաժանում, ՀՕՊ և հակատանկային պաշտպանություն, թիկունքային և օժանդակ ուժեր։
  • ոչ մշտական ուժեր - պարտիզանական խմբեր և խմբավորումներ
  • հետախուզական ուժեր
  • ռազմածովային ուժերԾովային վագրեր») - ունեն թեթև մոտորանավակային ուժեր թեթև և միջին ծանրության զինտեխնիկայով,
  • ռազմաօդային ուժերՕդային վագրեր») - մի քանի թեթև ինքնաթիռներ; սա առաջին դեպքն է պատմության մեջ, երբ ահաբեկչական ճանաչված կազմակերպությունը ունի սեփական ռազմաօդային ուժեր,
  • դիվերսիոն ահաբեկչական ստորաբաժանումներ։
  • «Սև վագրեր» (մահապարտ ահաբեկիչների խմբավորում, որը իրականացնում է հարձակումներ քաղաքական, տնտեսական և ռազմական նպատակներով)։ ԹԻԱՎ-ում առաջին անգամ ահաբեկչությունների պատմության մեջ կիրառել են Շահիդի գոտին[12];

«Թամիլյան վագրերը» ստացել են աջակցություն աշխարհում սփռված թամիլական սփյուռքի կողմից, հատկապես «Թամիլների համաշխարհային կազմակերպությունից» և «Թամիլների համաշխարհային շարժումից»[1].

Անձնական կազմԽմբագրել

ԹԻԱՎ-ը պատրաստում էր նորընտիր կադրերի, որոնք պատրաստ էին մեռնել, հանուն իրենց համոզմունքների։ Ագիտացիան և հավաքագրումը ուղղված էին հասարակության աղքատ շերտերին՝ նրանց հավաքագրումը իրականացնելու համար։ Զինվորագրված անձանց մեծամասնությունը չուներ ոչ տուն, ոչ ընտանիք և ոչ էլ աշխատանք։ Շատ ընտանիքներում սինգալների նկատմամբ եղած ատելությունը սերմանվում էր մանկուց։ ԹԻԱՎ-ի շարքերում կռվել են նաև կանայք։ Ըստ որոշ տվյալների նրանք կազմում էին մարտնչող զինվորականների 20- 30%-ը։ Կանայք ավելի շատ ներգրավվում էին Սև վագրերում, քանի որ կին մահապարտ-ահաբեկիչներին դժվար է տարբերակել տղամարդկանցից։ ԹԻԱՎ-ի հավաքագրողները հավաքագրում են նաև երեխաներին։ Սա բուռն քննարկումների և բողոքների ալիք բարձրացրեց իրավապաշտպան կազմակերպությունների շրջանակներում։

Զինուժ և տեխնիկաԽմբագրել

 
«Ծովային վագրերի» մոտորանավակ

Զինյալների թվաքանակը, ըստ որոշ տվյալների, կազմում է 8-10 հազար։ Պարտիզանների սպառազինության մեջ մտնում են՝ M16 և ԱԿ-47 տիպի ինքնաձիգներ, ձեռքի գնդացիրներ, ձեռքի նռնականետներ, հրանետներ։ Զինյալները ունեին մեծ քանակով ՀՕՊ կայանքներ, հրետանի և զրահատեխնիկա (մինչը 9 Т-54 տանկ)[13], ինչպես նաև թեթև ավիացիա[14].

ԾանոթագրություններԽմբագրել

  1. 1,0 1,1 Е. П. Кожушко. Современный терроризм: анализ основных направлений. / под общ.ред. А. Е. Тараса. Минск, «Харвест», 2000. стр.209-210
  2. «Council on Foreign Relations»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-03-19-ին։ Վերցված է 2016-02-13 
  3. «MIPT Terrorism Knowledge Base»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2006-10-02-ին։ Վերցված է 2016-02-13 
  4. «U.S. Government»։ Արխիվացված օրիգինալից 2005-03-24-ին։ Վերցված է 2016-02-13 
  5. BBC Timeline: Sri Lanka (անգլ.)
  6. Government Information Department (1/7/2009)։ «LTTE is banned by the SL Govt: with immediate effect»։ Ministry of Defence, Sri Lanka։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-03-19-ին։ Վերցված է 2016-02-13 
  7. «UK Government»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-02-09-ին։ Վերցված է 2016-02-13 
  8. «European Union bans LTTE»։ Amit Baruah (The Hindu)։ մայիսի 31, 2006։ Արխիվացված է օրիգինալից 2006-06-01-ին։ Վերցված է 2016-02-13 
  9. «Canadian Government»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2006-08-22-ին։ Վերցված է 2016-02-13 
  10. «Canadian Government»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-03-19-ին։ Վերցված է 2016-02-13 
  11. «Australian Government»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2012-03-19-ին։ Վերցված է 2016-02-13 
  12. «Taming the Tamil Tigers»։ Federal Bureau of Investigation։ fbi.gov։ 2008-10-01։ Արխիվացված օրիգինալից 2012-03-19-ին։ Վերցված է 2009-03-07 
  13. http://www.worldwarfour.org/show_1.shtml?id=576
  14. «Коломбо атакован самолётами тамильских боевиков»։ Московский комсомолец։ 2009-02-20։ Արխիվացված օրիգինալից 2010-03-25-ին։ Վերցված է ապրիլի 22, 2009 

Գրականություն և հրապարակումներԽմբագրել

  • Марк Винчестер. Корабль дураков // «Солдат удачи», № 2 (65), 2000. стр.32-34
  • Марк Винчестер. Корабль дураков // «Солдат удачи», № 3 (66), 2000. стр.38-40

Տես նաևԽմբագրել

Արտաքին հղումներԽմբագրել