Ալեքսանդր Թադևոսյան (երաժշտագետ)
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ալեքսանդր Թադևոսյան (այլ կիրառումներ)- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Թադևոսյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Ալեքսանդր Գրիգորի Թադևոսյան (փետրվարի 15, 1914, Երևան, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - հուլիսի 20, 2001, Երևան, Հայաստան), հայ երաժշտագետ, մանկավարժ։ Արվեստաբանության թեկնածու (1965 թվական)։ ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1961 թվական)։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) մասնակից[1]։
| Ալեքսանդր Թադևոսյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | փետրվարի 15, 1914 |
| Ծննդավայր | Երևան, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | հուլիսի 20, 2001 (87 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Երևան, Հայաստան |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն,  ԽՍՀՄ և  Հայաստան |
| Կրթություն | Սանկտ Պետերբուրգի կոնսերվատորիա |
| Մասնագիտություն | երաժշտագետ և մանկավարժ |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  և  |
Կենսագրություն խմբագրել
1941 թվականին ավարտել է Լենինգրադի կոնսերվատորիան։
1941 թվականի հուլիսի 4-ին Գերմանա-խորհրդային պատերազմի սկզբից Թադևոսյանը կամավոր զինվորագրվել է կարմիր բանակ, Նացիստական բանակի դեմ կռվել է Լենինգրադի Հոկտեմբերյան շրջանի կամավորական դիվիզիայի գնդացրահրետանային առանձին գումարտակում, այնուհետև 85-րդ հրաձգային դիվիզիայի կազմում։ Եղել է սակրավոր, հակառակորդի դեմ պայքար է մղել Կրասնոյե Սելո, Նևսկայա Դուբրովկա շրջանների ազատագրական մարտերի ժամանակ։ 1942 թվականին ծառայել է նաև 42-րդ բանակի ագիտբրիգադում, կռվել 657-րդ գնդի մարտիկների հետ։ Իբրև երաժիշտ 1943 թվականի մարտից հանդես է եկել 221-րդ հրաձգային գնդի ագիտբրիգադում։ Պարգևատրվել է Լենինգրադի պաշտպանության համար, «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» և այլ մեդալներով[1]։
1946-1948 թվականներին դասավանդել է Երևանի Սայաթ Նովայի անվան երաժշտական դպրոցում և Ռոմանոս Մելիքյանի անվան երաժշտական ուսումնարանում։ 1948-1959 թվականներին եղել է Հայաստանի կոմպոզիտորների միության պատասխանատու քարտուղար, 1959-1964 թվականներին՝ ՀՀ ԳԱԱ Արվեստի ինստիտուտի կրտսեր գիտաշխատող, 1964-1989 թվականներին՝ ավագ գիտաշխատող։
Ուսումնասիրել է հայ երաժշտության պատմության հարցերը[2]։
Պարգևներ խմբագրել
- ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ
- Լենինգրադի պաշտպանության համար մեդալ
- «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ
Երկեր խմբագրել
Կազմել և խմբագրել է մի շարք ժողովածուներ։
- «Մեծ Կոմիտասի անունով», 1959։
- «Գոհար Գասպարյան», 1959։
- «Ժամանակակիցներն Ալեքսանդր Սպենդիարյանի մասին», 1960։
- «Սպիրիդոն Մելիքյանը և հայ ժողովրդական երգը», 1964։
- «Լևոն Իսեցկի», 1972։
- «Սովետական Հայաստանի երաժշտությունը», 1973։
- «Բեգլար Ամիրջան», 1975։
- «Էջեր հայ-ռուսական երաժշտական կապերի պատմությունից (19-րդ դարի 2-րդ կես-20-րդ դարի սկիզբ)», 1977։
- «Նադեժդա Պապայան», 1979։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Մուսաները չլռեցին։ Հայաստանի մշակույթի գործիչները 1941-1945 թթ. հայրենական մեծ պատերազմում, զոհված հայ արվեստագետներ։ Գիրք I. - Եր.: Խորհրդային գրող, 1989, 392 էջ:
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007.