Զախարիա Աստրուկ
Զախարիա Աստրուկ (ֆր.՝ Zacharie Astruc, փետրվարի 23, 1833[1][2], Անժե - մայիսի 24, 1907[3][2][4], Փարիզ, Ֆրանսիա), ֆրանսիացի նկարիչ, լրագրող, քանդակագործ, կոմպոզիտոր և գրող։
Զախարիա Աստրուկ ֆր.՝ Zacharie Astruc | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | փետրվարի 23, 1833[1][2] |
Ծննդավայր | Անժե |
Մահացել է | մայիսի 24, 1907[3][2][4] (74 տարեկան) |
Վախճանի վայրը | Փարիզ, Ֆրանսիա |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Ստեղծագործություն(ներ) | Le Marchand de masques? |
Մասնագիտություն | քանդակագործ, արվեստի քննադատ, նկարիչ, բանաստեղծ, կոմպոզիտոր և լրագրող |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
![]() |
Կենսագրություն խմբագրել
Սկզբում աշխատել է լրագրող և գեղարվեստական քննադատ Echo du Nord և Pays ամսագրերում։ Հետո Լիլ քաղաքում ստեղծել է Mascarille ամսագիրը, իսկ 1872 թվականին Մադրիդում L’Espagne nouveau ֆրնասիական ամսագիրը։ Նաև գեղարվեստական գրականության հրատարակիչ էր։
Նա Անրի Ֆանտեն-Լատուրայի ընկերն էր, որի միջոցով էլ ծանոթացավ Էդուարդ Մանեի հետ։ Աստրուկը Էդուարդ Մանեի աշխատանքների երկրպագուն էր։
Աստրուկը հիացած էր Ֆանտեն-Լատուրայի և Մանեի աշխատանքներով։ Մանեն նկարել է նրա դիմանկարը։ Նա նաև նկարել է Ֆրեդերիկ Բազիլի դիմանկարը։ Աստրուկը նաև մոտ էր նկարիչ Կարոլյուս-Դյուրանի հետ։
Ստեղծագործություններ խմբագրել
Աստրուկի վրա մեծ ազդեցություն թողնել է ճապոնական արվեստը և իսպանական գեղանկարչությունը։ 1874 թվականին նկարիչը մասնակցել է իմպրեսիոնիստների ցուցահանդեսին։ Ավելի ուշ սկսում է ավելի մեծ նշանակություն տալ քանդակագործությանը։ Զախարիա Աստրուկի աշխատանքներից ամենահայտնին Դիմակների վաճառականն է։
Պատկերասրահ խմբագրել
- Ստեղծագործություններ
-
Թառամած վարդերը ծաղկամանի մեջ
-
Փարիզյան ինտերիերներ
-
Ճապոնիայի նվերները
-
Դիմակների վաճառականը
-
Էդուարդ Մանե, Փարիզ, Պասսի գերեզմանատուն,
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Base Léonore (ֆր.) — ministère de la Culture.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 RKDartists (նիդերլ.)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Flescher S. Astruc, Zacharie // Grove Art Online / J. Turner — [Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2017. — ISBN 978-1-884446-05-4 — doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T004729