Երաժշտաթերապիա

Երաժշտաթերապիան հոգեթերապևտիկ մեթոդ է, որն օգտագործում է երաժշտությունը որպես բուժման միջոց։

Սահմանումը

«Երաժշտաթերապիա» տերմինn ունի հունա-լատինական ծագում և թարգմանաբար նշանակում է «բուժում երաժշտության միջոցով»։ Կան երաժշտաթերապիա հասկացության շատ սահմանումներ։ Գիտնականների մեծամասնությունը երաժշտաթերապիան համարում են հոգեթերապիային օգնող միջոց։ Մյուս հեղինակները երաժշտաթերապիան սահմանում են այսպես.

• Երաժշտության համակարգային օգտագործումը հիվանդության կամ ֆիզիոլոգիական և հոգեբանասոցիալիական կողմերի բուժման համար։
• Ստեղծագործական ուժերի և մանակավարաժա-դաստիարակչական աշխատանքների օպտիմալացման միջոց։
• Երաժշտության վերահսկելի օգտագործումը բուժման, վերականգնման, երեխաների և մեծահասակների կրթության և դաստիարակության մեջ։

Երաժշտաթերապիայի ազդեցությունը

Երգիչ Բո Դեյվիդսոնը անվճար համերգով հանդես է գալիս West Palm Beach VA բժշկական կենտրոնում

Երաժշտաթերապիան ակտիվորեն օգտագործվում է հուզական խանգարումների շտկման դեպքում։ Շվեյցարական դպրոցը, որը կենտրոնացած է խոր հոգեբանության մեջ, գտնում է, որ շտկողական աշխատանքներում երաժշտաթերապիային պետք է կենտրոնական դեր տրվի, քանի որ երաժշտությունը իր սպեցիֆիկ հատկությունների շնորհիվ ի վիճակի է մտնել անձի խորը շերտերի մեջ։ Ալտշուլերը այցելուների մոտ հայտնաբերել է ֆիզիոլոգիական փոփոխություններ, որն առաջացել էր որոշակի երաժշտության ազդեցության միջոցով և հիմնել է թերապևտիկ մոտեցում, որը նա անվանել է իզո-սկզբունքային երաժշտաթերապիա։ Համաձայն սրա, եթե այցելուի հետ խոսակցական կոնտակտը բացակայում է, ապա երաժշտությունը օգնում է այդ կոնտակտի հաստատմանը, եթե այն հուզական տոնուսով համապատասխանում է այցելուի հուզական վիճակին։ Այսինքն՝ դեպրեսիայի դեպքում ցուցվում է հանգիստ երաժշտություն, իսկ գրգռվածության դեպքում՝ բարձր, արագ տեմպի երաժշտություն։ Դիտարկելով երաժշտության շտկողական գործունեության հիմնական ուղղությունները առանձնացնում են հետևյալ 4 ասպեկտները.

1. վերբալ հոգեթերապիայի ընթացքում հուզական ակտիվացում,
2. միջանձնային հարաբերություններում ունակությունների զարգացում (շփվողական ֆունկցիաների և ունակությունների),
3. հոգեվեգետատիվ պրոցեսների ղեկավարող ազդեցությունը,
4. էսթետիկ պահանջմունքի զարգացում։

Երաժշտաթերապիայի միջոցով որպես շտկման հոգեբանական մեխանիզմներ նշում են հետևյալները.

• կատարսիս – հուզական լիցքաթափում, հուզական վիճակի ղեկավարում,
• սեփական ապրումների գիտակցման թեթևացում,
• կյանքի խնդիրների հետ առերեսում,
• հուզական արտահայտվածությամբ նոր միջոցների ձեռքբերում։

Երաժշտաթերապիայի ձևերը

Տարբերում են երաժշտաթերապիայի երեք հիմանակն ձև՝ ռեցեպտիվ, ակտիվ, ինտեգրատիվ։

• Ռեցեպտիվ երաժշտաթերապիան (պասիվ) առանձնանում է նրանով, որ այցելուն երաժշտաթերապևտիկ սեանսի ժամանակ ակտիվ մասնակցություն չի ունենում, միայն լսում է երաժշտությունը։
• Երաժշտաթերապիայի ակտիվ մեթոդը հիմնված է երաժշտական նյութի հետ ակտիվ աշխատանքի վրա։
• Ինտեգրատիվ երաժշտաթերապիան երաժշտության հետ մեկտեղ օգտագործում են նաև արվեստի այլ ճյուղերի հնարավորությունները. նկարել երաժշտության ներքո, երաշժտական-շարժողական խաղեր, պատմվածքներ երաժշտությունը լսելուց հետո և այլ։

Գոյություն ունի պասիվ երաժշտաթերապիայի երեք ձև.

• կոմունիկատիվ – միասին լսում են երաժշտական ստեղծագործությունը, որը ուղղված է փոխադարձ կոնտակտին, փոխհասկացվածությանն ու վստահությանը,
• ռեակտիվ – ուղղված է կատարսիսի հասնելուն,
• ռեգուլյատիվ – օգնում է նյարդա - հոգեկան լարվածության իջեցմանը։