Դոկտոր Դապերտուտոյի թատրոն

**Դոկտոր Դապերտուտոյի թատրոն**
Դոկտոր Դապերտուտոյի թատրոն;
Հիմնադրման ամսաթիվ	2003

Դոկտոր Դապերտուտոյի թատրոն, պետական դրամատիկական պրոֆեսիոնալ թատրոն, մտնում է «Մեյերխոլդի տուն» թատերական արվեստի կենտրոնի մեջ, գտնում է Պենզա քաղաքում։ Այն շենքում, որտեղ հիմա թատրոնն է, 1881-1895 թվականներին ապրել է Վսևոլոդ Մեյերխոլդը։ Թատրոնի յուրահատկությունն այն է, որ թատերախմբի կազմում են պրոֆեսիոնալ դերասաններ, ովքեր ներկայացումների ժամանակ օգտագործում են վոկալ համարների «կենդանի» կատարումները, պլաստիկ ու խորեգրաֆիկ վարպետություն, ինչպես նաև` մանեկեն տիկնիկներ։ Ըստ Վ. Մեյերխոլդի, «թատրոնը ֆանտաստիկ տեսարան է, դեկորներ, դիմակներ` բառի բուն և փոխաբերական իմաստներով, գրոտեսկ, բեմական մետաֆորներ և մարմնի ուղղագծված պլաստիկա»^[1]։ «Դապերտուտո»-ն Մեյերխոլդի կեղծանուններից մեկն է, որը նաև վերցրել է Էռնստ Հոֆմանի «Ամանորի գիշերվա արկածները» պատմվածքից։

Պատմություն խմբագրել

2001 թվականին Ն. Ա. Կուգելը ՌԴ նախագահի դրամաշնորհ է ստանում` «Դոկտոր Դապերտուտոյի թատրոն» կամերային դրամատիկական թատրոնի հիմնման համար, որի հիմքում ընկած էր դերասանների աշխատանքը տիկնիկների հետ` Կոմեդիա դել'արտե ժանրում, կենդանի երաժշտության, երգեցողության, պարերի համադրությամբ։ Նախագիծը պատկերվում էր որպես դիմակների թատրոն` հիմք ունենալով իտալական ազգային թատրոնի ավանդույթները, ինչը Վ. Մեյերխոլդի չիրագործված գաղափարներից մեկն էր։ 2003 թվականին Պենզայի մարզի ղեկավարության որոշմամբ Վ. Մեյերխոլդի անվան բեմական արվեստի թանգարանը դառնում է «Մեյերխոլդի տուն» թատերական արվեստի կենտրոն, որտեղ էլ հիմնվում է «Դոկտոր Դապերտուտոյի թատրոն» պրոֆեսիոնալ դրամատիկական թատրոն-լաբորատորիան։ Թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար և գլխավոր ռեժիսոր է նշանակվում ՌԴ Արվեստի վաստակավոր գործիչ Նատալյա Արկադիի Կուգելը։ Առաջին թատերաշրջանը բացվում է 2003 թվականի ապրիլի 19-ին, Ա. Գունիցկոյի «Մասնավոր դեպքերի պրակտիկան» պիեսի բեմադրությամբ։ Թատրոնի ներկայացումները բեմադրվում էին տան նախկին հյուրասենյակում, որտեղ իր մանկությունն ու պատանեկությունն է անցկացրել Է. Մեյերխոլդը։ Փոքր դահլիճը տեղավորում է 70 հանդիսատես, բեմ, երկու պատշգամբ։ Ներկայացումներում պարզ երևում է թատերական բարեփոխիչ և ուսուցիչ Վ. Մեյերխոլդի մտքերն իրականություն դարձնելու փորձը^[2]։ Գոյության ընթացքում թատրոնն արժանացել է 6 փառատոնների մրցանակների։ Մասնակցել է 3-րդ համառուսական թատերական «ՊոՄոստ։ Ռուսաստանի շրջանային թատրոնները» փառատոնին (ք. Նովոկույբիշևսկ, 2005), միջազգային «Բումբորամբիա-6» (2006), «Ինտերթատրոն-2008» (ք. Օդեսա), «Թատրոն։ Երաժշտություն։ Մեյերխոլդ» (ք. Պենզա, 2010) միջազգային փառատոններին^[3], 17-րդ միջազգային գրական-թատերական «Մայիսյան ընթերցումներ» (2006) փառատոնին։ Թատրոնը ելույթներ է ունենում Ռուսաստանի և հարևան երկրների քաղաքներում^[4]։

Աշխտակազմ և բեմադրող մաս խմբագրել

Գեղարվեստական ղեկավար, գլխավոր ռեժիսոր` ՌԴ արվեստի վաստակավոր գործիչ Նատալիա Կուգել,
Բեմադրական մասի պատասխանատու` ՌԴ մշակույթի վաստակավոր գործիչ Վադիմ Ֆենչենկո,
Բեմական նկարիչ` Վալենտինա Վոլկովա,
Գլխավոր ադմինիստրատոր` Ժաննա Տումանովա։

Թատերախումբ խմբագրել

Թատերախմբի անդամները միայն տղամարդիկ են, պրոֆեսիոնալ դրամատիկական դերասաններ, դերասան-տիկնիկագործներ ու երաժիշտներ։ Սա պայմանավորված է Վ. Մեյերխոլդի բեմական ստեղծագործական ժառանգությամբ, ժանրի պայմաններով ու ծանր ֆիզիկական ծանրաբեռնվածությամբ։ Դերասանները մարմնավորում են նաև կանացի կերպարներ, երգում են և պարում։

Կազմ խմբագրել

Անդրեյ Բարանով
Իլյա Բիրյուկով
Ալեքսեյ Վոդոպյանով
Դմիտրի Կինգե (նախկին)
Իվան Կոնովալով
Ալեքսանդր Կուդասով (նախկին)
Վալերի Մալիշև
Լև Օրեշկին (նախկին)
Վասիլի Ռևյակին
Մարատ Խադիուլին
Վլադիսլավ Շաբանով

Խաղացանկ խմբագրել

«Փոթորիկ», Վիլյամ Շեքսպիր
«Այրիներ», ըստ Սլավորիմ Մրոժեկի պիեսի
«Կանաչ թռչնակ», Կարլո Գոցի
«Ձմեռային հեքիաթ», Վիլյամ Շեքսպիր
«Ռաջաստանի լեգենդը», հնդկական հեքիաթի բեմադրություն
«Չիչիկովի արկածները», Միխայիլ Բուլգակով
«Մասնավոր դեպքերի պրակտիկա» Ա. Գունիցկի
«Երեք նարինջ», նեապոլիտանական «Երեք կիտրոն» հեքիաթի բեմադրություն
«Տուրանդոտ, չինական արքայադուստր» ըստ Էռնստ Հոֆմանի պատմվածքի
«Ի՞նչ է ամպը» ըստ Պիեռ Պաոլո Պազոլինիի
«Հրաշալի մատանին» ըստ գերմանական և մերձբալթյան հեքիաթների մոտիվների
«Capriccioso» ըստ Էռնստ Հոֆմանի
«Ռուսական պիես», ըստ Սալտիկով-Շեդրինի ստեղծագործությունների

Տեխնիկական տվյալներ խմբագրել

Թատրոնը գտնվում է 1881 թվականին կառուցված շենքում։

Հանդիսասրահի պարապատրերը.

հանդիսատեսի աթոռներ - 60

Բեմի պարամետրերը.

Բեմի լայնություն - 9 մ,
բեմի խորություն (կարմիր գծից մինչև ետնապատը) - 5 մ,
բեմի բարձրություն - 3,5 մ^[5]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

↑ «Сказки Доктора Дапертутто». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 28-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 24-ին.
↑ «Центр театрального искусства "Дом Мейерхольда"». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ նոյեմբերի 27-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 24-ին.
↑ В Пензе открылся театральный фестиваль, посвященный Мейерхольду
↑ «Театр Доктора Дапертутто». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ նոյեմբերի 27-ին. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 2-ին.
↑ ««Театр доктора Дапертутто»». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 1-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 24-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

[1] «Сказки Доктора Дапертутто». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հուլիսի 28-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 24-ին.

[мк-пенза-2] «Центр театрального искусства "Дом Мейерхольда"». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ նոյեմբերի 27-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 24-ին.

[3] В Пензе открылся театральный фестиваль, посвященный Мейерхольду

[4] «Театр Доктора Дапертутто». Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ նոյեմբերի 27-ին. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 2-ին.

[ростеатр-5] ««Театр доктора Дапертутто»». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 1-ին. Վերցված է 2017 թ․ նոյեմբերի 24-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]