Դմիտրի Խարին
Դմիտրի Վիկտորովիչ Խարին (ռուս.՝ Дмитрий Викторович Харин, օգոստոսի 16, 1968[1][2], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային և ռուս ֆուտբոլիստ, ԽՍՀՄ, ԱՊՀ և Ռուսաստանի հավաքականների դարպասապահ։ ԽՍՀՄ սպորտի վաստակավոր վարպետ (1989)։ «Պատվո նշան» շքանշանի ասպետ (1989)։
 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||
| Անձնական տվյալներ | ||||||||||||||||||||||||
| Քաղաքացիությունը |
 ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան | |||||||||||||||||||||||
| Ծննդյան ամսաթիվ | օգոստոսի 16, 1968[1][2] (55 տարեկան) | |||||||||||||||||||||||
| Ծննդավայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ | |||||||||||||||||||||||
| Հասակ | 187 սանտիմետր | |||||||||||||||||||||||
| Դիրք | դարպասապահ | |||||||||||||||||||||||
| Պատանեկան կարիերա | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| Մասնագիտական կարիերա* | ||||||||||||||||||||||||
| Տարի | Ակումբ | Խաղ | (Գոլ) | |||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| Ազգային հավաքական | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| Մարզչական կարիերա | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
Պարգևներ
 և  | ||||||||||||||||||||||||
| * Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը: | ||||||||||||||||||||||||
Կարիերա խմբագրել
Ակումբային խմբագրել
Մոսկվայի «Տորպեդոյի» ֆուտբոլային դպրոցի սան է։ Հանդես է եկել Մոսկվայի «Տորպեդո», «Դինամո» և ԲԿՄԱ ակումբներում։ Բարձրագույն լիգայում նորամուտը կատարել է 1984 թվականի նոյեմբերի 21-ին Ռոստովի ՍԿԱ-ի դեմ արտագնա խաղում[3] 16 տարեկան և 97 օրական հասակում։ 2011 թվականի վերջի դրությամբ՝ Խարինը եղել է ամենաերիտասարդ դարպասապահը ԽՍՀՄ և Ռուսաստանի առաջնություններում[4]։
1990 թվականին ստացել է ծանր վնասվածք, որի պատճառով բաց է թողել մեկ տարի։ 1991 թվականի ամռանն ընդունել է Պավել Սադիրինի առաջարկը և սկսել է պաշտպանել Մոսկվայի ԲԿՄԱ-ի դարպաս, որը Միխայիլ Երյոմինի զոհվելուց հետո մնացել էր առանց հիմնական դարպասապահի։
1992 թվականի դեկտեմբերին տեղափոխվել է «Չելսի» 400 000 ֆունտ ստերլինգով։ ԲԿՄԱ-ի կազմում իր վերջին խաղն անցկացրել է նոյեմբերի 25-ին Չեմպիոնների լիգայի վերջին փուլի առաջին տուրում ընդդեմ «Բրյուգեի»։ Հանդիպման առաջին խաղակեսում վնասել է մատն ու հրաժարվել մասնակցել երկրորդին՝ որպես հիմք ներկայացնելով «Չելսիի» հետ պայմանագիրը[5]։ 1999 թվականին ազատ տրանսֆերով տեղափոխվել է «Սելտիկ »։ Վնասվածքը նրան թույլ չի տվել «Սելտիկում» հանդես գալ իր մակարդակում և երեք տարում 11 խաղի մասնակցելուց հետո տեղափոխվել է «Հորնչորչ», որտեղ էլ 2004 թվականին որոշել է ավարտել կարիերան։
Հավաքականում խմբագրել
Հանդես է եկել ԽՍՀՄ պատանեկան ու երիտասարդական տարբեր հավաքականներում։ Դարձել է Եվրոպայի չեմպիոն պատանեկան թիմերի շարքում (1985)։ 1986-1988 թվականներին անցկացրել է 14 հանդիպում ԽՍՀՄ օլիմպիական հավաքականի կազմում՝ այդ թվում մասնակցելով նաև Օլիմպիական խաղերի եզրափակիչ մրցաշարին, որտեղ ԽՍՀՄ հավաքականը հաղթել է (մասնակցել է վեց հանդիպման)։
Մեծահասակների մակարդակում հանդես է եկել ԽՍՀՄ (վեց խաղ), ԱՊՀ (9 խաղ) և Ռուսաստանի (23 խաղ) հավաքականներում։ Մասնակցել է 1992 թվականի Եվրոպայի առաջնությանը (3 խաղ), 1994 թվականի աշխարհի առաջնությանը (2 խաղ), 1996 թվականի Եվրոպայի առաջնությանը (1 խաղ)։ Հավաքականում իր վերջին հանդիպումն անցկացրել է 1998 թվականի սեպտեմբերի 5-ին ընդդեմ Ուկրաինայի հավաքականի և հեռացվել դաշտից խաղի 72-րդ րոպեին։
Մարզչական խմբագրել
Խաղացողի կարիերան ավարտելուց հետո Դմիտրի Խարինը դարձել է անգլիական «Լուտոն Թաուն» ակումբի դարպասապահների մարզիչ։ 2015 թվականի օգոստոսից մինչև 2016 թվականի փետրվար նույն պաշտոնում աշխատել է անգլիական «Սթիվենիջ» ակումբում՝ Թեդի Շերինգեմի մարզչական շտաբում[6]։ Հետագայում դարձել է «Հեմել Հեմփսթեդ Թաունի» դարպասապահների մարզիչ[7][8]։
Ձեռքբերումներ խմբագրել
- Օլիմպիական խաղերի չեմպիոն – 1988
- Եվրոպայի պատանեկան առաջնության հաղթող – 1985
- Եվրոպայի երիտասարդական առաջնության չեմպիոն – 1990
- ՈՒԵՖԱ Գավաթակիրների գավաթի դափնեկիր – 1998
- ՈՒԵՖԱ Սուպերգավաթի դափնեկիր – 1998
- ԽՍՀՄ չեմպիոն – 1991
- Շոտլանդիայի չեմպիոն – 2001
- Շոտլանդիայի գավաթակիր – 2001
- ԽՍՀՄ գավաթակիր – 1986
- Անգլիայի գավաթակիր – 1997
- Անգլիական լիգայի գավաթի դափնեկիր – 1998
- ԽՍՀՄ/ԱՊՀ գավաթի խաղարկության եզրափակչի մասնակից – 1992
- Անգլիայի գավաթի խաղարկության եզրափակչի մասնակից – 1994
- Ընդգրկվել է ԽՍՀՄ և Ռուսաստանի մրցաշրջանի լավագույն խաղացողների ցանկերում (6) – № 3 (1986, 1988), № 2 (1987, 1989, 1991, 1992)
- Անգլիական Պրոմիեր լիգայի առաջատարն է հետ մղած 11 մետրանոցների թվով։ Տասնմեկ հարվածներից Խարինը կարողացել է հետ մղել հինգը (45,5 %)[9]։
Անձնական կյանք խմբագրել
Կրտսեր եղբայրը՝ Միխայիլ Խարինը, նույնպես դարպասապահ է։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
- ↑ 2,0 2,1 FBref.com(բազմ․)
- ↑ 1984 год. 21 ноября. СКА (Ростов-на-Дону) — Торпедо (Москва) 2:4
- ↑ Итоги 32-го тура в цифрах/«Анжи» — ЦСКА — 2:1 Արխիվացված 2011-11-29 Wayback Machine
- ↑ «Я вернулся после трех крестов, а ты называешь меня ленивым?» Русский вратарь, который жег в Англии
- ↑ «Dmitri Kharine: Stevenage name ex-Chelsea keeper as coach» (անգլերեն). BBC Sport. 2015 թ․ օգոստոսի 6. Վերցված է 2017 թ․ հունիսի 9-ին.
- ↑ Где сейчас герои финального матча Олимпиады-1988 Россия — Бразилия - Чемпионат
- ↑ «Dmitri Kharine - 1st XI - Hemel Hempstead Town FC». Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մայիսի 25-ին. Վերցված է 2019 թ․ հոկտեմբերի 13-ին.
- ↑ АРШАВИН И ХАРИН — В ЧИСЛЕ ЛУЧШИХ ПО СТАТИСТИЧЕСКИМ ДАННЫМ АНГЛИЙСКОЙ ПРЕМЬЕР-ЛИГИ
Արտաքին հղումներ խմբագրել
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դմիտրի Խարին» հոդվածին։ |