Դավիթ Սարգսյան (արձակագիր)

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Դավիթ Սարգսյան (այլ կիրառումներ)

Դավիթ Մկրտչի Սարգսյան (1957, հոկտեմբերի 6, Երևան), հայ արձակագիր-հրապարակախոս։
ՀԽՍՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ Մկրտիչ Սարգսյանի որդին է։

Դավիթ Մկրտչի Սարգսյան
Ծնվել է	հոկտեմբերի 6, 1957(1957-10-06) (63 տարեկան)
Ծննդավայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Հայաստան
Ազգություն	հայ
Կրթություն	Երևանի պետական համալսարան
Մասնագիտություն	հրապարակախոս և արձակագիր
Աշխատավայր	Հայաստանի մշակույթի նախարարություն և Հայաստանի ազգային գրադարան
Ծնողներ	հայր՝ Մկրտիչ Սարգսյան

Կենսագրություն

1979 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետը։ Աշխատել է «Գրական թերթ», «Երեկոյան Երևան», 1980-1990 թթ. եղել է «Սովետական գրող» (այժմ՝ «Նաիրի») հրատարակչության խմբագիր, 1990-1998 թթ.` «Հայաստան» հրատարակչության տնօրեն, 1998 թվականին՝ ՀՀ մշակույթի, երիտասարդության հարցերի և սպորտի նախարարության աշխատակազմի ղեկավար, 1998-2011 թթ.` Հայաստանի ազգային գրադարանի տնօրեն, 2001 թվականից, միաժամանակ` Հայկական գրադարանային կոնսորցիումի, Հակոբ Մեղապարտ և Հայկակական գրադարանային միասնական ավտոմատացման ցանց ծրագրերի տնօրեն։2004 թվականից՝ Հայաստանի գրադարանային միության վարչության նախագահ։ 2004 թվականին հիմնադրել է Հայաստանի Ազգային գրադարանի «Հոգևոր հայրենիք» պաշտոնաթերթը։ Աշխարհի, ԱՊՀ և Եվրոպայի ազգային գրադարանների կոնֆերանսների մասնակից է։ 2011 թվականից Հայաստանի Ազգային գրադարանի տնօրենի գլխավոր խորհրդականն ու գիտխորհրդի նախագահն է։ 2013 թվականին «Հայկական հանրագիտարան» հրատարակչության վերահսկիչ խմբագիր։ 2014 թվականից Մուսա լեռան ազգագրության և հերոսամարտի պատմության թանգարանի տնօրենն է։ 2016 թվականից՝ ՀՀ ՊՆ Սարդարապատի հերոսամարտի հուշահամալիր, Հայոց ազգագրության և ազատագրական պայքարի պատմության ազգային թանգարանի տնօրենի գլխավոր խորհրդականը:

Գործունեություն

Հեղինակ է «Մկրտիչը, Լուսինեն և ուրիշներ» (1986) մանկական պատմվածքների, «Հայրեր և որդիներ» (1992) էսսեների և պատմվածքների ժողովածուների, Ղարաբաղի ազատագրմանը նվիրված «Բժիշկ Հարութը» (2001), «Կայծ ցեղի ոգուց» (2002), «Մասիսն այն կողմից» (2004), «Երկվություն» (2012), «Ես և մերոնք» (2013),«Մաքառում»(2017) գրքերի,երկու թարգմանական գրքի, ինչպես նաև հոդվածների, հեռուստահաղորդումների։ Կատարել է թարգամանություններ ռուսերենից կազմել և խմբագրել տասնյակ գրքեր և ժողովածուներ։

Անդամակցություն

• Հայաստանի Գրողների Միության անդամ, 1989
• ՀԳՄ, «Հայ դպրություն» հասարակական կազմակերպության վարչությունների անդամ
• Հայաստանի Ժուռնալիստների միության անդամ
• Աշխարհի խաղաղության դեսպան, 2003
• Հաննովերի բնական գիտությունների եվրոպական ակադեմիայի մշտական անդամ
• Բնության և հասարակական գիտությունների միջազգային ակադեմիայի իսկական անդամ, ակադեմիկոս, 2004

Պարգևներ

• ՀԺՄ մրցանակ, 1985
• Ֆրիտյոֆ Նանսեն միջազգային հիմնադրամի ոսկե հուշամեդալ, 2006
• Հակոբ Մեղապարտ հուշամեդալ, 2007
• ՀԳՄ «Գրական վաստակի համար» մեդալ, 2007
• ՀՀ Մշակույթի նախարարության Ոսկե մեդալ, 2007
• ՄԱԿ-ի հասարակական պարգևների խորհրդի Ալ. Պուշկինի անվան մեդալ, 2007
• Հայ Դպրություն հ/կ Մեսրոպ Մաշտոց մեդալ, 2007
• Ակսել Բակունցի անվան Գիտելիքների շտեմարան մեդալ, 2009
• Լոռվա ձոր հ/կ Պատվավոր լոռեցի կոչում,2011
• Մաշտոց կրթամշակութային կենտրոնի «Ամենայն Հայոց կաթողիկոս Վազգեն Ա» մեդալ, 2011
• Մարկուսի Ով ով է հանրագիտարանի ռեկորդակիր, 2011
• Քեմբրիջի կենսագրական միջազգային կենտրոնի Տարվա միջազգային մասնագետ, 2012
• Գյումրիի Հովհաննես Շիրազի տուն-թանգարանի Հովհաննես Շիրազ հուշամեդալ, 2012
• Հոգեբանների և իրավաբանների միջազգային ասոցիացիայի Տարվա լավագույն հասարակական-մշակութային գործիչ, 2013

Երկեր

• Մաքառում. խոհեր և մտորումներ ( գեներալ-մայոր Աշոտ Պետրոսյան), Եր.: 2017:
• Ես և մերոնք (գեղարվեստական ակնարկ), Եր., 2013։
• Երկվություն (վեպ), Եր., 2012։
• Կայծ ցեղի ոգուց Եր., 2002
• Մասիսն այն կողմից. Եր., 2004
• Բժիշկ Հարութը (փաստագրական ակնարկ), Եր., 2001։
• Հայրեր և որդիներ (պատմվածքներ), Եր., 1986։
• Մկրտիչը, Լուսինեն և ուրիշներ (պատմվածքներ), Եր., 1986։

Արտաքին հղումներ

• Գրողն ու իր իրականությունը. Դավիթ Սարգսյան
• Դավիթ Սարգսյանի կենսագրությունը Հայաստանի Գրողների Միության կայքում