Գևորգ Հայրյան

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Հայրյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Գևորգ Արմենակի Հայրյան (սեպտեմբերի 18, 1913(1913-09-18), Ծավ, Զանգեզուրի գավառ, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - նոյեմբերի 8, 1999(1999-11-08)), հայ բանաստեղծ, արձակագիր, գրականագետ, լրագրող, բանասիրական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր (1969), ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ (1939)։

Գևորգ Հայրյան
Ծնվել է	սեպտեմբերի 18, 1913(1913-09-18)
Ծննդավայր	Ծավ, Զանգեզուրի գավառ, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել է	նոյեմբերի 8, 1999(1999-11-08) (86 տարեկան)
Մասնագիտություն	բանաստեղծ, գրականագետ, արձակագիր, լրագրող և համալսարանի դասախոս
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Կրթություն	Q102817002? (1949)
Գիտական աստիճան	բանասիրական գիտությունների դոկտոր (1968)
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Աշխատավայր	Սովետական Հայաստան, ՀԿԿ, Պրավդա, Սովետական գրող և Երևանի պետական համալսարան
Պարգևներ
Գևորգ Հայրյան Վիքիքաղվածքում
Գևորգ Հայրյան Վիքիդարանում

Կենսագրություն

Գևորգ Հայրյանը ծնվել է Ծավ գյուղում։ Սովորել է տեղի դպրոցում։ 1922 թվականին տեղափոխվել է Ալեքսանդրապոլ, ավարտել միջնակարգ դպրոցն ու աշխատանքի անցել տեքստիլ գործարանում։ 1932 թվականին լրագրային աշխատողների կարճատև դասընթացներն ավարտելուց հետո աշխատել է Աշտարակի շրջանային թերթում որպես բաժնի վարիչ, պատասխանատու քարտուղար, ապա՝ խմբագիր։ Նրա բանաստեղծական առաջին փորձերը տպագրվել են «Մանածագործ» թերթում։ 1935-1938 թվականներին սովորել և ավարտել է Մոսկվայի ժուռնալիստիկայի համամիութենական ինստիտուտը, աշխատանքի է անցել «Սովետական Հայաստան» օրաթերթի խմբագրությունում։ 1940-1941 թվականներին աշխատել է ՀԿԿ Կենտկոմում որպես մամուլի սեկտորի վարիչ։ 1941-1946 թվականներին ծառայել է խորհրդային բանակում։ 1949 թվականին ավարտել է Մոսկվայի կուսակցական բարձրագույն դպրոցը։ Մինչև 1954 թվականը եղել է «Պրավդա»-ի սեփական թղթակիցը Հայաստանում, 1954-1961 թվականներին՝ ՀԿԿ Կենտկոմի պրոպագանդայի և ագիտացիայի բաժնի վարիչը, 1961-1966 թվականներին՝ ՀԽՍՀ բարձրագույն և միջնակարգ մասնագիտական կրթության նախարարը։ 1965 թվականին պաշտպանել է թեկնածուական, 1968 թվականին՝ դոկտորական ատենախոսություն, պրոֆեսոր 1969 թվականից։ 1967-1979 թվականներին եղել է Հայաստանի կինեմատոգրաֆիայի պետական կոմիտեի նախագահը, 1979 թվականից՝ «Սովետական գրող» հրատարակչության տնօրենը։ 1949-1975 թվականներին (ընդմիջումներով) դասախոսել է ԵՊՀ-ում, որտեղ 1962-1971 թվականներին եղել է ժուռնալիստիկայի ամբիոնի վարիչը։

Հեղինակել է գեղարվեստական, գրականագիտական բազմաթիվ գրքեր։ Հրատարակել է բանաստեղծությունների ժողովածուներ, արձակ գործեր։

Հայրյանի սցենարով նկարահանվել են «Ասք մեծ ճշմարտության մասին» (1968), «Սիլվա Կապուտիկյան» (1978) և այլ վավերագրական, ինչպես նաև «Հեղկոմի նախագահը» (1977) գեղարվեստական ֆիլմերը։ 1954-1974 թվականներին եղել է ՀԿԿ Կենտկոմի անդամ, ՀԽՍՀ 49-րդ գումարումների Գերագույն խորհրդի պատգամավոր։

Պարգևներ

Պարգևատրվել է Հոկտեմբերյան հեղափոխության շքանշանով և մի շարք մեդալներով։

Երկերի մատենագիտություն

Գևորգ Հայրյանի հուշատախտակը Երևանում

• Վերելքի երգեր, Ե., Պետհրատ, 1932, 20 էջ, տպ. 2000։
• Լիություն (բանաստեղծությունների և պոեմների ժողովածու), Ե., Պետհրատ, 1938, 83 էջ, տպ. 3000։
• Իմ երգը, Ե., Հայպետհրատ, 1946, 71 էջ, տպ. 3000։
• Ամերիկյսոյ հանդիպումներ (էջեր տուրիստի ծոցատետրից), Ե., Հայպետհրատ, 1959, 96 էջ, տպ. 3.000։
• Նոր հերոսի որոնման ճանապարհին, Ե., «Հայաստան», 1965, 328 էջ, տպ. 2000։
• Կյանք և գրականություն (գրական-քննադատական հոդվածներ), Ե., «Հայաստան», 1967, 268 էջ, տպ. 3000։
• Գրականության գլխավոր պրոբլեմը, Ե., «Հայաստան», 1969, 484 էջ, տպ. 3000։
• Գրականություն և կինո, Ե., «Հայաստան», 1974, 252 էջ, տպ. 3000։
• Սերո Խանզադյան, Ե., «Գիտելիք», «Հայաստան», 1975, 76 էջ, տպ. 1200։
• Մեր տան ճանապարհին, Ե., «Սովետական գրող», 1978, 436 էջ, տպ. 7000։
• Սերո Խանզադյան (մենագրություն), Ե., «Սովետական գրող», 1979, 260 էջ, տպ. 7000։
• Մեր տան ճանապարհին (վեպ), Ե., «Սովետական գրող», 1980, 316 էջ, տպ. 15000։
• Խոհեր և փշեր, Ե., «Սովետական գրող», 1980, 96 էջ, տպ. 5000։
• Ձիթենու ճյուղը (վեպ՝ նվիրված Խաչատուր Աբովյանին), Ե., «Սովետական գրող», 1981, 288 էջ, տպ. 20000։
• Կամուրջներ չհանդուրժող Արաքսը (պատմվածքներ և վիպակներ), Ե., «Սովետական գրող», 1983, 416 էջ, տպ. 15000։

Մամուլ

Հարցազրույցներ

• Երկու հարց կինոմատոգրաֆիայի պետական կոմիտեի նախագահ Գ․ Հայրյանին։ «Էկրան», 1968, թիվ 1։

Թարգմանություններ

• Քսաներեք Նասրեդին, Ե., «Հայաստան», 1984, 496 էջ, տպ. 20.000։

Ծանոթագրություններ

Վիքիքաղվածքն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գևորգ Հայրյան» հոդվածին։

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գևորգ Հայրյան» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 213)։