Գրիգոր Կարապետի Բաղյան (մարտի 31, 1912(1912-03-31)[1][2], Կուշչի, Ելիզավետպոլի գավառ, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1][2] - սեպտեմբերի 27, 1965(1965-09-27)[1][2], Գրոդնո, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2]), ԽՍՀՄ հերոս (1945), գեներալ-մայոր (1963)[3]։

Գրիգոր Բաղյան
մարտի 31, 1912(1912-03-31)[1][2] - սեպտեմբերի 27, 1965(1965-09-27)[1][2] (53 տարեկան)
ԾննդավայրԿուշչի, Ելիզավետպոլի գավառ, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1][2]
Մահվան վայրԳրոդնո, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2]
ԳերեզմանԹոխմախի գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Զորատեսակհետևազոր
Կոչումգեներալ-մայոր[1][2]
Մարտեր/
պատերազմներ
Հայրենական մեծ պատերազմ[1]
ԿրթությունՎիստրել (նոյեմբեր 1943)[1], Մ. Վ. Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիա (1948)[1] և ՌԴ ԶՈւ Գլխավոր շտաբի զինվորական ակադեմիա (1955)[1]
Պարգևներ
Խորհրդային Միության հերոս
Լենինի շքանշան Լենինի շքանշան Կարմիր դրոշի շքանշան Կարմիր դրոշի շքանշան Ալեքսանդր Նևսկու շքանշան «Հայրենական պատերազմի» I աստիճանի շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան «Մարտական ծառայությունների» մեդալ Մեդալ «Ստալինգրադի պաշտպանության համար» «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ «1941-1945 թթ Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 20-ամյակին» նվիրված հոբելյանական մեդալ «Պրահայի ազատագրման համար» մեդալ «Խորհրդային բանակի և նավատորմի 30-ամյակի» հոբելյանական մեդալ «ԽՍՀՄ Զինված ուժերի 40-ամյակ» հոբելյանական մեդալ և Medal "For Impeccable Service", 1st class

Կենսագրություն խմբագրել

Խորհրդային բանակում ծառայությունն սկսել է 1941 թվականի սկզբից։ Մասնակցել է Հայրենական Մեծ պատերազմին՝ Ուկրաինայի Զապորոժիեի շրջանի համար մղված մարտերին և Ստալինգրադի ճակատամարտին։ Գլխավորել է 30-րդ հրաձգային դիվիզիայի 71-րդ գնդի մարտական գործողությունները մի շարք քաղաքների ազատագրման, Դեսնայի գետանցման և Կարպատներում մղված մարտերում։ ԽՍՀՄ հերոսի կոչման արժանացել է Չեխոսլովակիայի Օլոմոուց քաղաքի ազատագրման ժամանակ ցուցաբերած խիզախության համար։ 1948 թվականին ավարտել է Մ. Ֆրունզեի անվան, իսկ 1955 թվականին Գլխավոր շտաբի ռազմական ակադեմիաները։ Ծառայությունը շարունակել է որպես գնդի հրամանատար, դիվիզիայի հրամանատար և ռազմական օկրուգի հրամանատարի տեղակալ։ Պարգևատրվել է մի շարք շքանշաններով։

Մահացել է 1965 թվականին։ Թաղված է Երևանի քաղաքային պանթեոնում։

Պարգևներ խմբագրել

  • ԽՍՀՄ հերոսի «Կարմիր աստղ»[4] (29.06.1945)
  • Լենինի շքանշան[4] (29.06.1945)
  • Կարմիր դրոշի երկու շքանշան (08.03.1945, 03.06.1945)
  • Ալեքսանդր Նևսկու շքանշան (12.08.1944)
  • Հայրենական պատերազմի 1-ին աստիճանի շքանշան (10.01.1945)
  • Կարմիր աստղի երկու շքանշան (05.02.1943, 30.12.1956)
  • «Մարտական ծառայությունների համար» մեդալ (17.05.1951)
  • «Ստալինգրադի պաշտպանության համար» մեդալ
  • «1941-1945 թվականների Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ (1945)
  • «Պրահայի ազատագրման համար» մեդալ

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. ԽուդավերդյանՀայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 Ով ով է. հայեր (հայ.) / Հ. ԱյվազյանԵրևան: Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 2005. — հատոր 1. — էջ 206.
  3. Армения-ОнЛайн — Багян Григорий Карапетович
  4. 4,0 4,1 «Мир наград — Багян Григорий Карапетович». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2017 թ․ մայիսի 23-ին.
 Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գրիգոր Բաղյան» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 2, էջ 256