Գրիգոր Աթաբեկով

խորհրդային գիտնական, տեխնիկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր

Գրիգոր Աթաբեկով (մայիսի 20, 1908(1908-05-20)[1][2], Երևան, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1][2] - հունիսի 16, 1966(1966-06-16)[1][2], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[1][2]), խորհրդային գիտնական, տեխնիկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր։ Ստալինյան մրցանակի դափնեկիր։

Գրիգոր Աթաբեկով
Ծնվել էմայիսի 20, 1908(1908-05-20)[1][2]
Երևան, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1][2]
Մահացել էհունիսի 16, 1966(1966-06-16)[1][2] (58 տարեկան)
Մոսկվա, ԽՍՀՄ[1][2]
ԳերեզմանՀայկական գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Ազգությունհայ
ՄասնագիտությունQ29042972? և դասախոս
Հաստատություն(ներ)Մոսկվայի ավիացիոն ինստիտուտ[1] և Saint Petersburg State University of Telecommunications?
Գործունեության ոլորտէլեկտրատեխնիկա և էլեկտրամեխանիկա
ԱնդամակցությունՀՀ ԳԱԱ[2]
Ալմա մատերՎրաստանի տեխնիկական համալսարան[1]
Կոչումպրոֆեսոր[1][2]
Գիտական աստիճանտեխնիկական գիտությունների դոկտոր[1] (1943)
Տիրապետում է լեզուներինռուսերեն
Պարգևներ
Ստալինյան 3-րդ աստիճանի մրցանակ
ԿուսակցությունԽՄԿԿ[1]
Երեխա(ներ)Հովսեփ Աթաբեկով
ՀայրՀովսեփ Աթաբեկյանց

Կենսագրություն խմբագրել

Ծնվել է մայիսի 20-ին, Երևանում։ Ավարտել է Թբիլիսիի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը։ 1930-1935 թվականներին եղել է «Գլավէներգոյի անդրկովկասյան տարածաշրջանային գրասենյակի գլխավոր ինժեներ, միաժամանակ՝ դասավանդել է Անդրկովկասի արդյունաբերական ինստիտուտում։ 1935 թվականից աշխատել է «Մոսէներգո», ապա՝ «Теплоэлектропроект»-ում, միաժամանակ դասավանդել է Մոսկվայի գյուղատնտեսության մեքենայացման և էլեկտրաֆիկացման ինստիտուտում (1935-1942)։ 1935-1937 թվականներին մշակել է ցածր ռելեների պաշտպանական սխեմաների մի շարք նորմատիվներ։ 1938 թվականին Մոսկվայի էներգետիկայի ինստիտուտի գիտական խորհրդի որոշմամբ գիտական աշխատանքների և գյուտերի (առանց թեզի պաշտպանության) ամբողջության համար շնորհվել է տեխնիկական գիտությունների թեկնածուի և դոցենտի գիտական կոչում։ 1946 թվականից վարել է Մոսկվայի ավիացիոն ինստիտուտի էլեկտրատեխնիկայի ամբիոնը։ Հեղինակ է մի շարք գյուտերի (բարձրհաճախային պաշտպանության, հեռապաշտպանության բնագավառներում և այլն)։ Արժանացել է ԽՍՀՄ պետական (1950) և Յաբլոչկովի անվան (1959) մրցանակների[3][4]։

Մահ խմբագրել

Մահացել է հունիսի 16-ին, Մոսկվայում։

Պարգևներ խմբագրել

  • Ստալինյան մրցանակ
  • Պ. Ն. Յաբլոչկովի անվան մրցանակ

Հիմնական աշխատություններ խմբագրել

  • «Релейная защита высоковольтных сетей» (1949) - в последующем издана на венгерском, румынском и китайском языках;
  • «Линейные электрические цепи» (1957);
  • «Теоретические основы электротехники» - учебник, последнее (6-е) издание - 2008 года;
  • Гармонический анализ и операторный метод: В приложении к линейным электрическим цепям. Автор: Григорий Иосифович Атабеков. (Москва: Оборонгиз, 1956)
  • Основы теории цепей. Учебник для вузов. Автор: Григорий Иосифович Атабеков. (Москва: Издательство «Энергия», 1969).

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. ԽուդավերդյանՀայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.)Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990. — հատոր 1.
  3. Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005, էջ 39։
  4. «Атабеков Григорий Иосифович». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ սեպտեմբերի 16-ին. Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 2-ին.

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Գրիգոր Աթաբեկով» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 1, էջ 126