Գոգարանց լեռներ
Լոռու մարզի լեռնաշղթա
Գոգարանց լեռներ, Աղլախան, Աղլաղան, Գոգարանի լեռնաշղթա, Բազումի լեռնաշղթայի արևմտյան, ամենաբարձր հատվածը։ Երկարությունը 24 կմ է Ուրասարից մինչև Սալուտ լեռնագագաթը, առավելագույն բարձրությունը՝ 2992 մ (Ուրասար), միջին բարձրությունը՝ 2700–2800 մ։ Կազմված է կավճի և էոցենի մերգելային կրաքարերի և հրաբխածին նստվածքների շերտախմբերից։ Լանջերը զառիթափ են (20°–40°)՝ մասնատված էրոզիոն խոր հովիտներով, ծածկված ալպյան մարգագետիններով։ Կազմված է կավճի և էոցենի մերգելային կրաքարերի և հրաբխային նստվածքների շերտախմբերից։ Լանջերը զառիթափ են, մասնատված էրոզիոն խոր հովիտներով, որոնք ծածկված են ալպյան մարգագետիններով[1][2]։
| Գոգարանց լեռներ | |
|---|---|
| Տեսակ | լեռնաշղթա |
| Երկիր |  Հայաստան |
| Վարչատարածքային միավոր | Լոռու մարզ |
| Լեռնաշղթա | Բազումի լեռներ |
| Բարձրություն (ԲԾՄ) | 2992 մետր |
| Երկարություն | 24 կմ |
| Մեծագույն գագաթ | Ուրասար |
  | |
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Հայաստանի Հանրապետության Ֆիզիկաաշխարհագրական օբյեկտների համառոտ տեղեկատու-բառարան, Երևան, «Գեոդեզիայի և քարտեզագրության կենտրոն ՊՈԱԿ», 2007, էջ 33 — 150 էջ։
- ↑ Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 1 [Ա-Գ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 928 — 992 էջ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 142)։ 
|