Գետիշեն (Սյունիքի մարզ)

գյուղ ՀՀ Սյունիքի մարզում

Գետիշեն, գյուղ Հայաստանի Հանրապետության Սյունիքի մարզի Քաջարան համայնքում[1]։

Գյուղ
Գետիշեն
ԵրկիրՀայաստան Հայաստան
ՄարզՍյունիքի մարզ
Համայնք Քաջարան համայնք[1]
Այլ անվանումներՉայքենդ, Մահմուդլու
ԲԾՄ1625 մ
Պաշտոնական լեզուՀայերեն
Բնակչություն87[2] մարդ (2011)
Ազգային կազմՀայեր
Կրոնական կազմՀայ Առաքելական եկեղեցի
Տեղաբնականունգետիշենցի
Ժամային գոտիUTC+4
Գետիշեն (Սյունիքի մարզ) (Հայաստան)##
Գետիշեն (Սյունիքի մարզ) (Հայաստան)
Գետիշեն (Սյունիքի մարզ) (Սյունիքի մարզ)##
Գետիշեն (Սյունիքի մարզ) (Սյունիքի մարզ)

Անուն խմբագրել

Գյուղի պաշտոնական անունը Գետիշեն է[1]։ Ռուսական կայսրության ժամանակաշրջանում հայտնի է եղել Մամհուդլու անվամբ։ 1940 թվականի հունիսի 1-ից մինչև 2006 թվականը կոչվել է Չայքենդ[3]։ Գետիշեն է վերանվանվել 2006 թվականի հուլիսի 4-ին[4]։

Աշխարհագրություն խմբագրել

Գտնվում է Գեղի գետի աջ ափին։

Բնակչություն խմբագրել

Համաձայն 2011 թվականին Հայաստանի Հանրապետությունում անցկացված մարդահամարի արդյունքների՝ Գետիշենի մշտական բնակչությունը կազմել է 87, առկա բնակչությունը՝ 29 մարդ[2]։ Ռուսական կայսրության և Խորհրդային Միության ժամանակաշրջաններում մինչև 1988-1989 թվականները բնակեցված է եղել ադրբեջանցիներով[3][5], որոնց հեռանալուց հետո այնտեղ վերաբնակվել են Խորհրդային Ադրբեջանից բռնագաղթած հայեր[3]։ Ստորև ներկայացված է Գետիշեն գյուղի բնակչության թվային փոփոխությունն ըստ տարիների[4].

Տարի 1831 1873 1897 1926 1939 1959 1970 1979 1989 2001 2011
Բնակիչ 42 301[5] 134 147 151 213 239 176 150 96 87[2]

Տնտեսություն խմբագրել

Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 Տեղեկություններ Քաջարան համայնքի մասին Սյունիքի մարզի մարզպետարանի կայքում, (արխիվացված 17․01․2024 թվական)։
  2. 2,0 2,1 2,2 2011 թ Հայաստանի մարդահամարի արդյունքները
  3. 3,0 3,1 3,2 «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հ. 2, էջ 383
  4. 4,0 4,1 «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 59» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2014 Հուլիսի 11-ին.
  5. 5,0 5,1 Զավեն Կորկոտյան, «Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931)»