Գալյա Նովենց
Գալյա Քրիստափորի Նովենց (ի ծնե Գալինա Նովենց, հուլիսի 10, 1937, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - հուլիսի 22, 2012, Երևան, Հայաստան), թատրոնի և կինոյի հայ դերասանուհի, Հայաստանի Հանրապետության ժողովրդական արտիստուհի (2007)։
Գալյա Նովենց | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հուլիսի 10, 1937 |
| Ծննդավայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մահացել է | հուլիսի 22, 2012 (75 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Երևան, Հայաստան |
| Կրթություն | Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ (1958) |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Հայաստան |
| Ազգություն | հայ |
| Մասնագիտություն | դերասանուհի |
| Ակտիվ շրջան | 1965-2012 |
| Ամուսին(ներ) | Երվանդ Ղազանչյան |
| Երեխա(ներ) | Հակոբ Ղազանչյան |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
| IMDb | ID 0637052 |
Հայ բեմադրիչ Երվանդ Ղազանչյանի կինն է, բեմադրիչ Հակոբ Ղազանչյանի մայրը։
ԿենսագրությունԽմբագրել
1958 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտը։ 1958-1961 թվականներին՝ Կապանի, 1971-1977 թվականներին` Գյումրիի, 1977-1983 թվականներին` Երևանի դրամատիկական թատրոնի, 1961-1971 թվականներին և 1983-1993 թվականներին` Երևանի Սունդուկյանի անվան, 1993 թվականից` Համազգային թատրոնների դերասանուհի[1]։ 1995 թվականից բնակվել է ԱՄՆ-ի Լոս Անջելես քաղաքում, որտեղ մահացել է։ Թաղված է Երևանի քաղաքային պանթեոնում։
2007 թվականին արժանացել էր ՀՀ ժողովրդական արտիստի կոչմանը, իսկ հաջորդ տարի՝ «Հատուկ մրցանակի»՝ «Արտավազդ» թատերական ամենամյա փառատոնի ժամանակ։ Ստացել է ՀՀ Պետական մրցանակ, իսկ հայ եկեղեցու կողմից՝ «Սուրբ Սահակ-Սուրբ Մեսրոպ» բարձրագույն մեդալ։
Գալյա Նովենցի դերակատարումներին բնորոշ են վառ նկարագիրը, հոգեբանական հավաստի վերլուծությունը։
Դերերը կինոյումԽմբագրել
Խաղացել է մոտ 25 ֆիլմում, որոնցից առավել նշանավորներն են.
- 1965 – Բարև, ես եմ – Նազի
- 1969 – Մենք ենք, մեր սարերը – կատարածու
- 1971 – Հեղնար Աղբյուր – Երանոսի կինը
- 1975 – Այս կանաչ, կարմիր աշխարհը – Սոնայի մայրը
- 1977 – Նահապետ – Անթառամ
- 1978 – Խաղի վերջը – մայր
- 1980 – Կտոր մը երկինք – Հովակիմի կինը
- 1982 – Հին օրերի երգը – Օբերոնի մայր
- 1982 – Գիքոր – Գիքորի մայր
- 1983 – Սիրամարգի ճիչը – Աննա
- 1984 – Ճերմակ անուրջներ – Մարիամ
- 1984 – Մեր մանկության տանգոն – Սիրանույշ
- 1985 – Խնձորի այգին – Նոյեմի
- 1988 – Ճանապարհ դեպի Սասունցի Դավիթ – Դավիթի մայր
- 1989 – Շնչառություն – Գայանե
- 1990 – Կարոտ – Սանամ
- 1992 – Որտե՞ղ էիր, մարդ Աստծո – մայր
- 2001 – Խենթ հրեշտակը – մայր
ՊարգևներԽմբագրել
- ՀՀ ժողովրդական արտիստ (2007 թվական)
- «Արտավազդ» թատերական փառատոնի «Հատուկ մրցանակ» (2008 թվական)
- ՀՀ Պետական մրցանակ
- «Սուրբ Սահակ-Սուրբ Մեսրոպ» մեդալ
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007
Արտաքին հղումներԽմբագրել
