Բրիտանական Հնդկաստան


Բրիտանական Հնդկաստան (անգլ.՝ British Raj), 1858-1947[1] թվականներին գոյատևած բրիտանական գաղութային տիրություն Հարավային Ասիայում։ Աստիճանաբար ընդլայնվել է և ժամանակի ընթացքում իր մեջ է ընդգրկել ներկայիս Հնդկաստանի, Պակիստանի, Բանգլադեշի և Մյանմայի տարածքները։ Բրիտանական Հնդկաստան տերմինով սովորաբար անվանում են Բրիտանական կայսրության ողջ գաղութային տիրույթները, սակայն այն վերաբերում է միայն Հինդուստան թերակղզու Բրիտանական իշխանության տակ տնվող տարածքներին։

Բրիտանական Հնդկաստան
անգլ.՝ British Raj
 Մեծ Մողոլների կայսրություն 1858 - 1947 Հնդկաստան 
Պակիստան 
Բրիտանական Բիրմա 
British Raj Red Ensign.svg Star of the Order of the Star of India (gold).svg
(Դրոշ) (Զինանշան)
Քարտեզ

British Indian Empire 1909 Imperial Gazetteer of India.jpg
(1909 թվական)

Ընդհանուր տեղեկանք
Մայրաքաղաք Դելի
Լեզու անգլերեն
Կրոն հինդուիզմ, իսլամ, սիկհականություն, բուդդայականություն, քրիստոնեություն
Հիմն God Save the Queen
Արժույթ Հնդկական ռուփի
Իշխանություն
Պետական կարգ Սահմանադրական միապետություն

1947 թվականին Բրիտանական Հնդկաստանին անկախություն շնորհվեց, որից հետո երկիրը բաժանվեց երկու դոմինիոններ` Հնդկաստանի և Պակիստանի միջև։ Իր հերթին 1971 թվականին Պակիստանից անջատվեց Բանգլադեշը։

ԾանոթագրություններԽմբագրել

  1. Stein, Burton (2010), A History of India, John Wiley & Sons, p. 107, ISBN 978-1-4443-2351-1