Բարեկամության ձեռքեր (քանդակ, Երևան)

«Բարեկամության ձեռքեր» (պաշտոնական անվանումն է, իրականում՝ «Հիսուսի ձեռքեր»), քանդակ Երևանի կենտրոնում՝ Օղակաձև զբոսայգու՝ Մոսկովյան, Իսահակյան և Տերյան փողոցներին հարող հատվածում, Երևանի մետրոպոլիտենի «Երիտասարդական» կայարանի հետնամասում, տեղադրվել է 1965 թ.-ին։ Ընդգրկված է Երևանի Կենտրոն վարչական շրջանի պատմության և մշակույթի անշարժ հուշարձանների ցանկում։

Բարեկամության ձեռքեր
Բարեկամության ձեռքեր (Հիսուսի ձեռքեր)
Ընդհանուր տեղեկություններ
Կարգավիճակ	ՀՀ պետական հուշարձան ID 1.6/114
Համայնք	Կենտրոն
Առաջին հիշատակում	1950
Գտնվում է	Օղակաձև զբոսայգի
Քանդակագործ(ներ)	Խիլմա Մադերա, Արա Հարությունյան
Նյութ	սպիտակ մարմար
Շինարարության ավարտ	1965
Ներկա վիճակ	կանգուն

Քանդակը հանդիսանում է մայրաքաղաք Երևանի և Իտալիայի Կարրարա քաղաքի եղբայրության խորհրդանիշը։

Հեղինակներ

• Քանդակագործներ՝ Խիլմա Մադերա, Արա Հարությունյան

Տվյալներ

Հուշարձանը կառուցված է սպիտակ մարմարից, բարձրությունը 2,5 մետր է։

Պատմություն

Կուբա

Քանդակագործ Խիլմա Մադերան Հիսուսի արձանի ֆոնին

1950 թվականի սեպտեմբերի 13-ին հեղափոխականների մի խումբ մահափորձ է ձեռնարկում Կուբայի բռնակալ Ֆուլխենսիո Բատիստայի նկատմամբ։ Նրա կինը՝ Մարթան, խոստանում է, որ եթե ամուսինը փրկվի, ինքը Հավանայում կանգնեցնելու է Հիսուսի հսկայական արձանը, ինչպես Ռիո դե Ժանեյրոյում է։ Մահափորձը ձախողվում է, և Մարթան չի մոռանում իր խոստումը։

Արձանը պատվիրում են քանդակագործուհի Խիլմա Մադերային (1915-2000)։ Բատիստաներն ուզում էին, որ արձանը լինի սպիտակ մարմարից և բարձրությամբ գերազանցի Հավանայի ամենաբարձր շենքերը։ Ծրագրի իրականացմանը ներգրավվում է Իտալիայում Կուբայի դեսպանատունը։ Սեպտեմբերի 3-ին արձանն արդեն բարձրացվում է Կասաբլանկայի մոտ գտնվող բլրին։ 1958 թ.-ի Ծննդյան տոներին տեղի է ունենում Հիսուսի արձանի բացումը։

Մի քանի օր անց՝ 1959 թ.-ի հունվարի 1-ին, Կուբայում տեղի է ունենում հեղաշրջում։ Իշխանության է գալիս Ֆիդել Կաստրոն, որը որոշում է պահպանել 320 տոննա կշռող արձանը՝ ասելով. «Նա եկել է ինձ հետ։ Հավանայի Քրիստոսը կլինի հեղափոխության պահապանը և ինձ հաջողություն կբերի»։

Կարրարա

Երեք տարի անց՝ 1962 թ.-ի հունիսին Իտալիայի Կարրարա քաղաքի Ջունիո հրապարակում տեղի է ունենում նոր պալատի բացումը։ Եվ քանի որ Կարրարան բարեկամական հարաբերությունների մեջ էր Հայաստանի մայրաքաղաք Երևանի հետ, այդ իրադարձությանը մասնակցում է նաև հայկական պաշտոնական պատվիրակությունը՝ քաղաքապետ Գրիգոր Հասրաթյանի գլխավորությամբ։ Հունիսի 12-ին քաղաքային խորհուրդը պաշտոնապես հաստատում է Երևանը որպես քույր քաղաք և կազմում է երկարաժամկետ բարեկամության արձանագրությունը։

1963 թ.-ի օգոստոսի 8-ին Կարրարայի քաղաքապետ Ֆիլիպո Մարտինելին երկաթգծով Երևան է ուղարկում սպիտակ մարմարից քանդակված մեծ ձեռքեր պարունակող երկու արկղ։ Կարրարա քաղաքի կողմից արվող այդ նվերը պետք է դառնար բարեկամության խորհրդանիշ։

Ավելի քան երկու մետր բարձրությամբ մարմարյա երկու ձեռքերը Հավանայի Քրիստոսի ձեռքերի կրկնօրինակն էին։ Քաղաքապետ Մարտինելլին խնդրել էր Մադերային կերտել դրանք ի պատիվ Օտավիե դել Ամիկոյի, որի ջանքերի շնորհիվ ապագա արձանի համար Կարրարայում գտնվեցին և մշակվեցին մարմարի հսկա բեկորները։

Երևան

Հասնելով Երևան, քանդակագործ Արա Հարությունյանի միջամտությամբ ձեռքերը նոր հորինվածք ստացան և տեղադրվեցին Երևանի Օղակաձև զբոսայգում։ Հանդիսավոր բացումը տեղի ունեցավ 1965 թվականին։

Պատկերասրահ

• 
• 
• 
• 
• 

Արտաքին հղումներ

• Հիսուսի օրհնող ձեռքերը` Երևանում

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բարեկամության ձեռքեր (քանդակ, Երևան)» հոդվածին։